วัดป่าห้วยลาด อ.ภูเรือ จ.เลย

“วัดป่าห้วยลาด” .. ตั้งอยู่ใน อ.ภูเรือ จ.เลย

“วัดป่าห้วยลาด” ..  เดิมเป็นสำนักสงฆ์ห้วยลาด ถือกำเนิดจากการที่ หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ได้จาริกธุดงค์มาภูคลั่ง ซึ่งอยู่ติดกับบ้านห้วยลาด ทางด้านทิศตะวันตก ชาวบ้านห้วยลาดจึงมีความศรัทธาเลื่อมใส จึงได้อาราธนานิมนต์องค์หลวงปู่ชอบ มาตั้ง สำนักสงฆ์ห้วยลาด เมื่อปี 2483 เป็นต้นมา

หลวงปู่ชอบได้พักอยู่ที่สำนักสงฆ์แห่งนี้ และได้อบรมสั่งสอนชาวบ้านห้วยลาดและหมู่บ้านใกล้เคียงระยะหนึ่ง ท่านจึงได้เดินทางจาริกธุดงค์ต่อไป

นับจากปี 2483 เป็นต้นมา สำนักสงฆ์ห้วยลาดได้มีครูบาอาจารย์ พระกรรมฐานสายพระอาจารย์มั่น แวะเวียนมาพักเพื่อปฏิบัติธรรม มิได้ขาด

อาทิ หลวงปู่ลี กุสลธโล หลวงปู่ปุญญฤทธิ์ ปัณฑิโต พระอาจารย์จันเรียน คุณวโร

และในระหว่างปี พ.ศ. 2518 - 2520 พระอาจารย์จันเรียน ก็กลับมาพักจำพรรษาที่สำนักสงฆ์แห่งนี้ ได้สร้างศาลาการเปรียญขึ้นเป็นพุทธสถานแบบชั่วคราวและจำพรรษาอยู่ 3 พรรษา

พระอาจารย์อุทัย ฌานุตตโม (อ.ติ๊ก) ได้มาจำพรรษาที่สำนักสงฆ์ห้วยลาด และได้เป็นผู้นำ พาชาวบ้านห้วยลาดพัฒนาสำนักสงฆ์ห้วยลาด

ปัจจุบัน วัดป่าห้วยลาด ได้แบ่ง เขตวัดออกเป็น เขตพุทธาวาส เขตสังฆาวาส และ เขตฆราวาส เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมสำคัญยิ่ง แห่งแดนอีสาน เป็นที่สัปปายะเหมาะกับการทำสมาธิ ภาวนา และผู้ที่ต้องการก้าวเดินตามวัตรปฏิบัติแห่ง

พระอริยสงฆ์เจ้าและครูบาอาจารย์ในอดีตที่เคยใช้ สถานที่แห่งนี้เป็นที่บำเพ็ญเพียร

ต่อมาในปีพุทธศักราช 2537 … พระอาจารย์อุทัย ฌานุตฺตโม หรือท่านอาจารย์ติ๊ก ศิษย์ของพระราชนิโรธรังสีคัมภีร์ปัญญาวิศิษย์ หรือ หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี ได้จาริกธุดงค์ผ่านมาที่สำนักสงฆ์ห้วยลาด เห็นที่เป็นที่สัปปายะ ทั้งเคยมีครูบาอาจารย์มาบำเพ็ญภาวนา อยู่เสมอ นับว่าเป็นที่สถานที่มงคลแห่งหนึ่งในพุทธสาสนา

ท่านจึงได้นำพาชาวบ้านห้วยลาด และพุทธศาสนิกชนที่มีจิตศรัทธาให้ช่วยกันพัฒนาสำนักสงฆ์ห้วยลาดอย่างจริงจัง ท่านได้ดำเนินการบูรณะปฏิสังขรณ์เสนาสนะ ดำเนินการปลูกป่าก่อสร้างถาวรวัตถุเพิ่มขึ้น อย่างเช่น ก่อสร้างเจดีย์คัมภีโร เพื่อประดิษฐานอัฐิธาตุของหลวงปู่หล้า คัมภีโร ปรับปรุงภูมิทัศสน์ ขุดสระน้ำ สร้างโรงครัว กำแพงวัด และถนนบริเวณวัด เป็นต้น

“วัดป่าห้วยลาด” .. ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2542 โดยมี พระอาจารย์อุทัย ฌานุตฺตโม เป็นเจ้าอาวาส

เราเดินทางมาถึง “วัดป่าห้วยลาด” ในช่วงเวลาเย็น …

เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู่บริเวณวัด สิ่งที่เห็นสดุดตาเป็นอันดับแรก คือ ภาพของศาลาเฉลิมพระเกียรติ ที่มีสถาปัตยกรรมสวยงาม ตั้งอยู่ใกล้สระน้ำ ดูโดดเด่นากมายในสายตา

ด้านหน้าเป็นลานสำหรับสักการะ “เจ้าแม่กวนอิม” ..

โดยมีศาลาสีขาวหลังเล็กอยู่ถัดมา

ลานด้านหน้าศาลาเฉลิมพระเกียรติ … มีรูปปั้นหลายอัน สีสันสดใส

เป็นประติมากรรมอันวิจิตร ปราณีตตระการตาเมื่อมองเห็น

สามารถดึงดูดให้ผู้คนเข้าไปดูใกล้ๆ ก่อนที่จะกดชัตเตอร์กล้องเก็บภาพประทับใจ

ว่ากันว่า … องค์เทพต่างๆ เช่น พระตรีมูรติ พระอินทร์ พระพิฆเณศ พญานาค จระข้ และองค์เทพอื่นๆอีกมากมาย

สร้างขึ้นเพื่อให้ผู้เลื่อมใสได้สักการะ เพื่อความเป็นศิริมงคล

ศาลาเฉลิมพระเกียรติ … สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก โครงหลังคาเหล็ก มุงด้วยกระเบื้องดินเผา ทรงไทยประยุกต์ กว้าง 12 เมตร ยาว 25 เมตร

ใช้ปฏิบัติกิจกรรมของพระสงฆ์ และประกอบพิธี ในวันสำคัญทางพุทธศาสนา

เราเริ่มเดินชมด้านข้างในระดับพื้นดินกันก่อน

การประดับตกแต่งสร้างสรรค์ในบริเวณนี้ ทำด้วยการวาดภาพสีในโทนสีฟ้าและสีอื่นๆที่ผสมเข้ากันได้ ดี เป็นภาพแนวศิลปะไทยผสมผสานกับภาพในจินตนาการอย่างลงตัว และสวยงามมาก

ภาพประดับดูลื่นไหล ต่อเนื่อง … แต่เนื่องจากเราไม่มีไกด์ที่รอบรู้ไปด้วย จึงเข้าใจเรื่องราวที่ผู้สร้างสรรค์ต้องการสื่อสารได้ไม่ครบถ้วน หากแต่การเสพงานศิลป์ก็ให้ความรื่นรมย์มากมาย

ด้านข้างของศาลาเฉลิมพระเกียรติ มีรูปปั้นพญานาคที่สวยมากๆ …

รูปปั้นพญานาค อยู่บนปลายด้านหนึ่งของสะพานลาดที่ใช้ในการขึ้นลง

มองลงมา หรือเก็บภาพที่มีเทิอกเขาสีเขียวๆ สูงเทียมฟ้า เป็นฉากหลัง ก็สวยมากค่ะ

ชาวอีสาน มีความเชื่อว่า … พญานาค เปรียบเหมือนสัญลักษณ์ของความยิ่งใหญ่ อุดมสมบูรณ์ ความมีวาสนา

อีกทั้งยังเชื่อกันว่าหากได้มาสักการะแล้วเสมือนราวกับว่าเป็นบันไดสู่จักรวาลอีกด้วย

ศาลาเฉลิมพระเกียรติ … ภายในเป็นสถานที่ตั้งของ “พระสัพพัญญู” ซึ่งเป็นพระประธานสีขาวทั้งองค์ขนาดใหญ่ สร้างด้วยแร่แคลไซด์ สวยงามมาก ชาวบ้านมักเรียกง่ายๆว่า “หลวงพ่อขาว”

ภาพฝั่งตรงข้ามพระประธาน …

ด้านนอกของศาลาเฉลิมพระเกียรติ์ … มีภาพวาดตรงด้านหนึ่งของเนินเขา

“วัดป่าห้วยลาด” … ปัจจุบันได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวห้ามพลาดของอำเภอภูเรือเลยทีเดียว