คราวที่แล้วเล่าเรื่องหมาที่บ้านไว้เยอะ แถมรับปากว่าจะนินทาหมาแต่ละสายพันธุ์ให้ฟัง

เอ้า...ล้อมวงเข้ามาผมจะเล่าให้ฟัง

เริ่มจากต้นตำรับหมาที่บ้านไร่อย่างมินิเจอร์ หมากระเป๋าขนาดจิ๋ว ผมชอบมินิเจอร์เพราะว่ามันเหมือนเกรทเดนยักษ์ใหญ่ แต่มันย่อส่วนลงมาได้อย่างน่ารัก มินิเจอร์เนี่ยเล็กแต่ตัวนะครับ แต่ใจนักเลงพอสมควร ถึงขนาดขนาดฟัดกับหมาวัดมาแล้ว คงลืมตัวไปน่ะครับว่าตัวเองน่ะตัวเท่าลูกหมา เลยโดนขย้ำซะขาหัก ต้องเข้าเฝือกนานเป็นเดือน

แต่ขนาดของมินิเจอร์มันไม่มีอุปสรรคเรื่องความรักครับ

เราชะล่าใจว่ามันตัวเล็ก เวลาถึงฤดูผสมพันธุ์เลยไม่ได้ขังไว้ สุดท้ายเลยเสร็จหมาวัดพันธุ์ไทยตัวเบอเร่อเข้าให้ ผมเลยได้ลูกมินิเจอร์ตัวน้อง ๆ ควายมาเลี้ยงไว้ดูเล่นหลายตัว

นี่ไงครับ มินิเจอร์ตัวน้องๆควายที่พูดถึง

บาสเซสฮาวน์ – ตามคำขอของคุณบลูฮิลล์เลยครับ เจ้าหูยาวตัวนี้เป็นหมาที่น่ารักมาก รูปร่างตลก เตี้ยๆ ยาวๆ เจ้านี่มีวีรกรรมฮาๆ ให้เห็นได้ทุกวัน เพราะหูยาว ๆ ของมันเนี่ยแหละ วิ่งๆอยู่เหยียบหูตัวเองหัวคะมำซะงั้น ฮามาก วิ่งไปกลิ้งไป เฮ้อน่าสงสารเหมือนกัน

ดัลเมเชี่ยน – ผมประทับใจเจ้ายักษ์ลายจุดเนี่ยจากหนังเรื่อง 101 ดัลเมเชี่ยนครับ พอน้าสาวยกให้ตัวนึงก็ดีอกดีใจ เอาไปเลี้ยงไว้ที่ไร่ตั้งชื่อว่า “แป้ง” เจ้าแป้งเป็นหมารับแขกที่วิเศษมาก แขกไปไทยมานู๋แป้งจะเสนอหน้ามารับ จนแขกแถวนั้นติดอกติดใจในความน่ารักของมัน จนบางทีไม่ได้มาหาคนแต่มาหาหมาซะงั้น

วันหนึ่งหลังฝนตกหนัก เจ้าแป้งพาน้อง (ลูกหมา) อีก 3- 4 ตัว ไปเล่นน้ำกลางทุ่งนาอย่างสนุกสนาน แต่นั่นทำให้มันจากเราไปอย่างไม่มีวันกลับในคืนนั้นเอง คงไปติดเชื้ออะไรมา เจ้าแป้งตายพร้อมด้วยลูกหมาอีกหลายตัว  วันนั้นเราเลยเห็นน้ำตาของคนเลี้ยงหมาพร้อมกับบทเรียนว่าไม่ควรปล่อยหมาไปเล่นน้ำกลางทุ่ง เศร้ากันทั้งบ้าน

บูลด็อก – หมาหน้าตากวน TEEN ตัวนี้ดูทีไรนึกถึงหมากล้ามใหญ่ในการ์ตูนเรื่องทอมเจอร์รี่ทุกที ท่าทางเหมือนนักกล้าม หน้าย่นๆ ท่าเดินนักเลงมาก แต่จริงๆ แล้วเป็นหมาที่ขี้เล่น ที่บ้านเลี้ยงไว้ตัวหนึ่งชื่อยาหยี ยาหยีชอบแย่งรองเท้าไปเล่นมาก ปล่อยทีไรจะวิ่งมาหาด้วยความเร็วสูง ดูเหมือนลูกขนุนกลิ้งได้ มาด้วยพลังเหลือเฟือยากที่ใครจะต้านทานได้ มาทีไรก็ตัวใครตัวมันแล้วกัน