ขอขอบคุณ คุณ  Adul Tanthakosai ที่ผมนำภาพมานำเสนอ

อ้างอิงเนื้อหา จาก บทความ อ.เจริญ ตันมหาพราน นักประวัติศาสตร์ชุมชน

Copy//การเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างไทยกับลาวได้ยกระดับความร่วมมือมากขึ้น โดยได้ขยายเส้นทางคมนาคมเป็นแห่งที่สาม ตามกรอบยุทธศาสตร์ความร่วมมือทางเศรษฐกิจอิรวดี-เจ้าพระยา-แม่โขง อันแสดงให้เห็นถึงความพร้อมในความร่วมมือระหว่างประเทศในอาเซียน คือ สะพานมิตรภาพ ๓ (นครพนม-คำม่วน) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาโครงข่ายทางหลวง เอเชียสาย AH15 เชื่อมโยงจังหวัดอุดรธานี สกลนครและนครพนมของไทย ผ่านถนนหมายเลข ๔ หรือถนนหมายเลข ๑๒ ของลาวไปจนถึงเมืองวิงห์ของเวียตนาม

แขวงคำม่วน ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของแขวงหลวงพระบาง ทางทิศเหนือแขวงสุวรรณเขต อยู่ทางใต้และตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศญวนเหนือหรือเวียตมินห์ ติดต่อกับประเทศไทยทางจังหวัดนครพนม ทางทิศตะวันตกและตะวันตกเฉียงใต้ โดยมีแม่น้ำโขงกั้นพรมแดน เส้นทางการคมนาคมนอกจากทางเรือขึ้นล่องไปมาในลำแม่น้ำต่างๆหลายสาย ทางบกมีถนนจากเวียงจันทน์-ปากเซ-ไซง่อน ตัดผ่านแขวงนี้ การติดต่อหมู่บ้านและหัวเมืองลึกเข้าไปนั้นใช้เดินทางเท้า

ด้วยภูมิประเทศที่ราบแถบริมแม่น้ำโขง ซึ่งเป็นที่ตั้งหมู่บ้านต่างๆมากมาย ตอนกลางเป็นเทือกเขา มีภูเขาเป็ดสูง ๑,๕๕๘ ฟุต ภูไฮ้ ๑,๔๗๘ ฟุต ภูเขาเหล่านี้ยังทอดขวางเหยียดยาวไปทางทิศตะวันออกจนถึงแดนญวน ทางด้านตะวันออกเป็นภูเขาสูงเรียงรายกั้นพรมแดน ระหว่างลาวกับญวนเหนือตลอดจากเหนือจดใต้ มีแม่น้ำลำธารหลายสายไหลผ่านซอกเขา และที่ราบระหว่างเขาลงสู่แม่น้ำโขง แม่น้ำสำคัญ คือ แม่น้ำมูน (แยกจากแม่น้ำเทือน) แม่น้ำเทือนหรือกระดิ่ง, แม่น้ำหินบูน, แม่น้ำเซบั้งไฟ, แม่น้ำเซบั้งน้อย

พืชผลของแขวงคำม่วน มีข้าว ซึ่งมีเนื้อที่เป็นทุ่งกว้างตอนใต้เมืองคำเกิด ยาสูบปลูกกันแถบพรมแดนติดกับเขตแขวงเวียงจันทน์ ทางทิศตะวันออกเมืองคำเกิด และบางแห่งเป็นป่าสน ตรงปลายแดนตอนใต้ติดกับเขตญวนเป็นแหล่งไม้จันทน์หอม ไม้อบเชย แร่เหล็ก ตะกั่ว ทองคำ และแร่อื่นๆ ซึ่งยังไม่มีการสำรวจอย่างจริงจัง

แขวงคำม่วนแบ่งการปกครองเป็น ๔ อำเภอ ๕๓ ตาแสง(ตำบล) ๘๘๗ หมู่บ้าน พลเมือง ๑๑๑,๙๗๑ คน พลเมืองเป็นลาว, พวน, ผู้ไท, กะโซ้, แสก, ย้อ, และญวน พวกกะโซ้กับย้อพูดภาษาลาวได้ดี คงเป็นผู้ไทสาขาหนึ่งซึ่งถูกเรียกชื่อแปลกไป เนื่องจากพูดสำเนียงแปร่งไป ส่วนพวกแสกนั้นพูดภาษาญวนได้ ไม่ใช่คนไทยหรือลาว

ในอดีตแขวงคำม่วนนี้เคยขึ้นกับไทยมาก่อน โดยกำหนดให้เมืองคำเกิด เมืองคำม่วน ขึ้นกับแขวงเมืองกาฬสินธุ์ ต่อมาเปลี่ยนไปขึ้นกับข้าหลวงเมืองหนองคายเรียกว่าเมืองลาวฝ่ายเหนือ ตามสารตราเมื่อจุลศักราช ๑๒๕๒ ให้ข้าหลวงเมืองหนองคาย บังคับเมืองหนองคาย ๑ เมืองไชยบุรี ๑ เมืองท่าอุเทน ๑ เมืองกมุทาไสย ๑(ปัจจุบันเป็นจังหวัดหนองบัวลำภู) เมืองบุรีรัมย์ ๑ เมืองหนองหาร ๑ เมืองขอนแก่น ๑ เมืองคำเกิด ๑ เมืองคำม่วน ๑ เมืองหล่มศักดิ์ ๑ รวม ๑๖ เมืองขึ้น ให้เรียกว่าเมืองลาวฝ่ายเหนือ ต่อมาเมืองคำเกิด คำม่วน ไปขึ้นอยู่กับเมืองท่าอุเทน ในบังคับข้าหลวงหัวเมืองลาวฝ่ายเหนือ ปีถัดมาได้จัดการปกครองใหม่ให้ เมืองหนองคาย เมืองเชียงขวาง เมืองบริคัน เมืองโพนพิไสย เมืองนครพนม เมืองท่าอุเทน เมืองไชยบุรี เมืองสกลนคร เมืองมุกดาหาร เมืองขอนแก่น เมืองหล่มศักดิ์ ๑๓ เมืองนี้อยู่ในบังคับบัญชาข้าหลวงหัวเมืองลาวพวน

ปัจจุบัน แขวงเมืองคำม่วนใน ประกอบด้วยเมืองใหญ่อยู่ ๔ เมือง คือ เมืองท่าแขก เมืองมหาชัย เมืองหินบูน เมืองคำเกิด ส่วนเมืองคำม่วนซึ่งเป็นชื่อแขวงนั้นเป็นเมืองเล็กๆ อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ ของเมืองคำเกิด

สะพานมิตรภาพแห่งนี้มีความยาว ๑.๔ กิโลเมตร เกิดจากประสานความร่วมมือระหว่างสองประเทศ โดยรัฐบาลไทยเป็นฝ่ายสนับสนุนงบประมาณ และการดำเนินการก่อสร้างทั้งหมดในวงเงินประมาณ ๑,๗๒๓ ล้านบาท ลาวอำนวยความสะดวกในเรื่องการจัดหาพื้นที่ ให้สิทธิประโยชน์ในการยกเว้นภาษี สำหรับเครื่องจักรอุปกรณ์ที่ใช้ในการก่อสร้างและร่วมดูแลโครงการจนกระทั่งแล้วเสร็จ

สะพาน มิตรภาพ ๓ (นครพนม-คำม่วน) กำหนดพิธีเปิดอย่างเป็นทางการวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔(วันที่ 11 เดือน 11 ค.ศ.2011 เวลา 11.11 น.) นับเป็นหนึ่งในโครงสร้างพื้นฐานด้านคมนาคมขนส่งเชื่อมโยงภูมิภาคและเป็นเสมือน“สะพานแห่งอนาคต”ที่พัฒนาขึ้นเสริมบทบาทของ “ประชาคมอาเซียน” ในเวทีโลกได้เป็นอย่างดี

ขอขอบคุณ อ.เจริญ ตันมหาพราน อนุเคราะห์ข้อมูล บทความนี้

ขอขอบคุณ คุณ  Adul Tanthakosai ที่ผมนำภาพมานำเสนอ และ นครพนม เจ้าเอย ตามลิ้งก์

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=364558166949530&set=t.100001273404825&type=3&theater