หลังจากเหน็ดเหนื่อยช่วงน้ำท่วมมายาวนาน  ทำให้ไม่ได้เข้ามาเขียนบล็อกและพยายามทำใจให้ว่าง  เดินทางท่องเที่ยว

ชวนอาโปลูกชายออกเดินทางไปฝึกฝนการถ่ายรูปในสถานที่ต่างๆ  ตามแต่ความสะดวกและความพึงพอใจ  เพราะเขา

บอกว่าชอบถ่ายรูป  เห็นความมุ่งมั่นของเขาดี  เราก็ได้แต่ตามใจในสิ่งที่เขาชอบและอยากทำ  การที่เคยมีเวลานั่งหน้า

คอมฯได้วันละนานๆ  ก็ต้องหยุดไปโดยปริยาย  การเมืองก็ยังคงติดตามยามที่มีโอกาส  แต่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับมัน

มากนัก  เนื่องจากสถานการณ์ต่างๆทางการเมืองของไทยในเวลานี้  ที่หลายคนในบางพวกที่พยายามจะเดินหน้าประ

ชาธิปไตย  ทั้งๆที่ประเทศของเราในเวลานี้ประชาชนมีอิสรเสรีมาก  ถึงขนาดใช้สิทธิกันเกินเลยสิทธิ์ที่ประชาชนพึงจะมี

ดูเหมือนว่าหลายคนในบางจำพวก  ที่ชอบอ้างประชาธิปไตย  แต่กลับมีพฤติกรรมที่ละเมิดสิทธิ์ของผู้อื่น  การอ้างสิทธิ์

ความชอบธรรมในการบริหาร  ทำอะไรก็ได้เพราะประชาชนส่วนใหญ่เลือกเข้ามา  โดยไม่ต้องสนใจเสียงข้างน้อย  เพราะ

ประชาธิปไตยต้องทำตามเสียงส่วนใหญ่  มันน่าจะหมายถึงเสียงข้างน้อยถูกละเมิดได้กระนั้นหรือ?  ผู้บริหารที่มาจาก

เสียงส่วนใหญ่ที่ไม่ได้ยึดถือผลประโยชน์ของชาติและประชาชน  จึงลืมตน  ลืมไปว่าเสียงส่วนใหญ่ที่เขามอบหมาย

ให้มานั้น  มันไม่ได้ทำอะไรได้ทุกอย่าง  มันต้องอยู่ในกรอบของกฎหมาย  แม้แต่กรอบประเพณีก็ไม่อาจละเมิดได้

.......................การลุแก่อำนาจดึงดันที่จะทำให้ได้ตามแต่ใจตนเอง  เพื่อคงไว้ซึ่งผลประแห่งตนและพรรคพวก  นับว่า

เป็นกุญแจตัวเร่งให้เกิดความหายนะแก่บ้านเมืองให้มาถึงเร็ววันยิ่งขึ้น  ความแตกแยกของสังคมไทยหลัง  6  ตุลาคม

  2519  เราคนไทยรบราฆ่าฟันกันตายเป็นเบือ  เราเสียโอกาสทางเศรษฐกิจไปไม่ใช่น้อย  ฝ่ายทหารเองสงบปากสงบคำ

เจียมเนื้อเจียมตัว  ไม่พูดให้เกิดผลกระทบต่อบ้านต่อเมือง  แต่พวกหลงผิดเข้าป่า  แทนที่จะสำนึกช่วยกันเรียกร้องไม่ให้

เหตุการณทำนองนั้นเกิดขึ้นได้อีก  กลับช่วยกันบิดเบือน  ตักตวงเอาแต่ความดีความชอบมาสู่ตนเอง  จนไม่มีใครกล้า

แตะต้องชำระเรื่องนี้  ปล่อยให้เลยตามเลย  ประชาชนคนไทยเองก็มิได้ใส่ใจในเรื่องนี้  ยังเข้าใจผิดคิดว่าคนพวกนี้คือ

ผู้เสียสละให้แผ่นดิน  ทั้งๆที่เวลาผ่านมายาวนานพอที่จะเห็นผลการกระทำของคนพวกนี้  กลับมองไม่เห็น  คงยังปล่อย

ให้ความจริงทั้งหลายทั้งปวงจมไปกับอดีตของกาลเวลา

............................ความแตกแยกครั้งใหม่เริ่มก่อตัวขึ้น  ต่างฝ่ายต่างหามวลชนมาสนับสนุนตนเอง  สังคมไทยพร้อมที่

จะเผชิญหน้ากันได้ทุกเมื่อ  เพลาๆกันลงหน่อยได้ไหม ?  อันไหนที่เป็นประเด็นที่น่าจะก่อให้เกิดปัญหาชะลอไว้ก่อน

มันคงไม่ทำให้ใครต้องอกแตกตายกระมังครับ  ปล่อยให้คนไทยที่มีนิสัยขี้ลืม  ได้ปล่อยอารมณ์ร้อนออกไปเสียบ้าง

สติจะได้กลับมา  จะได้รู้ว่าที่เกือบฆ่ากันตายนั้นใครคือคนเสี้ยมให้ฆ่ากัน  หรือว่าปล่อยไปเลยไม่ได้  กลัวคนจะรู้ความจริง

แล้วงานที่วางไว้จะไม่บรรลุผลใช่ไหม ?

......................หยุดคิดกันสักนิดเถอะว่าคนไทยไม่เป็นประชาธิปไตยตรงไหน  สิทธิความเป็นพลเมืองไทยถูกละเมิดในเรื่องไหนบ้าง

หรือเรากำลังจะเรียกร้องขอใช้สิทธิ์ในการละเมิดผู้อื่น  จริงอยู่ที่กฎหมายที่เป็นข้อบังคับและกรอบให้ทุกคนประพฤติปฏิบัติตามนั้นมัน

ไม่ได้ทันสมัยตลอดเวลาทุกยุคทุกสมัย  มันต้องแก้ไขกันได้ตลอดเวลา  หากเรื่องใดที่กระทบต่อผลประโยชน์ของชาติ  กระทบต่อพล

เมืองในประเทศเป็นวงกว้าง  ก็ชอบแล้วที่จะเร่งรีบแก้ไข  แต่การเร่งรีบเพื่อจะนำพาใครกลับบ้าน  เร่งรีบเพื่อให้คนทำผิดกฎหมายพ้นมลทิน

เร่งรีบเพื่อปกป้องผลประโยชน์ตนเองและพวก  เร่งรีบเช่นนี้รังแต่จะก่อให้เกิดหายนะแก่บ้านแก่เมืองทั้งสิ้น 

เมื่อผู้นำผู้บริหารบ้านเมืองไม่เคารพกฎหมาย  ไม่เคารพกติกาของบ้านเมือง  แล้วคิดหรือว่าพลเมืองจะเคารพกฎกติกาหรือกฎหมาย

ของบ้านเมือง  ในที่สุดความเป็นสังคมที่สงบสุข  ก็จะกลายเป็นสังคมที่ยุ่งเหยิงหาความสุขไม่ได้

ผู้บริหารบ้านเมืองเป็นเช่นใด  พลเมืองส่วนใหญ่ก็เป็นเช่นนั้น

ธนธัช  โกศิริสันต์