หายไปนาน เพราะมีเหตุค่ะ แอบงอนบล๊อกนิดหน่อย...

เพราะนั่งอัพเรื่องหัวหินตั้งนาน พอส่งดันบอก out of memory

โหย..เศร้าเลย ยิ่งความขยันมีน้อยด้วย เลยเลือก ไม่เข้ามาเลย

พอกลับมาอีกที เฮ้ยยยยย... มาได้ไงเนี่ยตั้งสองอัน เลยลบไปซะ

วันนี้ตั้งใจมาเก็บเรื่องดีๆ จาก ฟอร์เวิร์ดเมล์อีกแล้ว

ก่อนไปถึงเรื่องนั้น.. เล่าเรื่องจากรูปก่อนดีกว่า

วันที่พระจันทร์ยิ้มให้กำลังใจคนไทย ในวันที่ประเทศย่ำแย่สุดๆ

ภาพนี้ แทนถ่ายไว้ให้แม่ค่ะ ด้วยว่าแม่ กลับดึกเพราะไปทำงาน

ขณะที่กำลังขับรถกลับบ้าน ก็มองไปเห็น พระจันทร์ส่งยิ้มมาให้

มือไวเท่าความคิด คว้าโทรศัพท์ โทรหาลูกทันที (ดีนะแถวนั้นไม่มีตำรวจ อุอุ)

แทนบอก  แทนดูแล้วแม่ ถ่ายรูปไว้ให้แม่ดูด้วย   อิแม่ก็ปลื้มซะ

นี่หล่ะ คนรักกัน มันก็คิดถึงกันตลอดเวลา อิอิ

ถึงบ้านลูกสาวรีบวิ่งมาบอก แม่ขา.. แม่เห็นพระจันทร์ยิ้มละยัง...เห็นแล้วค่า

แล้วเรา 3 คนก็ จูงมือเดินไปดูพระจันทร์ยิ้มที่กำลังจะตกด้วยกัน 

เห็นริบๆ เกือบสุดขอบฟ้าแล้ว พระจันทร์เป็นสีส้มสวยเชียวค่ะ...

.................................................................................................................................

มาที่ฟอร์เวิล์ดเมล์กันดีกว่า ลองอ่านดูค่ะ

แล้วถามตัวเองว่า เราผ่านความสำเร็จมาถึงขั้นไหนแล้วบ้าง

.......ความสำเร็จสูงสุด ..................

เมื่อแรกเกิด                    ความสำเร็จสูงสุดคือ         สามารถหายใจได้ด้วยตัวเอง

เมื่ออายุได้ 1 ขวบ            ความสำเร็จสูงสุดคือ         สามารถจำคนในบ้านได้ทุกคน

เมื่ออายุได้ 2 ขวบ            ความสำเร็จสูงสุดคือ         สามารถเดินได้

เมื่ออายุได้ 4 ขวบ            ความสำเร็จสูงสุดคือ         ไม่ฉี่รดที่นอน

เมื่ออายุได้ 15 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ         มีเพื่อนฝูงมากมาย

เมื่ออายุได้ 20 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ         เรื่องบนเตียง

เมื่ออายุได้ 30 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ         มีความมั่นคงในชีวิต

เมื่ออายุได้ 50 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ         เรื่องบนเตียง

เมื่ออายุได้ 60 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ         มีเพื่อนฝูงมากมาย

เมื่ออายุได้ 65 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ         ไม่ฉี่รดที่นอน

เมื่ออายุได้ 70 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ          สามารถเดินได้

เมื่ออายุได้ 75 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ          สามารถจำคนในบ้านได้ทุกคน

เมื่ออายุได้ 80 ปี              ความสำเร็จสูงสุดคือ          สามารถหายใจได้ด้วยตัวเอง

                  .........แล้วจะเอาอะไร  กันมากมายในชีวิต................

นั่นน่ะซิ แล้วจะเอาอะไรมากมายในชีวิต เนอะ

..............................................................................................................

จากนี้อาจจะหายไปอีกนะคะ จะกลับมาเมื่อชาติต้องการค่ะ ^ ^

บางครั้ง การเข้ามาที่นี่ก็รู้สึกตัวเองผิดที่ผิดทางยังไงไม่รู้

เพราะเห็นเค้ามีแต่สาระ มีแต่ความรู้ มีแต่คนถ่ายรูปสวยๆ

แต่เราอัพอะไรก็ไม่รู้ บ้าๆ บอ เรื่องลูกมั่ง เรื่องเที่ยวมั่ง บ่นบ้ามั่ง

เลยทำให้รู้สึกว่า ที่นี่มันไม่ค่อยเหมาะกับคนไร้สาระ อย่างเราเท่าไหร่

ไปดีกว่า ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันนะคะ

หวังว่า คงจะได้เจอกันอีกในที่ ซักแห่งบนโลกไซเบอร์นี้ค่ะ