August 10, 2008

สุขเลือกได้ .. สไตล์ โอยั๊วะ

… คุณยายขา ทำไมฝนถึงตกคะ … สาวน้อยตาโต แก้มใส หน้าตาจิ้มลิ้มข้างบ้าน ที่มุดรั้วเข้ามาจับปลาตัวเล็กในอ่างเล่นเมื่อตอนสายๆเอ่ยถามฉัน พร้อมกับส่งสายตามารอคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

… เพราะเมฒบนฟ้ามันอุ้มน้ำเอาไว้มากนะซิลูก เมื่ออุ้มไม่ไหว เมฒจึงปล่อยน้ำลงมาเป็นฝน … ฉันตอบสาวน้อย ขณะที่มือก็สาละวนตัดเล็มกิ่งก้านของต้นไม้ที่ชักจะงอกเลยออกมายามจนเกินงาม ด้วยเจ้าของมัวแต่ติดบล๊อก  ไม่ได้ดูแลมากมาย

… แล้วเมฒมันอยู่ตั้งบนฟ้า มันเอาน้ำมาจากไหนล่ะคะคุณยาย … เอาล่ะซิสาวน้อยช่างซัก ช่างถาม อยากรู้ไปหมด

… น้ำมันขึ้นไปที่ก้อนเมฒเองแหละลูก … และก่อนที่สาวน้อยจะถามต่ออีกว่า ทำไม ทำไม และทำไม ..

ฉันรีบอฺธิบายต่อว่า … น้ำ มันขึ้นไปที่อยู่ที่ก้อนเมฒเพราะโลกเรามันร้อนขึ้นน่ะลูก น้ำจึงละเหยเป็นไอลอยขึ้นฟ้าเร็วมาก ไปรวมกันเป็นก้อนเมฒ พอเมฒมันหนักถือไม่ไหว มันก็เลยปล่อยน้ำลงมาเป็นฝนนั่นไง …

ฉันว่านี่คงเป็นบทเรียนบทแรกๆที่สาวน้อยจะได้เรียนรู้เรื่องโลกร้อน และคงมีอีกหลายๆบทเรียนที่เธอจะได้เรียนรู้ในเส้นทางของการเติบโตที่ยาวไกล …

เด็กๆเรียนรู้ได้เร็ว และกระตือรือร้นที่จะถามคำถามต่างๆมากมาย .. สมัยนี้มีตัวช่วยหลากหลายที่ช่วยให้การเรียนรู้ของเด็กพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว ขึ้นอยู่กับคนในครอบครัว และพ่อแม่ ที่จะให้ความสนใจสนับสนุนให้ถูกทาง .. เด็กบ้านนอกสมัยก่อน ไม่มีอะไรให้เล่น ให้เรียนรู้ หรือสร้างความบันเทิง ไม่มีสิ่งแต่งแต้มสีสันให้ชีวิตมากมาย .. พิเศษสุดก็อาจจะเป็นแค่พ่อแม่จูงมือไปเที่ยวงานวัดใกล้บ้าน …

งานวัดกลางกรุงเมื่อวันก่อน จึงนำความทรงจำ ความสุขในวัยเด็กกลับมาอย่างประทับใจ … ใช่ค่ะ ฉันกำลังจะเล่าถึงการไปเที่ยวงานวัดที่ร้านโอยั๊วะ .. ร้านที่ครูแดงและครอบครัวเป็นเจ้าของ ซึ่งได้ฤกษ์เปิดบ้านมอบความสุขให้กับผู้คนที่แวะมาเยือนอย่างเป็นทางการในวันเดียวกับวันเปิดงานกีฬาโอลิมปิก 08 08 08 ..

เดินทางจากบ้านมาเพียงแค่ 20 นาที ฉันก็มาถึงฝั่งตรงข้ามของประตูทางเข้าประตูที่สอง ของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ฝั่งถนนงามวงศ์วาน …ร้านที่เมื่อฉันบอกชื่อร้านกับคนขับแท็กซี่แล้ว เขายิ้มและเอ่ยว่า .. ไปดื่มโอยั๊วะตอนเย็นๆหรือครับ …

เพียงแค่ก้าวแรกที่ผ่านเขตร้านเข้าไป สายตาก็ปะทะเข้าอย่างจังกับบรรยากาศงานวัดขนาดย่อส่วน .. ซุ้มอาหารการกินหลายอย่าง ทั้งอาหารกินเล่น และกินจริงๆจังๆ … ชอบๆๆๆๆ ทั้งนั้นเลย … ข้าวโพดคั่ว ข้าวเกรียบว่าว ปลาหมึกย่างหมุนๆ ของโปรด … สายไหมสีสวย นี่หากสาวน้อยข้างบ้านตามมาด้วยคงเกาะอยู่ที่ซุ้มนี้ไม่ยอมห่าง

หมูย่างหนังกรอบ … มีตั้ง 3 ตัวแน่ะ แล้วจะกินหมดไม๊นี่ … มาถึงยังไม่เจอใคร สายตาก็สอดส่ายหาแต่ของกิน 555+

สวัสดีเจ้าที่เจ้าทางซะหน่อยค่ะ .. ครูแดงและผบ.ทบ. ก่อนที่จะไปยกมือไหว้พระพิฒเนตรตรงทางเข้า .. เจ้าประคุณขอให้ร้านครูแดงเฮงๆ รวยๆนะเจ้าคะ … ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ค่ะ

.. สถาปัตยกรรมของร้านโอยั๊วะของครูสวยแปลกตาดีค่ะ .. ชอบนะคะ หลังคาทางเข้าสูงโปร่งเหมือนบ้านคลาสสิกสมัยโบราณ แต่ไม่ทิ้งความสะดวก และนั่งสบาย ความทันสมัยที่กลมกลืนกับความเป็นไทย … ฉันชวนครูแดงคุยพร้อมชี้ไม้ชี้มือไปที่อาคารไม้ที่แต่งโก้ด้วยของตกแต่งบางชิ้นสมัยคุณยายยังสาว

 .. ข้างในก็สวย ชอบเป็นพิเศษที่นำเอาจักรยานเก่ามาประดับ ที่บ้านก็มีจักรยานแบบนี้แต่เป็นจักรยานไปรษณีย์ของญี่ปุ่นสีแดงสด ใช้ปั่นไปรอบๆหมู่บ้านทุกวัน … เมื่อการสนทนาก้าวล่วงมาถึงจักรยานคันเท่บนคานคอนกรีตของร้าน ฉันจึงได้เรียนรู้ว่าจักรยานคันนั้น มากไปด้วยประวัติศาสตร์และเปี่ยมไปด้วยความประทับใจยามเด็กที่มีต่อครูแดง … ลองไปนั่งทานอาหารอร่อยๆ ละเลียดกับแกล้มพร้อมเครื่องดื่มสีสวย แล้วให้ครูแดงเล่าความหลังของจักรยานคันนี้ให้ฟัง แล้วคุณจะแอบกรีดน้ำตากับเรื่องราวความความรัก ความผูกพัน ความประทับใจไม่รู้ลืมที่ปราศจากข้อจำกัดของกาลเวลาของคนสองคน … ที่ร้อยรัดด้วยจักรยานคันนี้

บรรยากาศอบอุ่นด้วยโคมระย้าบนเพดาน และโคมไฟหลากสี .. ที่ให้อารมณ์เท่ๆ .. และเพิ่มความสะดุดตาด้วยสีสันสดๆของภาพวาดที่ทำให้ร้านดูโมเดิร์นและหรูหราในเวลาเดียวกัน .. สไตล์การแต่งร้านที่สอดประสานเข้ากับรูปแบบของอาหารอย่างลงตัว

ชอบห้องปลดปล่อยอารมณ์ และความเครียดของที่นี่ค่ะ … ห้องคาราโอเกะ รูปลักษณ์ด้านนอกดีไซน์เท่ แต่ละห้องรูปแบบไม่ซ้ำกัน .. ภายในห้องมีเพลงเฮ้าส์หรือแทรนซ์ที่กระหึ่มด้วยเครื่องเสียงชั้นยอด .. ข้างนอกชอบไอเดียกิ๊บเก๋ ที่นำเอาไฟจราจร หรือไฟของสถานีรถไฟ (ไม่ค่อยแน่ใจค่ะ) มาประดับข้างหน้าของห้องคาราโอเกะ เคียงข้างกับป้ายชื่อเรียกตามชื่อดอกไม้ของแต่ละห้อง … หากเจอไฟแดง อย่าฝ่าไฟแดงเข้าไปนะคะ .. ห้องนี้มีคนใช้บริการอยู่ค่ะ … ไม่อยากพลาดความสุขที่คุณสามารถเลือกเองได้ ต้องโทรฯมาจองก่อนแต่เนิ่นๆค่ะ

… ครูแดงเก่งจริงๆค่ะ เลือกซื้อของมาแต่งร้านได้ถูกใจจริงๆ ชอบที่เอารถเด็กเล่นสมัยก่อนมาแปลงเป็นกระถางดอกไม้แสนสวยวางไว้ขอบสวน ขอก๊อปปี้ไปใช้ที่บ้านนะคะ แต่ว่าซื้อมาจากไหนคะ? … ฉันส่งสายตาไปชื่นชมกระถางพิเศษตามประสาคนชอบปลูกต้นไม้

ครูแดงรีบตอบว่า … ครูแดงไม่ได้ออกแบบ หรือเลือกซื้อหาอะไรเข้าร้านเลยค่ะ ลูกชายเขาช่างสรรหาสิ่งของพวกนี้มาตกแต่งด้วยตัวของเขาเอง แล้วจะถามลูกให้นะคะว่าซื้อหามาจากไหน ….

ต้นไม้ใหญ่น้อย เรียงรายหนาแน่นกันอยู่รอบนอกบริเวณชายคา เปี่ยมด้วยกลิ่นอายของธรรมชาติในทุกอณู .. บริเวณสำหรับผู้ที่ต้องการออกมารับลมธรรมชาติ ที่มีสายลมอ่อนพลิ้วแผ่วมากระทบผิวกาย .. ที่นี่โลกไม่ร้อนค่ะ หน้าหนาวในวันที่อากาศเย็นสบายใต้ฟ้าเปิด คงโรแมนติกเกินห้ามใจ หากจะมานั่งจ้องตาคนรู้ใจท่ามกลางแมกไม้ และแสงวิบวับสลัวๆของเที่ยน ที่ผ่านเข้ามาหยอกเอินในสายตา  … ก่อนจะชวนกันจิบไวน์สีสวยในแก้วเรียวใส

สิ่งที่ทำให้โอยั๊วะน่าสนใจมากขึ้นคือสิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่บ่งบอกถึงความอาทรที่เจ้าของอยากจะมอบให้กับทุกคนที่มาเยือน .. สระน้ำปูนเปลือยขนาดย่อมๆ ปลูกต้นใบละบาดที่เลื้อยรัดรอบเสาตรงขึ้นไปบนหลังคาไม้ระแนงโปร่ง ของสระประดับด้วยตุ๊กตาเซรามิค .. ที่คุณเอก ลูกชายครูแดง ..ไปเลือกซื้อด้วยตัวเองจากเชียงใหม่ .. น่ารัก .. ชอบสาวหุ่นจั้มมั่ม ทาปากแดง ทำท่าส่งจูบ เซ้กซี่น่ารักน่าชังตัวนั้น กับตุ๊กตาเด็กชายนั่งข้างสระน้ำเล็ก หน้าห้องปลดทุกข์นี่จัง (ไม่อยากเรียกห้องสุขา เพราะพาลจะคิดถึงหน้าใครบางคนอยู่เรื่อย) .. คนที่เดินผ่านไปปลดทุกข์คงนั่งอมยิ้ม ทำธุระส่วนตัวไปด้วยหัวใจเป็นสุข

ชื่นชมกับอาหารตาจนเต็มอิ่ม … ขอแวะไปเติมอาหารให้ร่างกายก่อนนะคะ .. ช่วยกันเลือกคนละอย่าง สองอย่างจนเต็มโต๊ะ .. อาหารไทยเลิศรสแบบฟูลคอร์ส ตั้งแต่ส้มตำปูม้ารสชาดอยู่ในระดับน่าพอใจไม่จัดจ้านจนเกินไปถูกใจได้ไม่ยาก ส้มตำลาวรสแซ่บ ปูและกุ้งสดๆที่คัดสรรมาราดด้วยน้ำจิ้มปรุงรสเผ็ดและเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดเป็นรสนำ ปีกไก่ทอดกรอบ ปลาเผา ต้มยำกระดูกหมูอ่อนฯเมนูเด็ดของร้าน และอาหารจานหลักอย่างข้าวผัดปลาเค็ม … แต่ละจานล้วนหน้าตาสะสวยน่ากินทั้งนั้น สั่งได้ไม่อั้นเพราะราคาแต่ละจานเป็นมิตรจริงๆ

อย่ากระพริบตานะคะ .. เพราะ ..เวลาผ่านไปไม่นาน … นี่คือซากที่เหลือบนโต๊ะค่ะ .. อร่อยหรือไม่ ขอฟ้องด้วยภาพค่ะ

อิ่มแล้ว … ออกไปเล่นเกมส์ช่วยย่อยอาหารกันดีกว่า .. อุ๊ย .. ที่นี่มีสาวเชียร์เครื่องดื่มด้วยหรือนี่ … ต้องถ่ายรูปไปเย้ยคนที่ไม่มา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหนุ่มๆในบล็อก 5555+ …

ครูเก๋ กับครูติ๋ว … เล่นเกมส์นี้โดยไม่ยอมลดราวาศอกให้กันและกัน .. ไม่มีค่ะ ไม่ฮั้วเด็ดขาด ของรางวัลออกจะล่อใจเพียงนั้น .. ได้อะไรกลับมาต้องไปถามครูเอาเองค่ะ

เกมส์ปาเป้า .. ซ้อมมาแล้วอย่างดีเมื่อวันเสาร์ที่บ้าน Lorenzo .. นั่นไงเข้าเป้าแบบไม่ต้องลุ้นค่ะ

กลับเข้าไปนั่งพักดูการแสดงตลก สลับกับฟังเพลงที่ชื่นชอบแบบร้องกันสดๆ กับนักร้องเปี่ยมความสามารถที่ทางร้านจัดหาสลับสับเปลี่ยนมาให้ความบันเทิงกับแขกที่แวะมา … ความสุขที่นี่เลือกได้จริงๆ ไสตล์เขา สไตล์เรา …

ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกค่ะ .. ใครบางคนทำให้เรามีความสุข ..

ใครบางคนที่ทำให้หลายคนตาร้อนๆตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ ..

หากคุณกำลังมองหาร้านอาหารไทยรสชาติดีๆ ชื่นชอบรอยยิ้ม พร้อมจะโยกตัวไปตามจังหวะของเสียงเพลง ในบรรยากาศสบายๆสไตล์ที่คุณเลือกได้ .. ร้านโอยั๊วะคงเป็นคำตอบที่คุณต้องการ … เจอกันอีกในไม่ช้าที่โอยั๊วะค่ะ ..

ขอบคุณครูแดงสำหรับบัตรส่วนลดพิเศษสำหรับบล็อกเกอร์ทุกคนที่แวะมา .. ขอบคุณจากส่วนลึกของหัวใจสำหรับการบริการส่วนตั๊ว ส่วนตัว สุดประทับใจของครูและทุกคนที่นี่ ทำให้เราไม่รู้สึกว่าห่างไกลจากความสุขที่ดื่มกินได้เลยค่ะ .. และสุดท้ายครูแดงอย่าลืมถอยโน๊ตบุ๊คป้ายแดงมาใช้ส่วนตัวที่ร้าน รับรองว่าจะไม่พลาดบล็อกที่ครูชื่นชอบในช่วงเวลาที่ต้องมาช่วยดูแลที่ร้านเลยค่ะ …