ผมขับรถถึงบ้านเกือบเช้า สังเกตุว่าในบ้านเปิดไฟแล้ว พ่อกับแม่ตื่นเช้าเป็นปกติ ทั้งคู่เปิดประตูหน้าบ้านทำหน้าตาประหลาดใจ

"อ้าว...กลับมาทำไม" พ่อถาม

"นั่นสิ ทำไมไม่โทรมาบอก แล้วกลับมาซะดึกๆดื่นๆ" แม่เริ่มร่ายยาวแล้ว

"กลับมาดูดาวน่ะป๊า"

"ดาวอะไรของแก เช้าป่านนี้แล้ว"

"มีน้ำร้อนมั้ยแม่ อยากกินกาแฟ"

"มี พ่อแกพึ่งจะชงชาไหว้เจ้าเมื่อกี๊เอง ยังร้อนอยู่เลย"

เช้าวันนั้นเราสามคนพ่อแม่ลูกนั่งคุยกันที่เก้าอี้ไม้หน้าบ้านเรื่องจิปาฐะ สัพเพเหระต่างๆนาๆ ยกเว้นเรื่องการเมือง นานเหมือนกันที่เราไม่ได้นั่งคุยกันอย่างนี้ แม่จะคุยโขมงโฉงเฉง เหมือนว่าไม่ได้เจอกันมาสิบปี และบ่นเรื่องผมขับรถดึกๆดื่นๆอีกตามเคย พ่อก็ได้แต่ปรามๆแม่

"เอาน่าๆ ลูกมันแก่จนหัวหงอกแล้ว"

"แก่เก่ออะไร ยังไงๆมันก็ลูกชั้นวันยังค่ำ"

"ป๊า แม่ ...ไปชายแดนพม่ากันมั้ย"

"ไปทำไม...ดูดาวเราะ" พ่อหัวเราะ

"เปล่า ไปดูกล้วยไม้กับสาวพม่า จะไปถ่ายรูปด้วย"

หลังจากกาแฟมื้อเช้าผ่านไปเราสามคนก็เดินทางกันไปที่ชายแดนพม่า จริงๆแล้วบ้านของผมอยู่ตรงด้ามขวานที่มันจะขาดแหล่ไม่ขาดแหล่นั่นแหละ ระยะทางจากบ้านไปชายแดนซักประมาณสิบกว่ากิโลเมตรมั้ง ชั่วอึดใจก็ไปถึงแล้ว 

"ไหนว่าแกมาถ่ายรูป แล้วกล้องล่ะ" พ่อทัก

"เอ๋า...ลืมเอามาน่ะป๊า "

"อะไรของแก"...

ผมแยกกับพ่อและแม่ เพื่อเดินสำรวจตลาดกล้วยไม้ป่าที่ชายแดน เห็นผู้คนจำนวนมากนำกล้วยไม้ป่ามาขาย มีทั้งคนไทยและคนพม่า มีตั้งแต่ราคากำละสิบบาทจนถึงห้าหกร้อยบาท มีร้านถาวร,เพิงชั่วคราวจนไปถึงร้านแบกับดิน ผมคาดเดาเอาว่าถ้าเอากล้วยไม้ป่าทั้งหมดมาใส่ท้ายรถ คงได้เต็มคันรถสิบล้อเลยมั้ง เลยเดินไปเลียบเคียงถามทหารนายหนึ่งซึ่งถือถือปืนสังเกตการณ์อยู่แถวๆนั้น

“มันเป็นกล้วยไม้ป่าที่มาจากพม่าหน่ะคุณ เขาเอาลงมาขายกันวันเสาร์อาทิตย์ ส่วนวันธรรมดาก็มีแต่คนไทยที่ขายกันเอง”

โอ้หนอชีวิตใครนะเป็นคนกำหนดว่านี่ป่าพม่านั่นป่าไทย โน่นกล้วยไม้พม่านั่นกล้วยไม้ไทย  ใครอยากได้ใครอยากซื้อหรือใครอยากขาย ขืนเป็นอย่างนี้ไม่นานคงหมดป่า ผมไม่แน่ใจว่าเราทำอะไรให้ป่าบ้าง แต่เราเอาจากป่ามามากมายเหลือเกิน เพียงเพื่ออยากได้เอาไว้ครอบครองก็เท่านั้นเอง

แดดเริ่มแรงขึ้นแล้ว พ่อกับแม่เดินกลับมาที่รถยิ้มแฉ่งในมือถือถุงผลไม้และถุงกล้วยไม้.....อ๋า....ถุงกล้วยไม้

“แม่เห็นว่ามันถูกดีเลยซื้อเอาไปปลูกที่บ้าน แล้วนี้ก็แบ่งให้แกเอาไปเลี้ยงที่กรุงเทพฯด้วย”

โอ่ว..........แม่

ปล.1ตกกลางคืนผมก็หลับปุ๋ยโดยไม่ได้ดูดาว...เช่นเคย

ปล2.แม่ไม่ยอมเชื่อว่าผมกลับมาบ้านเพื่อดูดาว เลยคาดคั้นให้ผมสารภาพให้ได้ว่ากลับบ้านเพราะโดนสาวทิ้ง

ปล.3สัญญาว่าครั้งหน้าจะถ่ายรูปสาวพม่ามาให้ชม