*/
<< | มิถุนายน 2012 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
ความทรงจำ ด้วยความระลึกถึง ที่มีต่อคุณนุ บล็อกเกอร์ คนช่างเล่า ฉันรู้จักคุณนุ บล็อกเกอร์ คนช่างเล่า จากแวดวงของสังคมบล็อกเกอร์ใน OKNation เมื่อหลายปีมาแล้ว และพบปะกันบ้างในกิจกรรมต่างๆที่ฉันมีโอกาสได้เข้าไปร่วมทำ คุณนุ เคยเป็นลูกหม้อของไปรษณีย์ไทยมายาวนาน และดำรงตำแหน่งหัวหน้าสำนักงานไปรษณีย์แห่งหนึ่งก่อนที่จะเกษียณอายุเมื่อไม่นานมานี้ พร้อมกับความภาคภูมิใจของการได้เป็นส่วนหนึ่งของไปรษณีย์ไทยที่ติดตัวไปด้วยอย่างไม่เสื่อมคลาย ด้วยความที่อยู่ในแวดวงไปรษณีย์และความสนใจอย่างลึกซึ้งมานานในเรื่องของตราไปรษณียากร คุณนุจึงมีเรื่องราวที่น่าสนใจ น่าทึ่ง รวมถึงเกร็ดเล็ด เกร็ดน้อยที่น่าสนใจของเรื่องราวของแสตมป์มาฝากพวกเราอยู่บ่อยๆ ซึ่งทำให้เราหลายคนที่สนใจ รวมถึงฉันที่เฝ้าเพียรสะสมแสตมป์มายาวนานติดตามผลงานเขียนของคุณนุอยู่เป็นประจำ นอกจากเรื่องราวของแสตมป์แล้ว คุณนุยังมีความสนใจส่วนตัวในเรื่องของศิลปวัฒนธรรม สถานที่เก่าแก่ที่เปี่ยมคุณค่าที่เป็นโบราณสถาน หลายครั้งที่เอื้อเฟื้อนำชม และบรรยาย ในแบบเล่าให้ฟังอย่างสนุกสนาน เราจึงได้ทั้งความรู้ที่ลึกซึ้ง และข้อมูลที่บางครั้งอาจจะไม่สามารถรู้ได้จากที่อื่นๆ ฉันรับรู้ถึง ความเจ็บป่วย ที่มาเยือนคุณนุ ผ่านช่องทางบทความในบล็อก และ Facebook เพื่อนๆหลายคนได้ให้ความช่วยเหลือ ดูแล คุณนุด้วยความรักและห่วงใย จนกระทั่งคุณนุถูกส่งตัวมารับการรักษาที่โรงพยาบาลศิริราช เพื่อนๆในกรุงเทพฯไปเยี่ยม ไปให้กำลังใจ ส่วนฉันได้แต่ส่งกำลังไปให้ ด้วยไม่สามารถไปเยี่ยมด้วยตนเองได้ในขณะนี้ เช้านี้ ทราบข่าวการจากไปของคุณนุด้วยความเศร้าหมอง การมีชีวิต คือ ความสุข ความตาย คือ ความสงบชั่วนิรันดร์ ขอให้ดวงวิญญาณของคุณนุ รับทราบถึงความระลึกถึงที่เรายังคงมีต่อคุณนุเสมอ ขอให้ดวงวิญญาณไปสู่ดินแดนแห่งความสงบชั่วนิรันดร์ จดหมายถึงเพื่อน เพื่อนที่รัก เพื่อนของเราที่เป็นคนดีนั้นจากไปพร้อมกับร่างกายที่ดับลับเท่านั้น ความสดชื่นในสายตาในเวลาที่เราพบกันจะอยู่ไปเป็นนิรันดร์ .. ความตายได้ประพรมน้ำตา .. ราวหยาดฝนจากฟ้าที่ดับดวงไฟแห่งชีวิตลง .. และฝนจากฟ้าเดียวกันนั้นเอง จักเป็นลมฝนที่มอบแก่ผู้ครองคุณงามความดีได้เช่นกัน .. โดยเราขอเมล็ดพันธุ์ที่กำเนิดจากคุณงามความดีของผู้จากไป .. บรรจงปลูกในใจเรา .. สิ่งที่เป็นความใฝ่ฝันของบรรดาเพื่อนผู้ล่วงลับมีที่ไปสองทาง ทางหนึ่งแตกดับไปตามร่างไร้รู้สึก .. ทางหนึ่งมาลงรากแตกยอดทอดกิ่งเติบโตจนออกดอกกำเนิดผลให้โลก .. ในวันข้างหน้า .. ที่เรา หน่อพันธุ์คุณวามความดีที่ต้องมีที่ปลูก .. ต้องมีผู้ดูแลให้เติบใหญ่ .. ถ้าไม่ใช่เราผู้เป็นมิตร .. ก็จะไม่มีผู้อื่นสืบทอดต่อไป .. เพื่อนเรา .. เพื่อนผู้จากไปนั้น ไปร่วมทางกับความตาย .. สู่ที่ที่พ้นความรู้ของเรา .. เราไม่รู้ .. แต่คุณงามความดีของเขาจะเติบโตต่อไป .. ถ้าคราตั้งใจบ่มเพาะความดีนั้น .. นั่นเราทุกคนรู้แน่ชัด ความตายได้ทำทุกอย่างที่เป็นความใฝ่ฝันของเพื่อนผู้พ้นเพื่อนผู้พ้นโลกวันนี้ไปแล้ว .. ให้กลายเป็นสิ่งที่สุกสว่าง เรื่องใดที่เพื่อนฝากไว้ .. ไม่ได้กลบฝังไปพร้อมกับร่างที่ผุพัง .. ความตายรับผิดชอบร่างกายอันไม่จีรังไปเรียบร้อยแล้ว .. เราควรรักความตายอย่างที่เรายินดีกับการถือกำเนิด .. เพราะความตายมอบความใฝ่ฝันจากเขา .. สู่เรา .. จากวันนี้เรามีความใฝ่ฝันอีกอันที่ต้องดูแล .. ความใฝ่ฝันจากคนรุ่นหนึ่ง .. สู่อีกรุ่นหนึ่งอยู่พ้นเงื้อมมือของความเสื่อมของรูปกาย .. บัดนี้เพื่อนผู้นั้นมิได้เป็นเพื่อนของเราอีกต่อไป .. บัดนี้เขาคือหนึ่งในบรรพชนผู้ที่เราเคารพได้ด้วยเต็มใจ .. เขาจากโลกที่เราเคยเคียงบ่าเคียงไหล่ .. สู่โลกของผู้มีชีวิตนิรันดร์ บทปลอบโยนความตาย ความตายเอย .. เรามิได้ร้องไห้เพราะโทษเธอที่พรากเพื่อนผู้เปี่ยมความดีงามไปจากเรา .. เราเพียงร้องไห้คิดถึงเขาผู้จากไปเท่านั้น .. เจ้าความตาย อย่าร่ำไห้ไปเลย .. ฝากส่งเพื่อนเราสู่ดินแดนที่งดงามสมคุณความดีของเขา .. แด่ความตาย .. ผู้ทำให้คุณความความดีทั้งหลายอยู่พ้นกับความเสื่อมสลายของร่างกายเรา ดอกไม้ที่สุสานปลอบความตาย ความเอย .. ความตาย .. อย่าร่ำไห้ทุกข์ตรมโศกหม่นหมอง แม้โลกนี้ .. น้อยผู้ ... มารับรอง .. แต่ฉันเองมาคลี่ป้องฉลองกัน ฉันคือดอกไม้บานในหน้าร้อน .. มาโปรยป้อนกลีบสวยด้วยสุขสันต์ พอหน้าหนาวตายจาก .. พรากไปพลัน .. ไม่นานฉัน คลี่บานสรรพ รับพอดี .. มาเถิดมา ความตายอย่าไห้โหย .. ฉันมาโดยร่วมทางด้วยสุขศรี ฉันคือดินที่กลบหน้า .. คือธุลี .. ที่ตั้งมั่นอยู่ที่นี่อยู่ชั่วกาล เถิดความตายอย่าสะอื้นด้วยขื่นขม .. ฉันคือลมที่พัดมาที่สุสาน .. บัดเดี๋ยวพัด บัดเดี๋ยวหยุด สุขสำราญ .. เบิกบันเทิงให้ผู้ผ่านโลกมนุษย์ ขอบคุณ : บทความบางส่วนในหนังสือ เล่นกับโลกไกลบ้าน โดย กิจการ ช่วยชูวงศ์ |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |