ลมหายใจของทะเล @ เกาะราวี เกาะหินงาม

ไม่ว่าจะเป็นช่วงฤดูไหน .. สีฟ้าครามของน้ำทะเลและเสียงเกลียวคลื่นที่ซัดสาดสู่หาดทราย ยังคงเปี่ยมเสน่ห์และเต็มไปด้วยมนต์ขลังที่เย้ายวนให้ผู้มาเยือนได้กลับไปสัมผัสกับความงดงามของธรรมชาติอีก ครั้งแล้ว ครั้งเล่า

เราออกจากเกาะหลีเป๊ะ มุ่งหน้ามาที่หาดทรายขาวที่งดงามของเกาะราวี … เรือของเราเคลื่อนตัวฝ่ากระแสคลื่นมุ่งหน้าสู่ตัวเกาะ ในขณะที่เรากำลังเพลิดเพลินอยู่กับบรรยากาศรอบตัว สายตาของฉันเริ่มมองเห็นความเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกิดขึ้นขณะที่เรือกำลังแล่นใกล้เกาะเข้ามา …

บริเวณพื้นน้ำที่ตอนแรกเป็นสีน้ำเงิน ตอนนี้กลับกลายเป็นสีฟ้าใส … ใสจนกระทั่งมองเห็นพื้นทรายและกองหินใต้น้ำที่อยู่เบื้องล่าง

วันนี้เราไม่ได้ลงไปดำน้ำ .. แต่ยังมีความทรงจำสีสวยในครั้งก่อนๆที่ได้มาเยือนเกาะแห่งนี้ เหมือนภาพบนสไลด์ที่เลื่อนไหลอยู่ตรงหน้า

ท่ามกลางของห้วงน้ำสีคราม ความรู้สึกชื่นเย็น ปล่อยวาง และเงียบสงบก็เกิดขึ้นในจิตใจ ยิ่งเมื่อล่องลอยปล่อยตัวเข้าไปใกล้เหนือมวลหมู่ปะการัง และสรรพชีวิตหลากหลายสีสันและลีลาชีวิต เสมือนได้หลุดเข้าไปในอีกโลกอีกมิติหนึ่ง … เป็นโลกแห่งสีสันและสงบสุขโดยแท้

ปะการัง และสรรพชีวิตในท้องทะเลของที่นี่ … มีความสวยงาม ความอลังการ ด้วยดงปะการังขนาดใหญ่สีสันดั่งจินตนาการ … ทั้งปะการังเขากวาง ปะการังแผ่น ปะการังสมองก้อนโตๆ รวมถึงยังมีดอกไม้ทะเลไหวพลิ้วไปมาราวกับไหมสีสวยเส้นโตๆ … และเต็มไปด้วยฝูงปลาเล็กๆหลากสีสัน สวยงามว่ายอยู่รอบๆตัวเราเป็นจำนวนมาก และในท้องน้ำที่ลึกลงไป … บางตัวว่ายน้ำมาชนมือและตัวของเราก็มี

เสน่ห์ของอันดามันในยามที่คลื่นลมสงบ … มีสภาพที่ไม่แตกต่างไปจากบ้านที่อบอุ่นของฝูงปลาน้อยใหญ่ … ฉันจึงตื่นเต้นทุกครั้งที่จะได้มาเห็น มาเกี่ยวเก็บความฝัน อยู่ท่ามกลางหมู่ปลาแสนสวยในธรรมชาติเช่นนี้ … การได้อยู่กับพวกมันอย่างใกล้ชิด ทำให้ฉันชื่นชมกับทุกสิ่งรอบๆตัว

ปะการัง และ ป่าไม้ … มีสิ่งที่เหมือนกันอยู่หลายอย่าง ต่างเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศน์ตามธรรมชาติ ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน มีความหลากหลายและเป็นบ้านที่อาศัยของสรรพชีวิตมากมาย … และสุดท้ายต่างก็ถูกทำลายด้วยอัตราที่น่าตกใจ หากการสร้างจิตสำนึกที่ดี และการอนุรักษ์ยังเป็นไปอย่างเชื่องช้า ในไม่ช้าเราอาจจะไม่ได้เห็นความสวยงามอย่างนี้ยังคงอยู่คู่อันดามันอีกต่อไป

วันนี้เราขึ้นฝั่ง มาชื่นชมทรายขาวบนหาดสวย

จุดเด่นอย่างหนึ่งบนหาดทรายขาว คือ ไม้ยืนตายตามชายหาด เป็นจุดสวยงามหากจะมองด้วยสายตาของนักนิยมศิลปะ จึงเป็นจุดที่ถ่ายภาพได้สวยจุดหนึ่ง

ร่มไม้ ชายหาด และซากต้นไม้ที่มีกิ่งก้านยื่นออกไปทะเล

ได้กลายเป็นจุดที่เด็กหนุ่มสาวนิยมที่จะมาโพสต์ท่าถ่ายรูป และกระโดดลงน้ำเพื่อให้เพื่อนที่ตั้งกล้องและตั้งท่ารอได้เก็บภาพสวยๆไว้เป็นที่ระลึก

เราสนุกสนานกับการโพสท่าโยคะ ในท่วงทีของอาสนะต่างๆบนแผ่นหินที่อยู่ริมน้ำ

ภูเขาสูงและน้ำทะเลสีสวย เป็นฉากหลังที่งดงามมากมาย และส่งให้การมาเยือนเกาะที่สวยงามแห่งนี้สมบูรณ์แบบ

อันดามัน … ที่ฉันได้มาเห็นแม้เพียงบางเศษเสี้ยวของเธอ

แต่ความงดงามของสรรพชีวิต ทำให้ฉันรู้ว่าทะเลมีอะไรมากมายกว่าผืนน้ำกว้างสีน้ำเงินจรดขอบฟ้าอย่างที่ฉันร่ำเรียนมาในชั่วโมงวาดเขียน

เกาะหินงาม

เกาะหินงาม ... เป็นเกาะเล็กๆ ที่ดูจากระยะไกลๆเหมือนมีหาดทรายสีดำ

แต่เมื่อเข้าไปใกล้จะพบว่าเกาะนี้ไม่มีหาดทราย ที่เห็นหาดสีดำนั้นคือก้อนหินที่ปรากฏไปทั่วบริเวณ

นับเป็นความมหัศจรรย์ที่ธรรมชาติสรรค์สร้างขึ้นมา

เรานั่งเรือมาขึ้นตรงหน้าเกาะ ..

เมื่อเดินผ่านเนินสูงที่ทับถมมาจากก้อนหิน จะมีจุดที่ทางอุทยานทำเป็นเรื่องราวเพื่อให้ความรู้กับผู้มาเยือน

เกาะหินงาม ... เต็มไปด้วยก้อนหินน้อยใหญ่กลม มน รี แบน เกลี้ยงเกลาขนาดเล็กใหญ่ต่างๆดูลื่นเป็นมันเงา ส่วนใหญ่เป็นสีดำ สีเข้ม จำนวนมากมายมหาศาล

ยามถูกคลื่นซัดสาด ก้อนหินเหล่านี้จะต้องแสงอาทิตย์เป็นมันวาวน่ามองเป็นยิ่งนัก

การก่อกำเนิดของหินที่สวยงามนี้ .. มีการสันนิษฐานว่า เกิดจากกระแสน้ำที่ขึ้นลงอยู่บริเวณรอบเกาะ บีบตัวเข้ามาทางช่องแคบระหว่างเกาะอาดัง เกาะราวี เกาะหลีเป๊ะ และหมู่เกาะดง

ก่อให้เกิดกระแสน้ำที่เชี่ยวจัด โดยเฉพาะในหน้ามรสุม ส่งผลให้ผาหินของเกาะหินงามถูกคลื่นลม น้ำกัดเซาะ จนค่อยๆ พังลงมาแล้วถูกกระแสน้ำแรงกระแทกหินให้แตกเป็นก้อนเล็กๆ

จากนั้นถูกแรงของน้ำกัดเซาะ พัดให้หินเสียดสีกัน จนเหลี่ยมคมหาย กลายเป็นหินกลมมนสวยงามทั่วบริเวณชายหาด ซึ่งต้องใช้เวลายาวนานเป็นพันเป็นหมื่นปี

... แต่บ้างมีการสันนิษฐานว่า หินที่นี่เป็นหินที่มีทับถมอยู่ใต้ท้องทะเลมายาวนาน ความกลมมนเงางามของมันนั้นเกิดจากแรงกัดกร่อนจากคลื่นนับล้านๆ ปี จนเกิดเป็นหาดหินงามดังเช่นทุกวันนี้

ที่เกาะแห่งนี้ มีตำนานที่เล่าต่อๆกันมาว่า ...

หากใครสามารถเรียงก้อนหินได้ 12 ชั้น แล้วอธิฐานก็จะได้สมดังปรารถนา

ทำให้ที่เกาะนี้เต็มไปด้วยกองหินสูงเรียงรายอยู่ทั่วไป อาจจะสูง 12 ชั้นบ้าง ไม่ถึง 12 ชั้นบ้าง

ในช่วงที่ผ่านมา ... หลายฝ่ายได้รณรงค์ขอร้องว่า การเรียงหินที่เกาะหินงามยังทำได้เป็นปกติ

... แต่เมื่อเรียงหินขึ้นไปซ้อนกันเป็นเจดีย์แล้ว ขอให้ค่อยๆ หยิบหินลงมา หลีกเลี่ยงวิธีการที่จะทำให้เกิดการหลุดแรง พังโครมลงมา หรือเตะทิ้ง โยนทิ้ง จากนั้นจึงนำหินกลับมาวางกลับไว้ที่หาดดังเดิม และอย่าโยนให้หินแตกเสียหาย หมดสวย

เจดีย์หินที่วางไว้ ซึ่งมีจุดเสถียรสมดุลเพียงเล็กน้อยไม่มั่นคง  ...

หากทิ้งเอาไว้ เมื่อยามเมื่อถูกลมแรงๆ พัดกระโชก จะทำให้โค่นพังลงมา และทำให้ก้อนหินบางก้อนแตกหักเปลี่ยนจากหินงามกลายเป็นหินแตก

ในปัจจุบัน ... ทางอุทยานฯได้ห้ามวางซ้อนหินแล้วค่ะ

อย่ามองว่า นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย .. เพราะถ้านักท่องเที่ยวมาเรียงหินกันเป็นจำนวนมาก แล้วปล่อยเจดีย์หินทิ้งไว้จนร่วงหล่นมาแตกหัก เมื่อสะสมมากขึ้นหลายปี หาดหินที่เต็มไปด้วยหินกลมมนสวย ก็มากไปด้วยก้อนหินที่แตกหักเข้ามาผสมแทน

อีกความเชื่อหนึ่ง มีอยู่ว่า ... หินทุกก้อนที่นี่ต้องคำสาปของจำพ่อตะรุเตาหากใครเก็บออกไปจากเกาะจะต้องมีอันเป็นไป ซึ่งก็ทำให้หินงามที่เกาะนื้ยังคงอยู่ไม่ต่างไปจากอดีต

สำหรับเรื่องนี้ถือเป็นความเชื่อส่วนบุคคลที่ ... แต่เท่าที่มีเสียงลือ เสียงเล่าอ้างที่ได้ฟังๆมา มีนักท่องเที่ยวหลายๆคนเดินทางกลับไปตะรุเตาอีกครั้ง แต่ว่าไม่ได้ไปท่องเที่ยว หากแต่เป็นการนำก้อนหินกลับมาคืนสู่เกาะหินงาม เพราะพวกเขาหยิบฉวยก้อนหินสวยๆงามๆกลับไปเป็นที่ระลึก หลังจากนั้นก็ประสบกับเรื่องร้ายๆตลอดทำให้สุดท้ายต้องนำก้อนหินกลับมาคืนให้อยู่คู่กับเกาะหินงามอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม การนำหินออกไปจากเกาะ เป็นการทำผิดกฎหมายของอุทยานฯ

บรรยากาศรอบๆเกาะหินงาม ... แม้จะไม่มีหาดทรายแต่ก็ยังน่าสนใจที่จะไปเยือนค่ะ