พระอาจารย์หลวงปู่แหวน ใช้วิธีเฉพาะ...แผ่เมตตา ให้แก่ญาติโยม !!

พระอาจารย์หลวงปู่แหวน สุจิณโณ วัดดอยแม่ปั๋ง
อ.พร้าว เชียงใหม่ นับเป็นพระสุปฏิปันโนที่ชาวไทย
ให้การเคารพนับถือเป็นอย่างสูงองค์หนึ่ง ที่มุ่งใน
ด้านการปฏิบัติธรรมเพื่อละกิเลส มุ่งสู่พุทธภูมิ และ
ท่านเป็นศิษย์พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต

*^*^*
คำสอนที่สำคัญของพระอาจารย์หลวงปู่แหวน สุจิณโณ
ตามที่วิกิพีเดีย ได้บันทึกไว้ ได้แก่

"อดีตก็เป็นทำเมา อนาคตก็เป็นทำเมา จิตดิ่งอยู่ในปัจจุบัน
รู้อยู่ในปัจจุบัน ละอยู่ในปัจจุบันนี้จึงเป็นพุทโธ เป็นธัมโม
ปัจจุบันก็พอแล้ว อดีต และอนาคตไม่ต้องคำนึงถึง

เกิด แก่ เจ็บ ตาย วัน คืน เดือน ปี สิ้นไป หมดไป
อายุเราก็หมดไป สิ้นไป หมั่นบำเพ็ญจิต บำเพ็ญทาน
รักษาศีล ภาวนาต่อไป"

*^*^*

ผู้เขียนได้มีโอกาสไปกราบท่านพระอาจารย์หลวงปู่แหวน
ครั้งหนึ่ง ที่วัดดอยแม่ปั๋ง นานมากแล้ว ประมาณเกือบ 40 ปี
มาแล้ว เห็นจะได้

ช่วงนั้นท่านยังคงแข็งแรงดี เพียงแต่ไปไหนมาไหน ก็นั่งใน
รถเข็น และให้ลูกศิษย์เข็นรถให้ท่าน ก่อนที่ท่านจะ
อาพาธหนัก อีกไม่กี่ปีถัดมา

*^*^*

พระอาจารย์หลวงปู่แหวน ใช้วิธีเฉพาะ "แผ่เมตตา" !!

ผู้ที่เข้ากราบพระอาจารย์หลวงปู่แหวนพร้อมกันในครั้งนั้น
มีประมาณ 20 คน เห็นจะได้ เดินทางมาจากหลายจังหวัด
ด้วยกัน

ผู้เขียนได้เดินทางไปกราบท่าน พร้อมกับผู้ร่วมงานเดียวกัน
เพียงไม่กี่คน ด้วยการชักชวนของคุณอุทัย นัยเนตร
ศิษย์รุ่นพี่โรงเรียนมัธยมเดียวกัน ซึ่งเป็นศิษย์ใกล้ชิด
พระอาจารย์หลวงปู่แหวนผู้หนึ่ง ผู้เขียนได้มีโอกาสดี
ได้นั่งอยู่แถวหน้าสุด

ส่วนสร้อยพระที่ญาติโยม ประสงค์จะให้ท่านช่วย
แผ่เมตตาให้ด้วยก็ได้ โดยให้ถอดนำใส่พาน นำไปวาง
ไว้ด้านหน้า ในที่ที่จัดไว้ (ท่านจะไม่ปลุกเศกเครื่องราง
ของขลังใดๆ ให้เป็นอันขาด ท่านจะใช้วิธีแผ่เมตตา
ซึ่งเป็นวิธีเฉพาะของท่านเท่านั้น )

เมื่อถึงเวลาตามกำหนด เจ้าหน้าที่ของวัดก็ได้นิมนต์
และนำพระอาจารย์หลวงปู่แหวนออกมาด้านหน้ากุฏิ
โดยท่านได้นั่งในรถเข็น และมาหยุดอยู่หน้าผู้เขียน
ห่างเพียงประมาณ 1 เมตรเท่านั้น ซึ่งนับว่าโชคดีมากๆ !!

ญาติโยมที่รออยู่ทั้งหมด ก็พร้อมกันกราบท่าน 3 ครั้ง
ผู้เขียนเองก็รู้สึกว่า เย็นยะเยือกใจอย่างบอกไม่ถูก
เมื่อมองไปยังท่าน ด้วยดวงตาของท่านที่ใสแป๋ว ซึ่ง
จะต่างจากพระภิกษุโดยทั่วไป และท่านได้กวาดสายตา
ไปยังญาติโยมที่นั่งพับเพียบพนมมืออยู่จนทั่ว เป็นการ
แผ่เมตตาของท่านให้แก่ญาติโยมที่มากราบไหว้ท่าน
รวมทั้งท่านได้กวาดสายตาไปยังพานใส่สร้อยพระของ
ญาติโยมด้วย

ท่านได้ออกมาให้ญาติโยมได้กราบไหว้ อยู่นานประมาณ
สักครึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ จากนั้น เจ้าหน้าที่ของวัดก็จะนำ
ท่านกลับเข้าไป ญาติโยมได้กราบท่านอีกครั้งหนึ่ง

ผู้เขียนมีความอิ่มเอิบใจมาก ที่ได้มีโอกาสเดินทางไป
กราบท่านพระอาจารย์หลวงปู่แหวน สุจิณโณ ในครั้งนั้น
ถึงแม้จะเป็นเวลาล่วงมานานหลายสิบปีแล้วก็ตาม ก็ยัง
น้อมรำลึกถึงท่าน และจะอยู่ในความทรงจำของผู้เขียน
ตลอดไป

ผู้เขียน ได้มาศึกษาเพิ่มเติม ได้พบว่า ...

พระอาจารย์หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ ท่านได้สอนให้ศิษย์ทุกคน
ได้หัดแผ่เมตตา คือส่งความปรารถนาดีแก่คน สัตว์ ศัตรูหมู่มาร
โดยแผ่ไปให้ทั่วจักรวาล ยิ่งแผ่มาก ก็ยิ่งทำให้ใจสบาย รักชีวิต
และทรัพย์สินคนอื่นเหมือนกับของตนเอง สังคมก็จะมีความสุขสงบ
อย่างถ้วนทั่ว

*^*^*

สำหรับ บทสวดที่หลวงปู่แหวน ท่านใช้แผ่เมตตา
เป็นประจำ ได้แก่

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (3 จบ)

โย สันนิสินโน วะระโพธิมูเล มารัง สะเสนัง สุขิตัง วิชเชยยะ
สัมโพธิมาคัจฉิ อะนันตะญาโณ

โลกุตตะโม ตัง ปะณะมามิ พุทธัง เย จะ พุทธา อะตีตา เย จะ
พุทธา อะนาคะตา ปัจจุปันนา จะ เย

พุทธา อะหัง วันทามิ สัพพะทาๆ

อิติปิโส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจะระณสัมปันโน
สุคะโค โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา
เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ

พุทธัง ชิวิตัง ยะวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ นัตถิ เม สะระณัง
อัญญัง พุทโธ เม สะระณัง วะรัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เม
ชะยะมังคะลัง อุตตะมัง เคนะ วันเทหัง ปาทะปังสุง วะรุตตะมัง
พุทเธ โย ชะลีโต โทโส พุทโธ ขะมะตุ ตัง มะมัง

“อัฎฐังคิโก อะริยะปะโถ ชะนานัง โมกขัปปะเวสายะ อุชุ จะ มัคโค
ธัมโม อะยัง สันติกะโร ปะณีโต นิยยานิโก ตัง ปะณะมามิ ธัมมัง
เย จะ ธัมมา อะตีตา จะ เย จะ ธัมมา อะนาคะตา ปัจจุปันนา
จะ เย ธัมเม อะหัง วันทามิ สัพพะทา

สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฎฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก
โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิสตัพโพ วิญญูหีติ

ธัมมัง ชีวิตัง ยาวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ นัตถิ เม สะระณัง
อัญญัง ธัมโม เม สะระณัง วะรัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เม
ชะยะมังคะลัง อุตตะมังเคนะ วันเทหัง ธัมมัญจะ ทุวิธัง วะรัง
ธัมเม โย ชะลิโต โทโส ธัมโม ขะมะตุ ตัง มะมัง

สังโฆ วิสุทโธ วะระทักขิเณยโย สันตินทริโย สัพพะมะลัปปะหิโน
คุเณหิ เนเกหิ สะมิทธิปัตโต อะนาสะโว ตัง ปะณะมามิ สังฆัง เย
จะ สังฆา อะตีตา จะ เย จะ สังฆา อะนาคะคา ปัจจุปันนา จะ เย
สังฆา อะหัง วันทามิ สัพพะทา

สุปะฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ อุชุปะฎิปันโน ภะคะวะโต
สาวะกะสังโฆ ญายะปะฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
สามีจิปะฎิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง จัตตาริ
ปุริสะยุคานิ อัฎฐะ ปุริสะ ปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเนยโย อัญชะลีกะระณีโย อะนุตตะรัง
ปุญญังเขตตัง โลกัสสาติ

สังฆัง ชีวิตัง ยะวะนิพพานัง สะระณัง คัจฉามิ นัตถิ เม สะระณัง
อัญญัง สังโฆ เม สะระณัง วะรัง เอเตนะ สัจจะวัชเชนะ โหตุ เม
ชะยะ มังคะลัง อุตตะมังเคนะ วันเทหัง สังฆัญจะ ทุวิธุตตะมัง
สังเฆ โย ชะลิโต โทโส สังโฆ ขะมะตุ ตัง มะมัง

อิจเจวะมัจจันะนะมัสสะเนยยัง นะมัสสะมาโน ระตะนัตตะยัง ยัง
ปุญญาภิสันทัง วิปุลัง อะลัตถัง ตัสสานุเภนะ หะตันตะราโย

(อ้างอิงข้อมูลจาก - www.rabiangdoi.com , th.wikipedia.org)

***
อ้างอิงข้อมูลและภาพประกอบ :

วิกิพีเดีย
www.rabiangdoi.com
th.wikipedia.org
อินเทอร์เน็ต

ขอขอบคุณ