“รักแท้.. นำชีวิต.. สู่จิตอาสา”    
เรียบเรียงโดย ธมอ. 

            “รักแท้คือพลังชีวิต” คือ หัวข้อของการชุมนุมเยาวชนซาเลเซียนผู้นำ S.T.A.R. 2009 พร้อมกับเพื่อนร่วมทางของพวกเขาคือ คณะครู และซิสเตอร์ของโรงเรียนในเครือ ธมอ. เพื่อระดมพลังสมอง วางแผนอุดมการณ์ประจำปี และกำหนดแนวปฏิบัติการจัดกิจกรรมในโรงเรียนตลอดปี ซึ่งมีความสอดคล้องกับเอกสารหลักของสมัชชาสามัญของคณะฯ ครั้งที่ 22 ที่มีชื่อว่า “Piu grande di tuuo e lamore” (เหนืออื่นใดคือ ความรัก) เป็นดังจุดเริ่มต้นที่นำไปสู่การค้นพลอุดมการณ์ “รักแท้ นำชีวิต สู่จิตอาสา” ผู้เข้าร่วมประชุมต่างตระหนักถึงคุณค่า และความสำคัญของความรัก ที่ก่อให้เกิดความสุข ความยินดี และในที่สุด ก่อให้เกิดชีวิต ที่พร้อมอุทิศเพื่อผู้อื่น แม้กระทั่งพลีชีวิต เพราะนี่คือบทพิสูจน์ของความรักแท้ ดั่งพระฉบับแบบขององค์พระเยซูเจ้า 

             โดยผ่านทางสื่อต่างๆ ได้รับรู้ความจริงถึงสภาพของสังคมปัจจุบัน เกี่ยวกับการทำลายชีวิตในหลากกลายรูปแบบที่เกิดขึ้น วันแล้ววันเล่ากับชนทุกระดับ และมีแนวโน้มว่าจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทำไมมนุษย์ชาย-หญิง เยาวชน และแม้กระทั่งเด็กเล็กๆ จึงถูกคุกคามชีวิต และเป็นผู้คุกคามชีวิตของผู้อื่น หรือเป็นเพราะสภาพของการขาดความรัก ไม่ได้รับความรัก รักไม่เป็น ได้ก่อให้เกิดสภาพการณ์ดังกล่าว? 

            เราต่างยอมรับว่า เพราะความรักเป็นแรงบันดาลใจของเพลงรักมากมาย และเพราะความรักคือ ที่มาของน้ำตาและรอยยิ้ม รวมไปถึงเรื่องราวอื่นๆ อีกมากมาย เพราะความรักคือ สิ่งสำคัญที่ทำให้โลกเคลื่อนไหวได้อย่างนุ่มนวล ตราบใดที่คุณยังมีคนที่คุณรัก และสามารถมอบความรักให้เขาได้อย่างสุดหัวใจ ไม่ว่าจะได้รับความรักตอบกลับมาหรือไม่ก็ตาม เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว ที่จะทำให้ความรักเติบโตบนโลกใบนี้ต่อไปได้อย่างสวยงาม 

            ปัจจุบันนี้ไม่เป็นการยากเลยที่เราจะค้นหาความหมายของความรัก มีการเขียน พูด บอก เล่า ไว้กันอย่างมากมาย บ้างก็จากประสบการณ์จริง บ้างก็จากการได้ยิน การได้เห็น แต่จะมีสักกี่คนที่เข้าถึงความหมายของความรักแท้ 

            ในพระธรรมทางคริสต์ศาสนาสอนว่า ความรักคือสิ่งสูงสุด ความรักคือทุกสิ่ง ความรักคือพระฉายาลักษณ์ของพระเจ้า พระเจ้าคือความรัก ความรักของพระองค์ไม่มีที่สิ้นสุด 

            “ความรักย่อมอดทนนาน และกระทำคุณให้ ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่คิดเห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด ไม่ชื่นชมยินดีในการประพฤติผิด แต่ชื่นชมยินดีในความประพฤติชอบ ความรักทนได้ทุกอย่าง แม้ความผิดของคนอื่น และเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอ และมีความหวังอยู่เสมอ และทนต่อทุกอย่าง ความรักไม่มีวันสิ้นสุด” (1คร13,4-7) 

            บทความนี้แสดงชัดเจนถึงความรักของพระเยซูเจ้าที่มีต่อเรามนุษย์ โดยเสด็จลงมาในโลก และสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนที่หาค่าไม่ได้ และไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน เพราะพระองค์ทรงกระทำทุกอย่าง เพื่อมนุษยชาติจะได้กลับคืนดีกับพระเจ้าใหม่ 

            นอกจากนี้ ความรักเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุด “ไม่มีความรักใดจะยิ่งใหญ่กว่านี้อีก คือ การที่คนหนึ่งจะสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหายของตน” และด้วยเหตุนี้ ความรักจึงตั้งอยู่บน 3 สิ่งที่สำคัญคือ ความเชื่อ ความไว้ใจ และความรัก แต่ความรักยิ่งใหญ่ที่สุด นอกจากนั้น พระคัมภีร์ยังเตือนว่า การมีทุกสิ่งนั้นดี แต่ถ้าปราศจากความรักแล้ว จะมีคุณค่าก็หาค่ามิได้เลย 

            “แม้ข้าพเจ้าจะพูดภาษาแปลกๆ ที่เป็นภาษามนุษย์ หรือทูตสวรรค์ก็ได้ แต่ถ้าไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็เป็นเหมือนฆ้อง หรือฉาบที่กำลังส่งเสียง แม้ข้าพเจ้าจะเผยพระวจนะได้ จะรู้ความล้ำลึกทุกอย่าง และมีความรู้ทั้งสิ้น และแม้จะมีความเชื่อมากยิ่งที่จะย้ายภูเขาไปได้ แต่ถ้าไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็ไม่มีค่าอะไรเลย แม้ข้าพเจ้าจะบริจาคสิ่งของของข้าพเจ้าทุกอย่าง หรือยอมให้เอาตัวไปเผาไฟ แต่ถ้าไม่มีความรัก ก็จะไม่เป็นประโยชน์แก่ข้าพเจ้า” (1คร13,1-3) ความรักไม่มีวันเสื่อมสูญ แม้การเผยพระวจนะจะเสื่อมสลายไป แม้ว่าการพูดภาษาแปลกๆ จะมีวันเลิกพูดไป แม้ว่าวิชาความรู้ต่างๆ จะเลื่อมสลายไป แต่ความรักก็ยังคงอยู่  

            พระเยซูเจ้ายังทรงย้ำอีกว่า คนที่เป็นสาวกของพระองค์ ต้องมีความรัก หากไม่มีความรัก ก็ไม่ใช่สาวกของพระองค์ “เราให้บัญญัติใหม่ไว้กับพวกท่านคือ ให้รักกันและกัน เรารักพวกท่านมาแล้วอย่างไร พวกท่านก็จงรักกันและกันอย่างนั้นด้วย ถ้าท่านรักกันและกัน ดั่งนี้แหละ ทุกคนก็จะรู้ว่าท่านเป็นสาวกของเรา” 

            ความรักในพระคัมภีร์ ไม่ใช่การตามใจ แต่หมายถึง การเตือนสติซึ่งกันและกันด้วยความรัก เพื่อมุ่งปรารถนาให้คนๆ นั้นกลับตัวกลับใจเสียใหม่ในเรื่องที่ทำผิด “เรารักผู้ใด เราก็ตักเตือน และตีสอนผู้นั้น เหตุฉะนั้น จงมีความกระตือรือร้น และกลับใจเสียใหม่” (จากวิกพีเดีย สารานุกรมเสรี) 

            ดังข้อความตอนหนึ่งที่กล่าวถึงชีวิตนักบวชว่า ความรักคือ การดูแลกันและกันฉันท์พี่น้อง ไม่ว่าเราจะมาจากไหน จะพูดภาษาใด หรือวัฒนธรรมใดๆ ก็ตาม...