มีน้องคนนึงมาบอกว่าเจอข้อความในกระทู้ในเวบพันทิป เหมือนกับงานเขียนที่ลงอยู่ในบล็อกผม (เขียนโดยน้อง 2 คน ใช้นามปากกาว่า 2 BOX)
          เลยเข้าไปอ่านดู อืมมมมมมมเหมือนมากกกกกกกกก
          จะเปลี่ยนบ้างก็ชื่อตัวละครเท่านั้น
          เปลี่ยนจากน้องจิ เป็น บังแอ จาก น้องกิต เป็นอ้ายพิศมัย
          ผมไม่อยากจะใส่ร้ายว่าเค้าก็อปปี้งานเขียนในบล็อกของผมไป อยากคิดว่ามันแค่บังเอิญ
          แต่มันบังเอิญเหมือนเกือบทุกตัวอักษรครับ
          เห็นแล้วก็ได้แต่เซ็งๆ แต่เรื่องมันก็เกิดนานแล้วละครับ คงไม่ทำอะไรทั้งนั้น
          ขอพักให้หายเซ็งซักระยะก็แล้วกัน....
          ....
          ลองเข้าไปอ่านกระทู้นี้นะครับ
          นิราศวังเวียง ตอน 5 (จบ) แกรมมี่ที่รัก  http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E5577552/E5577552.html
          แล้วลองเทียบกับงานเขียนในบล็อกของผม
          ทัวร์ลาว 4 -แกรมมี่ที่รัก http://www.oknation.net/blog/taro/2007/02/02/entry-1
          แถมยังมาบางตอนที่คล้ายกันอีกลองเข้าไปอ่านดู ดูเหมือนว่าเค้าคงยึดเอาสารคดีท่องเที่ยวในบล็อกผมเป็นคัมภีร์ในการเดินทางเที่ยวลาว กลับมาจึงเขียนพร้อมรูป แรกๆก็เขียนเอง แต่คงไม่มัน เลยเอาพล็อตของเราไปแต่งต่อซะงั้น...เฮ้อ

...

ลองเทียบให้ดู

...

 ฟิวเจอร์ผับ คนเต็มเลย สายเดี่ยว สวย โอ้ววววครึกครื้น ครึกครื้นนน เบียร์ขวดละหมื่นห้าพันกีบ โอ้วววไม่แพงจ่ายปายยจ่ายปายยย  (เมาแล้วนิสัยเสีย )

แกรมมี่ที่น่ารัก

เพลงดัง สาวโต๊ะข้างๆน่ารัก ใส่เสื้อกล้ามสีดำคอวีล้วงลึก โอ้วขาว สวย อึ๋ม  ตาเฉี่ยวของเธอมองมาที่โต๊ะเราด้วย เอาหละสิ แต่ไม่รู้ทำไมในผับนี้ไม่มีใครสนใจสาวคนนี้เลย นั่นแม่เสื้อกล้ามดำมองเข้ามาแล้วหลายต่อหลายครั้งที่เธอพยายามยกแก้วคล้ายเป็นการทักทายตามมารยาทให้กับเรา แต่เราไม่ยอมยกตอบ (ข้อมูลเชิงลึกการยกแก้วตอบสาวๆที่นี่หมายความว่าจะซื้อ) โอ้ย น่ารักอะ ยกแก้วตอบเร็วๆเข้า เขาจะได้ไม่เมื่อยแขน เอาเรยเชียวหลังจากพี่กิตบอกข้อมูลเชิงลึกไอ้จิก็เริ่มอีกแล้ว นิสัยไม่ดีจริงๆ ผับที่นี่ไม่ต่างอะไรกับผับแถวบ้านเรา ท่าเต้นก็คล้ายๆกัน แต่เอาอีกแล้วดีเจพูดอีกแล้ว อะไรของมันนักหนา อยากมีส่วนร่วม จริงๆ

เที่ยงคืนแล้ว อะไรว้า  ผับเปิดเพลงช้าแล้ว ไฟเริ่มเปิดสาวชุดดำก็ยังสวยไม่สร่าง แล้วพระเจ้าก็ลองใจสองหนุ่มวัยเจริญพันธ์อีกแล้วครับท่าน

พี่กิต น้องชุดดำเดินมา ผมกระซิบข้างหูพี่กิตที่ตาเยิ้มไม่น้อยไปกว่าผมสักนิด

แล้วสาวชุดดำก็ถือขวดเหล้าพร้อมกับแก้วมาที่โต๊ะเรา เอาแล้วไงเธอกระซิบกระซาบอะไรกับพี่กิตไม่รู้ ซึ่งผมก็อยากรู้มั่กๆ ดูสิเขาหัวเราะกันด้วย ทั้งคู่คุยกันได้ไม่ถึง 5 นาที แล้วมือน้อยๆของสาวขุดดำก็หยิบแก้วแล้วเดินจากไป ทิ้งขวดเหล้าไว้ให้เราดูต่างหน้า

น้องเขาพูดอะไรพี่กิต แล้วน้องเค้าจะไปไหน แล้วเค้ามากับใคร บ้านเค้าอยู่แถวนี้ป่าว ผมถามแบบอยากรู้อยากเห็นมากที่สุดอีกครั้งหนึ่งในชีวิต

เขาบอกว่าเขาชื่อแกรมมี่ พี่กิตตอบ

โห..กูยังชื่อกิต เอ็งยังชื่อจิ แต่น้องเค้าชื่อแกรมมี่  พี่กิตบ่นเสียดายที่ตัวเองไม่ได้ชื่อไซม่อน, พีเท้อ, แบร็ด หรือ อิริค

แล้วเฮียถามอะไรเค้าเห็นกระซิบกระซาบ   

กูถามเค้าว่าเคยไปอาร์ซีเอรึป่าว  เฮียกิตบอกหน้ามึนๆ

แล้วเฮียเคยไปเหรอ

หึ ไม่เคย 

แล้วมึงไปถามเค้าทำไมวะพี่ (อันนี้ผมนึกในใจขืนถามจริงๆ โดนถีบแน่)

เป็นช่วงเวลาที่ไม่นานนักสำหรับหน้าปัดนาฬิกา แต่นานจนอึดอัดหายใจไม่ออกจะตายเสียให้ได้สำหรับผม แล้วแกรมมี่ก็ถือแก้วเดินเป๋กลับมาที่โต๊ะเราอีกครั้ง โอ้วไม่จริงแกรมมี่เดินมาข้างๆผม แล้วคำพูดหนึ่งก็ออกมาจากปากแกรมมี่

ขอเงิน ร้อยนึงได้มั้ย เงินไม่พอจ่ายค่าเหล้า 

 ....

สร่างครับ ตกใจ มีคนมาไถเงินมันเป็นเรื่องที่พูดยาก (ลืมบอกไปพี่กิตให้ผมเป็นคนคุมค่าใช้จ่ายครับ เงินทุกบาท ทุกกีบ และทุกดอลล์อยู่ในกระเป๋าผม) ผมมองหน้าพี่กิตแล้วกระพริบตาถาม  แล้วคำตอบที่ทำให้ผมลำบากใจก็ออกมาจนได้

Up to you เสียงพี่กิตเหมือนเมานะนี่ ก่อนจะพูดต่อว่า เดียวกูมาไปห้องน้ำเดี๋ยว แล้วเขาก็ไป ทิ้งผมให้นั่งจ้องตากับน้องแกรมมี่ ทำไงได้หละครับ เขากล้าขอผมก็กล้าให้ร้อยเดียวเอง

ผมยื่นเงินร้อยให้แกรมมี่ มันรวดเร็วพอๆกับที่แกรมมียื่นเงินแบงค์ร้อยให้กับบ๋อย ที่ไม่รู้ว่ามายืนรอข้างแกรมมี่ตั้งแต่เมื่อไหร่

แล้วระหว่างที่พี่กิตไปชิ้งฉ่อง ซึ่งมันน่าจะฉี่เสร็จไปตั้งนานแล้ว คนนะไม่ใช้อูฐจะได้ฉี่ทีนึง 20 นาที แกรมมี่ก็เริ่มคุยกับผมด้วยน้ำเสียงที่น่ารักสุดชีวิต

เปนโคนทายเหรอ มาเที่ยวกี่วาน แกรมมี่เมาแล้วแน่ๆ

ครับเป็นคนไทย เพิ่งมาวันนี้เป็นวันแรก กะว่าจะมาอยู่ซัก 5 วัน พรุ่งนี้จะไปวังเวียง 

มี่จะไปกินต่อที่โรงแรมผาสุกกับเพื่อนไปกินด้วยกันมั้ย แกรมมี่ชวนน้ำเสียงจริงใจมากเสียจนไม่อยากจะปฎิเสธให้เธอเสียใจเลยครับ ในใจบอกตัวเองว่าอยากไป อยากไป อยากไปมั่กๆๆ     แล้วพี่กิตก็เดินมา

ว่าไง พี่กิตถาม ผมพยักหน้าตอบเป็นอันรู้กันว่าเงินกองกลางของเราโดนไถไปแล้ว 100 บาท 

แกรมมี่ชวนเราไปกินต่อที่โรงแรมแต่มีคนอื่นอยู่ด้วย เพื่อนของแกรมมี่พาผู้ชายไปด้วยคนนึง เฮียว่าไงไปมั้ย  ผมโยนหินถามทาง แล้วคำตอบเดิมก็ออกมาอีก

อัพทูยู  เอาเข้าไป มันช่วยได้มากจริงๆ 

...

แกรมมี่มีคนไปด้วยแล้วอะ ผมไม่อยากไปกับคนอื่น เวลาคุยมันไม่สะดวก ผมบอกเพื่อเป็นการปฏิเสธอย่างสุภาพที่สุดที่คนเมาจะคิดได้ในขณะนั้น

 จริงเหรอ ไม่ไปจริงๆเหรอ น่านะ ไปด้วยกันนะ แกรมมี่อ้อนน่าดู  แต่ผมก็ได้แต่ส่ายหน้าไปมา

 งั้นแกรมมี่ไปนะ แกรมมี่ตัดบทพร้อมกับพูดต่อว่า ไปส่งมี่หน่อยได้มั้ย  

ที่ไหนคับ  ผมถามเพราะไม่แน่ใจว่าการไปส่งคนเมาเนี่ยผมจะส่งเขาถึงบ้านมั้ย

ที่โรงแรมผาสุข อยู่ด้านหลังติดกับผับนี่ไง มี่จะไปกินต่อ แกรมมี่พูดพร้อมกับชี้มือไปที่ทางออก

ป่ะผมไปส่งก็ได้ เฮียรอแป๊บเดียวมา พี่กิตพยักหน้ารับรู้ ผมถือแก้วเหล้าให้แกรมมี่ ก่อนจะเดินตามเธอไปติด ๆ

โคร๊มมม

แกรมมี่เดินชนโต๊ะอย่างจัง เมาครับ แบบนี้เมาแน่ๆ ผมรีบเข้าประคอง และถามอย่างห่วงใย

เมาขนาดนี้แล้วจะกินต่อไหวเหรอ

มากกว่านี้ก็กินมาแล้วจ๊ะ  แกรมมี่ตอบเสียงเนือยๆพร้อมกับเดินต่อ

โรงแรมผมสุขอยู่ติดกับผับจริงๆครับ มีหลังคาเชื่อม เดินอยู่ดีๆแกรมมี่ก็หยุดแล้วหันหลังกลับมาทำตาเยิ้มใส่ผม

ถ้ามีไปนอนด้วยจะให้มี่เท่าไหร่

เอาแล้วไง ไอ้จิเจอดีเข้าแล้ว

                แล้วแกรมมี่เคยได้เท่าไหร่  คงไม่ต้องบอกว่าใครเป็นคนถามนะคับ นี่เป็นการทำหน้าที่เก็บข้อมูลไม่ใช่เรื่องส่วนตัว ผมคงไม่ต้องปกปิด  ผมเป็นคนถามเอง หึหึ

                3000 บาท แกรมมี่บอกค่าจ้องตากันคืนนี้

สมองผมเริ่มทำงานทันที จะปฏิเสธยังไงดีหล่ะเนี่ย (ไม่ใช่ไม่อยากไป แต่ทุนไม่เอื้ออำนวย)

                ไม่ดีกว่าคับ ผมอยากกินเหล้าเฉยๆ

         จิจะให้มี่เท่าไหร่  แกรมมี่ยื่นคำขาด

                ไม่ดีกว่าจ๊ะ ถ้าแกรมมี่อยากกินเหล้าก็ไปกินกับผมได้ ในล็อบบี้ของโรงแรมก็มีที่ให้นั่งกินได้ตลอด แต่ถ้าให้ไปอย่างนั้นผมคงไม่ไป เป็นอีกครั้งที่หัวใจกับสมองของผมต้องทำอะไรที่มันขัดแย้งกันมากๆ แต่มันจำเป็นต้องทำ

พันนึง 2 ครั้ง แกรมมี่บอกพร้อมกับโน้มคอผมลงมาจุ๊บแก้มทีนึง  ผมได้แต่สายหน้า (แล้วบอกกับตัวเอง ไอ้โง่เอ้ย ไปกับเขาซะ สงสารคนเมาเถอะเค้ายืนจะไม่ไหวแล้วเนี่ย) แล้วก็ส่ายหน้าให้แกรมมี่อีกครั้ง

                 นะ นะ มี่อยากมี SE.... หล่อนออดอ้อนน่าดู ผมต้องขอเซ็นเซอร์นะครับ ละอายเกินกว่าจะบรรยายเป็นตัวหนังสือ 

                แล้วสมองผมก็ชนะหัวใจ ไม่ดีกว่าจ๊ะผมจะไปกินเหล้ากับเพื่อน แล้วผมก็ยื่นแก้วให้แกรมมี่ก่อนจะเดินออกมาหาพี่กิตที่นั่งรออยู่ในฟิวเจอร์

                เค้าว่าไง  พี่กิตถามทันทีที่ผมมาถึงแถมยังไม่ทันจะได้นั่ง

                เขาบอกว่าเขาอยากไปกับผม 1000 บาท 2 ครั้ง แล้วเขาก็บอกว่า เขาอยากมี SE.......

ผมเริ่มเล่า

                กูนึกแล้ว มิน่าทั้งร้านไม่มีใครสนใจเค้า แล้วเราเอาไงกัน ไปกินต่อที่ไหนดี

...

บังเอิ๊ญ บังเอิญ เนาะบังแอ