สองสัปดาห์ของเดือนกันยายนที่ผ่านมานี้

ผมสาละวนกับเจ้าถิ่น เจ้าที่ แห่งลำตะคอง เขาใหญ่

นาม"ตะกอง" ลั้งก็เรียก

กิ้งก่าสีเขียวตัวใหญ่คล้ายอีกัวน่าแต่ไม่เหมือน อีกัวน่าดั้งโด่ง ตะกองดั้งแหมบ

พลันที่พูดถึงสายน้ำ

ทำให้ความกลัว"น้ำ"ในอดีตของผม กลับฟื้นคืนมาอีก

นับตั้งแต่เมื่อวัยเยาว์

ผมเคยเกือบจะจมน้ำตาย เพราะ"ฝายน้ำล้น"ที่ไหลแรงพัดตกลงไป หมุนตัวผมจนหาที่เหยียบพื้นไม่ได้

เหตุเกิดที่ชุมชนบ้านเกิด

เกือบเอาชีวิตไม่รอด ถ้าหากเพื่อนไม่ยื่น ผ้าขาวม้า ช่วยชีวิตไว้ได้

......

กลับมาปัจจุบัน

ได้ไปเยือนลำตะคอง ก็พลันให้คิดถึงสายน้ำที่เปลี่ยนไป เพราะ"มนุษย์"คำเดียว

ที่บุกยึดรุกคืบเข้าไปใกล้ที่ทางสายน้ำโดยไม่ระวังตัวตลอดเส้นทางน้ำ

พาสิ่งที่เรียกว่า

"เศษขยะ"จากอาหารการกิน บรรจุภัณฑ์ต่างๆลอยตามสายน้ำมา

แม้สัตว์ต่างๆจะหากินมีความเป็นอยู่ปกติ

แต่สายน้ำไม่ปกติ

 แม้ไม่มองเห็นแค่แอบซ่อน สายตาตะกองเจ้าป่าลุ่มน้ำลำตะคองคงมองเห็น

ว่าใครกลุ่มใหนเป็นคนทำให้ลำตะคองเริ่มสกปรกและพาสิ่งเหล่านั้นมาตามน้ำ

มีพี่วิชชุ ฉายาลุงตะกองและลุงวิทยา อดีตเคยคลุกคลีกับสายน้ำแห่งนี้มายาวนาน

เล่าว่าแถบนี้เคยมีตะกองเยอะ

แค่เดินผ่าน เจ้าสัตว์พื้นถิ่น ก็วิ่งหนีลงน้ำกันพัลวัน แตกซวดๆ

แต่วันนี้เราเดินตามหาแทบจะไม่เจอในระยะ 4 กิโลเมตร เจอไม่กี่ตัว

จะให้เขาไปอยู่ใหนอีกเล่า มนุษย์เอ๋ย

ช่างเห็นแก่ตัวรุกล้ำที่อยู่อาศัยของพวกเค้า

จนไม่มี ต้นไม้จะอยู่ ถ้าพูดได้คงบอกเราว่า "เราถอยจนไม่มีแผ่นดินอยู่แล้ว"

จะไล่เฮาไปอยู่ไสอีกหนอ สูเจ้า

ขอที่ให้เจ้าของถิ่นอยู่บ้างเถิด

ขอแค่ต้นไม้ เพิ่ม ร่มเงาเพิ่ม ไม่รุกต่อก็พอแล้ว

ขอกิ่งไม้ไว้เกาะ ขอน้ำสะอาดได้วิ่งลงเล่น

สองหนุ่มน้อยอยู่มาจนวัยชราจะมาเยือน ยังไม่เห็น"ปล่องซอด"

หาทางออกให้ตะกอง

และหาทางให้มนุษย์เราท่านอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขไม่รุกที่กันและกัน

เข้าใจนะ

ตะกองอยู่บนต้นไม้ มนุษย์เล่นน้ำอยู่ข้างล่างก็พอไหว

เจ้าเพื่อนต่างสายพันธุ์เอ๋ย เราจะไม่ทิ้งเจ้าไว้เพียงลำพัง

หากยังมีลมหายใจอยู่

ให้ได้มีโอกาสทำประโยชน์ให้เจ้าบ้าง

หนทางก็ไม่ไกลเกิน ที่จะไปหา

แม้จะมีเวลา หรือโอกาสไม่มากนัก

จะอาสาไปเยือนเหมือนบ้านข้าเอง เจ้าถิ่นผู้ที่ไม่เคยทำร้ายใคร

มีแต่คอยชูคอ

ต้อนรับผู้มาเยือน ลำตะคอง เขาใหญ่เรื่อยมาจากบรรพกาล

จนปัจจุบันมาถึง โดนน้ำเซาะฝั่งถึงโคนต้นไม้

กระไดลิงโยงใยปีนป่ายคลุมต้นไม้ใหญ่

จะไปโอบกอด ธรรมชาติ ที่ลำตะคอง เขาใหญ่

ให้ยังคงอยู่แบบพึ่งพาทั้งมนุษย์และป่า สายน้ำ ชุมชนดูแลร่วมกัน

ถนนหนทางเข้ามาก็ให้พอดีเหมาะสม

ฝายน้ำ

ชะลอการไหลก็มีพอดูพอแบ่งปันน้ำด้วยหัวใจอย่างเท่าเทียมรึเปล่า

จากเขาสู่พื้นราบ..

ยืนบนฝายอันแรก ในเขตอุทยานกับชุมชนพื้นล่าง

ลำตะคองที่อยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่

สังเกตจะมีหญ้าริมน้ำไม่มีต้นไม้กลางน้ำแม้แต่ต้นเดียวเข้าใจแล้วว่ามีท่อน้ำขนาดใหญ่ผันน้ำเข้าคฤหาสถ์

ด้านล่างคือสันฝายมองเห็นน้ำเป็นเส้นตรงๆตัดผ่านนั่นแหละครับ

ที่รีสอร์ททำสูงขึ้นมากว่าเดิมแล้วทำท่อลอดกำแพงเข้าหมู่บ้านเลยทำให้ 2-3 ปีผ่านมาไม่มีน้ำไหลผ่าน 

เพราะมองอย่างไรก็น้ำลำตะคองก็ไหลเข้าป่าไม่เหมือนด้านบน

ลงจากฝายไปมีต้นไม้กลางน้ำเป็นเหมือนป่าซึ่งผิดวิถีที่สายน้ำจะพัดตกลงไปสู่ป่า

มีต้นไม้ชนิดใหม่เกิดกลางน้ำ?? หรือมีการเปลี่ยนทางน้ำลำตะคองเดิม??

คำตอบชัดเจนแล้วทางน้ำฝายนี้เป็นทางเดิมแต่ "น้ำ"ไหลเข้ารีสอร์ทหรู

มองอีกด้านของสะพานเชื่อมก็เจอป้ายนี้

พอมองซ้ายอีกทีก็เจอกำแพงคฤหาสถ์หรู ..เอิ่มม์

ข้ามกำแพงขาวไปนั่นเป็นหมู่บ้าน คฤหาสถ์หรูมากครับ

ใครหนอ เปลี่ยนทางน้ำ ลำตะคอง

จุดสีแดงคือสะพานและฝายน้ำล้นลูกแรกที่ไปเยือนมาครับ

เริ่มเห็นและเข้าใจอะไร ชัดขึ้นแล้วครับ เห็นเหมือนผมไหมครับ

ลุงตะกองบอกว่า เส้นลำตะคองเป็นแนวสีเขียวเป็นทางน้ำที่มีท่อน้ำขนาดใหญ่ผันน้ำไปตลอดเวลา

ส่นสีแดงคือทางน้ำเดิมที่ไม่มีน้ำไหล ใครเปลี่ยนสายน้ำทั้งสายได้ สงสัยมั๊ยครับ!!

ลองคลิ้กไปทัศนาด้วยตาท่านเอง เสริช จากลุง Google ก็ดูเพลินเชียวครับ

https://www.google.co.th/maps/dir/14.4959563,101.3855265//@14.5066,101.3831236,3472a,20y,90h/data=!3m1!1e3

เราวกกลับไปคุยเรื่องสายน้ำให้เย็นใจกันดีกว่าครับ

มองว่า ฝายต้นน้ำลำตะคองกับต้นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่กลางน้ำคือสายสัมพันธ์ ก็แล้วกัน

เกื้อกูล เปลี่ยนผ่าน

คุณลุงวิทยา ข้าราชการทหาร วัย 85 ชื่นชมกับต้นโพธิ์ ที่ปลูกเองเมื่อหลายปีก่อน

หน้าวัดป่าเขาใหญ่ เกษียณแล้วยังอาสามารักษ์ธรรมชาติ 

เพราะน้ำ ป่า ชุมชน ยังถึงกัน

จากรุ่นสู่รุ่น

ดินพังลงเพราะน้ำเซาะ

รากไม้ยึดเกาะ พึ่งพากัน

ความกลัวในอดีต ให้กลายเป็น"พลัง"

ผมจะไม่กลัว ฝายน้ำ อีกต่อไป

พลันนึกถึง บางบทบางฉาก หนัง แม่เบี้ย

แต่นั่นมันในหนัง

นี่มันเรื่องจริง ที่เล่ามาตอนต้นจากที่เคยกลัวน้ำ

ผมกลับมองว่า

อยากทำตัวเหมือนเป็นน้ำ มีแต่ความเย็น ไหลพาความชุ่มฉ่ำ ไปให้มนุษย์ใช้ประโยชน์

ณ ที่แห่งนี้

อยากให้มีมนุษย์ที่ช่วยกันอนุรักษ์เจ้าป่าที่หาใช่แม่เบี้ย

แต่เป็น ตะกอง เจ้าแห่งลำตะคอง เขาใหญ่

ตะกอง(Chinese Water Dragon)ของเจ้าพ่อเขาใหญ่

เสี่ยวฯจะอยู่เป็นเพื่อนเจ้า 

เข้าใจบ่

 เพราะเราและเจ้าคือเพื่อนกัน ตลอดไป

สวัสดีครับ

ขอบคุณ Youtube 

https://www.youtube.com/watch?v=eKFTSSKCzWA

.

.

เสี่ยวไทบ้าน