ได้มีโอกาสไปเยือนชุมชนตีมีด อำเภอนครหลวง พระนครศรีอยุธยา

เลยเก็บภาพ"มีดดาบ"หรือดาบซึ่งเป็นต้นกำเนิดแห่งชุมชนตีมีด

นาม"อรัญญิก"

ได้โสกันกับพ่อบัญญัติ คำศรี ชาวไผ่หนอง อดีตกำนันแห่งตำบลท่าช้าง

ทายาทของ ขุนนราบริรักษ์ในอดีต เก็บรักษาดาบโบราณไว้ จากรุ่นสู่รุ่น

จากบรรพบุรุษที่ย้ายถิ่นจากเวียงจันทร์ปักหลักที่ชุมชนนี้สมัยรัชกาลที่ 2

 ดร.สุเทพ บุญซ้อน อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตรฯ ม.ราชภัฏวไลยอลงกรณ์

ยิ้มกริ่มใจที่จะได้ชมสมบัติคู่ชุมชนมา 200 ปี ของชาวอรัญญิกและชาวไทยลาว

 บนบ้าน ชั้น 2นััน ของมีค่าทั้งหลายถูกนำมาเป็นส่วนประกอบทำพิธี ไหว้ครูบูชาเตา

ซึ่งเป็นพิธีของชาวตีมีดทุกครัวเรือน แต่ละหมู่บ้านจะทำทุกปี

หลังเทศกาลสงกรานต์เพื่อไหว้ครู เคารพบรรพบุรุษ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ และถือโอกาสทำความสะอาดเครื่องมือตีมีด

รวมถึงการได้ไปเยือนกัน กินข้าว กินปลา ร่วมกันหลังพิธีไหว้ครูบูชาเตา

สมใจหมายแล้วครับได้สัมผัส แต่นี่เป็นดาบไทยโบราณ 

พ่อกำนันนำมาให้ชมซึ่งไม่บ่อยนักครับที่จะได้ชื่นชม ดาบไทยโบารณไม่ทราบวันเวลาที่ผลิต 

 ถือเป็นทรัพย์สินหรือเป็นของมีค่าประจำบ้านประจำตระกูลเลยก็ว่าได้ครับ

 ไม่ได้ถูกใช้งาน ไม่มีคม แต่มีคุณค่า หนักมือเอาการครับ

นี่คือดาบโบราณของชาวลาวต้นแบบ ต้นฉบับแห่งแรงบันดาลใจแห่งดาบและมีด

ชุมชนไผ่หนองและบ้านต้นไพธิ์หรือเรียกว่ามีดอรัญญิก

แต่ที่จริงอรัญญิกเป็นตลาดที่ชาวบ้านนำมีดไปขายซึ่งอยู่อำเภอท่าเรือไม่ใช่แหล่งผลิตมีด

 เสี่ยวฯเชิญชมครับ

เป็นดาบแบบปลายปลาหลด ฝักทำด้วยเงิน แกะสลักลายสวยงาม

ความงามของดาบเหนือคำบรรยายครับ

 ยิ่งคุณค่าด้วยแล้ว นับประมาณค่าไม่ได้ด้วยเงิน

 การเสวนาคงไม่สิ้นสุดครับ ขอบคุณพ่อกำนันบัญญัติมากครับ

ขอเป็นส่วนหนึ่งเผยแพร่และอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นให้คงไว้

 ต้องขอไปเยือนท่านบ่อยๆได้ทั้งวิชาความรู้และที่สำคัญได้เสวนาภาษาถิ่นนำครับ

ท่านยังพูดภาษาลาว ปร๋อเชียว

 ท่านอาจารย์สุเทพ โดยสายเลือดท่านเป็นไทย(ลาว)พวน

และเขียนภาษาลาวได้......ผมงึดหลาย

พรุ่งนี้(24/05/2558)จะไปเยือนท่านอีกครับ

สวัสดี

เสี่ยวไทบ้าน

เพราะเราท่านคือเพื่อนประชาชน