17 สิงหาคม 2558 วันสำคัญอีกวันที่คนไทยคงจะจดจำความสุขและความประทับใจและบันทึกไว้ในความทรงจำอีกนานกันทีเดียว  ที่คนไทยเกือบทั้งประเทศมีความสุขปิติกับกิจกรรม " Bike for Mom ปั่นเพื่อแม่....."  ที่ประสบความสำเร็จเกินความคาดหมาย ในการแสดงออกถึงความรักและการร่วมแรงร่วมใจ แบ่งปันความสุขจากทุกภาคส่วนของประเทศ

แม้กิจกรรมวันนั้นผมไม่ได้ไปร่วม เพราะตั้งใจไว้แล้วว่า จะไม่ไปร่วมชมงานหรือให้กำลังใจที่ริมถนนเด็ดขาด ไม่อยากเห็นภาพแค่ตรงที่ผมยืนที่ริมถนน  ผมตั้งใจไว้ว่าอยากให้กำลังผ่านทางหน้าจอทีวีมากกว่า เพราะดูถ่ายทอดสด ได้มีโอกาสเห็นภาพสวย หลากหลายมุม จากทุกจังหวัด เพราะแอบคิดในใจไว้แล้วว่า งานนี้คงจะไม่ธรรมดา และคงจะมีภาพสวยๆให้คอยชมเอาไว้ไปสะเก็ตภาพเรื่องราวครั้งหนึ่งในชีวิตของผมผ่านสมุดสะเก็ตภาพ

น่าเสียดายที่ผมชอบหลายภาพแต่ถ่ายภาพหน้าจอไม่ทัน ก้อเลยต้องหาชมภาพจากสื่อต่างๆ มาผสมกับจินตนาการกุ๊กกิ๊กของผม ผมอาจจะวาดไม่ได้เก่งแบบเด็กศิลป์ แต่แค่อยากวาดและอยากมีความสุขเท่านั้น

ผมขอนำภาพบางส่วนมาแบ่งปัน ณ ที่นี่ หวังว่าจะมีใครมีความสุขแบบผมบ้างครับ

ภาพทุกภาพ ผมสะเก็ตด้วยปากกาหมึกซึมและสีน้ำ ในสมุดบันทึกกระดาษ 190 ปอด์น แต่ละภาพ ผมวาดต่างที่ต่างเวลากัน ตามร้านกาแฟแถวที่ทำงาน ระหวาง 16-18 สค 58  ระหว่างวาด ผมไม่ได้สนใจว่า ภาพจะสวยหรือไม่ แต่ตอนวาด ผมมีความสุขมากครับ

ชื่อภาพ ..... เสื้อของแม่

(ขอบคุณภาพต้นแบบจาก internet วาดเสร็จจะหาแหล่งที่มีของภาพ ค้นหาไม่เจอเสียแล้ว)

วันเวลาที่สำคัญของแม่ สีฟ้า สีประจำตัวของแม่ไทยทั้งแผ่นดิน

ชื่อภาพ.... เมืองสีฟ้า
(ขอบคุณภาพต้นแบบ จากหนังสือพิมพ์เนชั่นออนไลน์)

สถานที่ที่คุ้นตาไปด้วยรถยนต์ วันนี้กลายเป็นสีฟ้าเต็มพื้นที่ระยิบระยับด้วยประกายหมวดกันน้อค สวยอลังการอีกวันของอนุเสารีย์ชัย

ชื่อภาพ..... เชียงใหม่สีฟ้า
(ขอบคุณภาพต้นฉบับจาก Google แต่ตามหาแหล่งที่มาของภาพไม่เจอ..เจอแล้วจะมาอัพเดดนะครับ)

เมืองเชียงใหม่ ที่ปกติจะมีแต่สีเขียวของต้นไม้ วันนี้ดอยอินทนนท์มีคลื่นมหาชนสีฟ้าอยู่เต็มพื้นที่อย่างตระการตา

ชื่อภาพ.... ปั่นเพื่อลูก

ชื่อภาพ......ทรงเป็นแรงบันดาลใจ
(ขอบคุณภาพต้นฉบับhttp://hilight.kapook.com/view/124943)

ในวันที่ 17 สค ผมคิดว่า ผมคงจะชมการถ่ายทอดสดช่วงเปิด รอชมสักพักแล้วก้อจะไปทำธุระนอกบ้าน แต่ผมก็แปลกใจตัวเอง ผมดูถ่ายทอดตั้งแต่ 3 โมง จนถึง 6 โมงกว่า ไม่ได้ตื่นเต้นกับจำนวนนักปั่นที่มากมายเท่านั้น แต่ผมตื่นเต้นและประทับใจสมเด็จพระบรมฯ ที่พระองค์ทรงปั่นจักรยานตลอดระยะทางกว่า 40 กม และทรงโบกพระหัตถ์ตลอดเส้นทาง พระองค์ทรงมีสุขภาพแข็งแรงและปั่นเก่งมาก พระองค์ทรงโบกพระหัตถ์ตลอดเวลา เหมือนไม่ได้เหน็ดเหนื่อยจากทรงขี่จักรยานเลย ผมเห็นพระองค์โบกพระหัตถ์ตลอดเส้นทางแก่ประชาชนของพระองค์ตลอดเส้นทางเลย  ตลอดเวลาที่ชม ทำให้ผมนั่งคิดถึงการออกกำลังกายของผม สุขภาพของผมทันที เพราะตอนนี้แค่เดินขึ้นบันได้บ้าน ผมก็เริ่มเหนื่อยเร็วแล้ว ผมคงต้องทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องออกกำลังกายเสียแล้วกระมัง  พอชมถ่ายทอดสด ความคิดที่อยากจะซื้อจักรยาน ก็เกิดขึ้นในใจของผมทันที อยากออกกำลังเกายขึ้นมาทัน

ภาพนี้ผมสะเก็ตด้วยดินสอ แล้วลงด้วยปากกาหมึกซึม และสีน้ำ ผมร่างภาพนี้ที่บ้าน แล้วไประบายสีต่อที่ร้านกาแฟแถวที่ทำงาน

ชื่อภาพ....... เจ้าหญิงที่รักของคนไทย

ตลอดระยะเวลาของถ่ายทอดสด พระองค์ทรงขี่จักรยานตลอดเส้นทาง ตั้งแต่ต้นจนจบ ตลอดเส้นทาง ทรงโบกพระหัตถ์และทรงยิ้มกับประชาชนของพระองค์ตลอดเส้นทาง เสียง"ทรงพระเจริญ" และกรี้ดร้องยินดีของผู้คน แซ่ซ้องตลอดเส้นทาง วันนี้เป็นวันที่คนไทยพึ่งจะมีความสุขหลังจากห่างหายอารมณ์แบบนี้กันมานานแสนนานจากเหตุการณ์ต่างๆของบ้านเมืองที่มา

ภาพนี้ผมสะเก็ตจากภาพหนังสือพิมพ์เนชั่นออนไลน์ ในร้านกาแฟ ช่วงพักกลางวัน และลงสีในร้านกาแฟท่ามกลางสายตากันงงงวยของผู้คนที่เหล่สายตามาที่การวาดภาพแบบไม่มีกาละเทศะของผม

 เรื่องความสุขของผมจาก Bike For Mom ของปีนี้ ผมมีเท่านี้

และผมเชื่อว่า ปีต่อไป ผมคงจะมีโอกาสได้ร่วมปั่น ไม่ได้ร่วมวาดเหมือนปีนี้

************************

หากท่านอยากชมภาพอื่นๆ ท่านสามารถค้นหาความสุขได้ที่ IG ของลุงกิ๊

https://instagram.com/kibangkok/

ตามลิ้งค์ด้านล่างนี้นะครับ เค้าบ้าวาดรูปและโพสทั้งวันครับ

เพลงประกอบละดร "Tokyo Tower " ซีรี่หนังญ๊่ปุ่นเกี่ยวกับความรักของแม่
https://www.youtube.com/watch?v=86pe0zLx8uo