"คนเขียนอยู่ห้องแอร์ คนแย่คือประชาชน"

พี่สมพร สุขสิงห์

ประธานเครือข่ายลุ่มน้ำเซบายได้ฝากคำๆนี้มา

ผมขอผ่านต่อไปยัง

นักคิดโครงการ"ขนาดใหญ่"ทั้งหลายของหน่วยงานรัฐ

จง

พึงสำเหนียก!

.

.

ตีสี่กว่าๆของวันที่15มกราคมที่ผ่านมา

ผมตัดสินใจบึ่งรถคู่ใจ

ออกจากบุรีรัมย์เพื่อให้ไปถึงจุดหมาย

ที่

บ้านดอนว่าน...จังหวัดอำนาจเจริญ

ในตอนเช้า

.

.

ไม่ผิดหวังครับ!!

ผมได้ไปพบ

พี่สมพร สุขสิงห์ ประธานเครือข่ายลุ่มน้ำเซบาย

ที่บ้านดอนว่าน

 ต.หัวตะพาน อ.หัวตะพาน จ.อำนาจเจริญ

ในช่วงประมาณ8โมงเช้า

.

.

หลังจากได้ทำความรู้จักมักคุ้น

แนะนำชื่อกันว่า"ไผเป็นไผ"แล้ว

เสี่ยวฯได้แตะมือกับหนุ่มน้อยแห่งชุมชนลุ่มน้ำลำเซบาย..

ได้กินข้าวกับปิ้งปลาและแกงเนื้อที่แม่บ้านพี่สมพรทำเตรียมไว้ตอนเช้า

สภาพบ้านพี่สมพร

ยุ้งข้าวเพื่อนบ้าน..ที่อยู่อย่างเรียบง่าย..ธรรมดา

ได้เห็นรายชื่อผู้มีเอกสารสิทธิ์และโฉนดที่ดิน

ที่ฝ่ายโครงการสร้างฝายลำเซบาย

ยังไม่จ่ายค่าเวนคืน..ทั้งๆที่ล่วงเลยมากว่าสิบปีแล้ว

แม้ว่าในเอกสาร

จะระบุค่าทดทนสินทรัพย์ทุกจุด..อย่างชัดเจนแล้วก็ตาม

ผมเห็นหนังสือตอบรับจากกองกลาง สป.เกษตรและสหกรณ์

มีแผนที่พี่สมพรทำขึ้นเอง

..แสดงให้เห็นลำเซบายและจุดที่สร้างเขื่อนและองค์ประกอบ

ได้เห็นภาพ

ที่หลังสร้างเขื่อนน้ำท่วมถึงบ้านเขา(ที่ผมไปเยี่ยม)

ต้องพายเรือเข้าหมู่บ้าน

ได้เห็นจุดที่สำนักชลประทานกำลังติดตั้งเครื่องสูบน้ำจากลำเซบาย

เพื่อเข้านาให้ชาวบ้าน

ท่านไม่สงสัยหรือครับ

ว่าทำไมต้องติดตั้งเครื่องสูบน้ำเมื่อมีประตูระบายน้ำ8จุด!!

ตัวหนังสือด้านซ้ายของเครื่องสูบระบุคำว่า"กรมชลประทาน"

อ่านลงไปอีกนิด...แล้วจะทราบคำตอบครับ

ได้เห็นเครื่องดักปลาขนาดใหญ่ค้างเตื่ง..บนเนินติดผนังกั้นน้ำ

ได้เห็นคันดินกั้นน้ำขนาดกว้าง3เมตร..ยาวสุดลูกหูลูกตา

ได้เห็นประตูระบายน้ำทั้ง8จุด

ที่ประตูปิดเปิดใช้การไม่ได้มาตั้งแต่สิบกว่าปี!!

(ปัจจุบันกำลังของบซ่อมแซมโดยใช้เงินหลักแสนในการซ่อมแต่ละประตู)

แทนที่จะจัดสรรค่าเวรคืนให้ชาวบ้านที่เดือดร้อนก่อน!!

ได้เห็นลำเซบายที่ชาวบ้านไม่เคยได้ใช้ประโยชน์จากลำน้ำเลย

ได้เห็นร่องรอยการเรียงหินเพิ่งทำขึ้นเมื่อไม่นานมานี้

ที่อยู่ใกล้ประตูระบายน้ำที่พิการมาตลอดสิบปีกว่าๆ!!

ได้เห็นที่ดินของพี่สมพร..จุดที่โดนเวรคืนให้เป็นถนนคันกั้นน้ำ

ได้เห็นร่องรอยที่ชาวบ้านช่วยกันขุดคันกั้นน้ำให้เป็นทางน้ำผ่าน

เพราะน้ำท่วมบ้านจากสาเหตุคันกั้นน้ำของโครงการขวางทางเดินน้ำ

ได้เห็นอนุสาวรีย์แห่งความอัปยศและการใช้เงินภาษีแบบ"มักง่าย"

ได้เห็นจุดที่ใช้"จอดรถ"เพื่อให้อีกคันได้ผ่าน?..เพิ่งสร้างใหม่เมื่อปีที่แล้ว

ในทุกๆ1กิโลเมตรจนถึงใกล้ตัวเขื่อน(ผมเดินทาง13กิโลเมตรจากบ้านพี่สมพรถึงตัวเขื่อน)

ไม่นับคันดินส่วนอื่นๆที่เหลือ

ได้เห็นจุดโครงการแก้มลิง

(ภาพจากGoogle earth แสดงจุดที่ชุมชนต้องการฝาย)

.

.

ที่ชุมชนต้องการ

สร้างเขื่อนแต่กลับไม่ได้สร้าง!!

กลับกลายเป็นโครงการแก้มลิง..ฟันโครงการ

ไปอีกสองเด้ง!!

คนซวยคือชาวบ้านตาดำๆที่ต้องทนน้ำท่วมหนัก

ได้เห็นชาวบ้าน1คนที่ปลูกระท่อมใกล้ลำเซบายเพื่อปลูกผักและหาปลา

บริเวณใต้โครงการแก้มลิง

ได้เห็นหลักกิโลเป็นระยะๆตลอดการเดินทาง

สลับกับประตูระบายน้ำที่ใช้ปิดเปิดไม่ได้

ได้เห็นท่อที่ไม่ได้ใช้งาน

เพราะอีกด้านเป็นประตูระบายน้ำปิดตาย!!

สังเกตจากด้านหนึ่งของท่อ..บางท่อพอมีช่องมองลอดผ่านได้

ในขณะที่อีกท่อ..มืดตึ๊บ!!

ได้เห็นประตูระบายน้ำ

ที่ตายสนิทมากว่าสิบปีตลอดเส้นทาง!!

ผมเห็นสถานีสูบน้ำและคลองส่งน้ำที่ปราศจากน้ำมากว่า10ปี!!

ผมเห็นคลองชลประทานที่ใช้ในการส่งน้ำแห้งสนิท

ผมเห็นป้ายกรมชลประทาน..ที่ระบุว่าได้รับอนุมัติให้ใช้พื้นที่!!

ผมเห็นน้ำเหนือเขื่อน..

หรือ

ประตูระบายน้ำ,อาคารบังคับน้ำ,ฝาย

(แล้วแต่เขาจะใช้คำ)เพื่อ"เลี่ยงการเสียภาษี"

เห็นน้ำเป็นสี"ดำสนิท"!!

.

(ภาพจากGoogle..ตอนก่อนหน้านี้น้ำหน้าเขื่อนยังไม่เน่า)

.

และเห็นน้ำที่อยู่ท้ายเขื่อน

ยังพอมองเห็นเป็นสีธรรมชาติแบบน้ำในลำคลองทั่วไป

(มีนกกินปลาหากิน)

ผมเห็นบันไดปลาโจน..

ที่โจรลักปลาเท่านั้นหลบซ่อนได้แต่น่าจะหนีไม่พ้นเพราะกว่าจะปีนหนีไปได้

ต้องเหนื่อยแทบขาดใจเชียว!!

ผมเห็นพี่น้องแถบนั้น

เป็นเพียงลูกจ้างเรียงหิน(หน้าเขื่อน)ให้โครงการ

เพื่อเลี้ยงชีพ..

(สังเกตุสีน้ำดำสนิทแม้มีการปรับภาพยังพอมองเห็น)

ผมเห็นรอยร้าวบางส่วน...ที่

เมื่อนำไปรวมรวมกับบานประตูปิดเปิดน้ำ..

ระบบไฮไดรลิคเสีย

ที่เจ้าหน้าที่บอกว่าระบบปิดเปิดเสีย..ใช้ไม่ได้

เป็นข้ออ้าง

เพื่อเสนองบซ่อมแซม

ราคาซ่อมบานละ9ล้านบาท(อ่านว่า-บาน-ละ-เก้า-ล้าน-)

แต่กลับไม่ดูแลค่าเวนคืนของชาวบ้านเลย!!

ก่อนออกมาจากพื้นที่โครงการ

ผมเห็นสภาพจุดตรวจที่เคยใช้เป็นจุดตรวจคนเข้าออก

บริจาคโดยบริษัทก่อสร้างแห่งหนึ่งก่อนเข้าโครงการ

 ระบุปี พ.ศ.2542

ผมเห็นเจ้าสุนัข..ผอมโซที่น่าสงสาร..

นั่งรอเศษอาหารข้างสำนักงานเขื่อน!!

ผมเห็นรอยสัตว์ประเภทมีกีบ

..มาเหยียบย่ำ..ลำเซบาย!!

.

.

และได้เห็น...อื่นๆอีกมากมาย

จะขออธิบาย

ในเอ็นทรี่ต่อๆไป ..ให้สอดคล้องกับเรื่อง

ผลกระทบจากการสร้างเขื่อน

แล้วหวังว่าคงไม่มี"ท่านใดๆ"นำหน้ามาเสนอผม

ว่าโครงการประตูระบายน้ำที่แม่สอย..เป็นคนละหน่วยงาน

ที่"อำนวยการสร้าง"

หรือบอกว่าเป็นหนังคนละม้วน..ไม่เกี่ยวกัน..!!

ทำไมจะไม่เกี่ยวเพราะ

มีความผิดเหมือนกัน...แต่ต่างกรรมต่าวาระ

เท่านั้นเอง!

.

.

แล้วผมจะนำข้อเท็จจริง

มาให้เห็น

เป็น"หนังตัวอย่าง"ที่ไม่ควรพลาด!!

มาเชื่อมโยงให้เห็นว่ามันเป็นหนัง"ม้วนเดียวกัน"ครับ

.

.

เพราะเราท่านคือเพื่อนประชาชน

สวัสดีครับ