ความทรงจำดี ดี ...ที่อัมพวา

ได้ยินคำว่าตลาดน้ำไม่รู้ทำไมนึกถึงที่นี่ขี้นมา...อัมพวา..

แน่นอนที่นี่มีโฮมสเตย์...มีธรรมชาติ..มะพร้าว..มีแม่น้ำ..วิถีชิวิตริมคลอง

ชื่นใจ.........

พอดีสมาชิกในกลุ่มเกิดอยากเที่ยวขึ้นมา เลยเสนอที่นี่...ทุกคนสนใจเป็นอันว่าผ่าน..

เริ่มปฏิบัติการ จัดทริป เช็ควัน เช็คเวลา เลือกเอาวันว่างที่ตรงกัน

หาข้อมูลที่ใหนน่าสนใจ...หาข้อมูลเยอะมากๆๆ...

หลายที่ หลายราคา หลายบรรยากาศ มีทั้งห้องพักมีแอร์ ไม่มีแอร์

และแล้วก็มาลงเอย..ที่นี่..บ้านฝนโฮมสเตย์..

จัดการโทรจอง แจ้งวัน มารู้อีกทีว่าที่นี้ไม่ต้องโอนเงินจองคะ.

ใช้สัญญาใจแทนการจองด้วยเงิน..อิอิ..น่ารัก..

สัญญาใจของเราใช้ได้ทีเดียวเลยจ้า......

สอบถามรายละเอียดคร่าวๆได้ใจความว่า ..

คิดหัวละ 200 บาท พักวันเสาร์อาทิตย์ รับได้ไม่เกิน 15 คน / คืน ..

200 นี่รวมอาหารเช้าด้วยนะคะ..เวิร์คทีเดียว...อิอิ...

ถึงวันเดินทางออกจากกรุงเทพประมาณ 9 โมงเช้า ..แต่กว่าจะถึงที่พักก็เกือบบ่ายโมงเลยคะ

เพราะมัวแต่แวะโน้นนี่เลยใช้เวลานานไปนิสสสนุง...5555...

แต่จริงๆให้ขับแบบไม่แวะทีใหนเลยจะใช้เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆเท่านั้นคะ

พอถึงที่หมาย..มีคุณลุงและสุนัข 2-3 ตัวยืนรอรับ..เป็นภาพประทับใจจริงๆ..

อันดับแรกคุณลุงต้อนรับด้วยน้ำมะพร้าวอร่อยหวานชื่นใจ..สดชื่นเลยคะ

หลังจากนั้นพักผ่อนกันตามสบาย...บางคนเล่นน้ำ...บ้างก็พายเรือ..หนุกหนาน..

เล่นน้ำกันพอหายร้อนคุณลุงก็พาเที่ยวตลาดน้ำคะ..วันเสาร์อาทิตย์คนเยอะมากมาย..

แต่ถ้าเป็นวันธรรมดาคุณลุงบอกว่าคนไม่เยอะขนาดนี้คะ..(แต่นี่แทบจะเหยียบกันตาย)..

พาแวะชมร้านขายของที่ระลึก ร้านทำเฉาก๊วยดั้งเดิม

เดินไปเรื่อยเปื่อยซื้อของกินบ้าง ชมวิถีชีวิตแม่ค้าสองฝั่งคลองแม่น้ำอัมพวา..

และผู้คนที่มาจับจ่ายซื้อของ.  จากนั้นคุณลุงก็พาไปลงเรือเพื่อไปชมหิ่งห้อย

นั่งในเรือนานพอสมควรคะเพราะว่าเรามากันเร็วเกินไปยังไม่ค่ำเลย..

ก็เลยต้องจอดเรือรอเวลาอยู่พักใหญ่ๆ..

จากนั้นเริ่มค่ำลงก็ได้เห็นเจ้าสัตว์ที่เราตั้งใจจะมาดู...หิ่งห้อย..คะ..

เยอะแยะไปหมดเลย...ตื่นเต้นมากมาย..เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะตัวมันเล็กมาก..

ถ่ายไม่เห็นเลยคะ.....

นั่งเรือชมหิ่งห้อยจบลงพวกเราก็กลับบ้านพักกัน...สังสรรค์กันพอหอมปากหอมคอ..

แยกย้ายกันเข้านอน...

ตื่นเช้ามา คุณลุง คุณป้า ยกกาแฟ  ปาท็องโก๋ ข้าวต้ม มาเสริฟ พร้อมหนังสือพิมพ์ด้วย..

น่ารักจริงๆ...........อิ่มคะ...อิอิ..

จากนั้นคุณลุงพาเดินย่อยนิสสสสนุง...ด้วยการพาไปซื้อของฝากติดไม้ติดมือกลับ .กทม..

ถึงเวลากลับกันแล้วละ...เลยเชิญคุณลุงคุณป้ามาถ่ายรูปหมู...เอ้ย..หมู่ก่อนกลับกันคะ

เย้............เย้..................เย้..........

สุดท้ายอยากขอบคุณ

คุณลุงคุณป้าแห่งบ้านฝนโฮมสเตย์มากๆ..

ขอบคุณสำหรับไมตรีที่หยิบยื่นให้..

ขอบคุณสำหรับน้ำใจ...ที่เห็นพวกหนูเป็นลูกเป็นหลานให้การต้อนรับอย่างดี...

ขอบคุณ.............ขอบคุณ................ขอบคุณ..................

ไม่ช้าไม่นาน...เราคงได้เจอกันอีก..