“Somewhere in Time” & I ในวาเลนไทน์ 2008

อ้างอิงภาพจาก http://www.somewhereintime.tv/collectibles_poster.htm 

ในระหว่างวันที่ผมนั่งอยู่หน้าจอ LCD ตั้งแต่เช้ายันเย็น

สิ่งเดียวที่ช่วยให้ผมเพลิดเพลิน 

หลุดพ้นจากข้อมูลข่าวสารที่ไหลถาโถมกระหน่ำตลอดวัน 

ก็คงจะเป็นเสียงเพลงจากหูฟังที่ผมเหน็บไว้ที่หูซ้าย 

ส่วนหูขวา ยังคงต้องเปิดไว้ 

เพื่อรับฟังความเคลื่อนไหวในสถานที่ทำงานต่อไป 

และเพลงที่ผมฟังในช่วงนี้ก็เป็นเพลงซ้ำๆอยู่อัลบั้มเดียว 

คือ “Somewhere in Time”

ซึ่งเป็นอัลบั้มพิเศษที่ผมได้มาจากงานพระราชทานเพลิงศพพี่เปาว์ 

“เปาว์ พิชัยรณรงค์สงคราม”

พี่ผู้อาวุโส ในเพื่อนผองน้องพี่ร้าน HEMLOCK

สำหรับชื่ออัลบั้มนี้ มาจากเพลงที่พี่เปาว์ชื่นชอบเพลงหนึ่ง 

“Somewhere in Time”

ซึ่งเป็นเพลงแรกและเพลงสุดท้ายในอัลบั้มพิเศษนี้ 

และเป็นเพลงที่ผมกับพี่เนตรเจ้าของร้าน HEMLOCK

ชื่นชอบเป็นพิเศษเช่นกัน 

“Somewhere in Time”

เป็นท่วงทำนองเพลงที่ตราตรึงในความทรงจำ 

ในห้วงลึกของความรู้สึก 

ตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสกับบทเพลงนี้

ก็เป็นเพลงที่ตราตรึงในใจของผมมาตลอด 

เป็นเพลงที่ผมเปิดฟังซ้ำอย่างดื่มด่ำตลอดทั้งวัน 

ตั้งแต่วันที่ผมได้อัลบั้มพิเศษนี้มา

โอกาสที่เราทั้ง 3 คน พี่เปาว์ พี่เนตร และผม 

ได้รู้ว่าเราชื่นชอบเพลงนี้เป็นพิเศษเหมือนกัน 

เป็นครั้งที่ผมได้ฟังเพลงนี้อีกครั้งที่ร้าน HEMLOCK

ในเวลาที่ร้านปิดบริการ 

ระหว่างคืนค่ำ ก่อนถึงรุ่งสาง 

แต่ยังเปิดสำหรับพวกเรา                    

เพื่อนผองน้องพี่ 

ที่มาพบปะพูดคุยกันที่ร้าน HEMLOCK

ระหว่างที่ผมกำลังแลกเปลี่ยนความคิดเห็น

สนทนากันอย่างออกรสกับสหายที่โต๊ะ 

พี่เปาว์ ก็ยืนสนทนาอย่างเพลิดเพลินอยู่บริเวณเคาน์เตอร์

ทันทีที่พี่เนตรเปิดเพลงประกอบภาพยนตร์อัลบั้ม

“Somewhere in Time”

แม้ผมจะไม่ได้ฟังเพลงนี้มานาน 

แต่ผมก็หันไปถามพี่เนตรทันทีว่า 

“เพลง Somewhere in Time หรือพี่”

พี่เนตรก็ถามผมกลับมาแบบยิ้มๆ ว่า 

“มึงฟังด้วยหรอ”

ผมก็ตอบว่า “ผมไม่ได้ฟังมานานมากแล้วพี่

แต่ผมจำได้ เพราะเป็นเพลงที่ประทับใจผมมาก”

แล้วผมก็ย้ายวงข้ามจากโต๊ะ 

ไปเกาะอยู่ที่เคาน์เตอร์คุยกับพี่เนตร 

โดยที่พี่เปาว์ยืนยิ้มอยู่ข้างๆ 

ระหว่างที่ท่วงทำนองเพลง 

“Somewhere in Time” บรรเลง

ผมพูดถึงความประทับใจในบทเพลงนี้ 

ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ 

ที่โรแมนติกและตราตรึงอยู่ในใจของผม 

แม้ตอนนั้นผมจะจำไม่ได้ว่าใครเป็นผู้แต่ง ผู้กำกับ ประพันธ์เพลง 

จำได้เพียงท่วงทำนองเพลง 

เนื้อเรื่องที่สุดแสนโรแมนติก 

จุดไคลแมกซ์ของเรื่อง 

ที่พลิกผันความรักของคนทั้งสอง 

ด้วยเงินเพียง 1 เพนนี 

เหรียญทองแดง 1 เพนนี ปี 1979

รูปลินคอน ประธานาธิบดีของสหรัฐ 

กับตัวอักษรที่ว่า 

“IN GOD WE TRUST”

และผู้แสดงนำฝ่ายชาย 

ที่เป็นคนเดียวกับผู้แสดงนำชายในเรื่อง Superman

ผมได้เคยชมภาพยนตร์เรื่องนี้เพียง 2 ครั้งเท่านั้น 

ครั้งแรกก็เมื่อนานมาแล้ว นานมากๆ

อย่าให้บอกเลยว่านานเท่าไหร่ ทางจอโทรทัศน์ 

ช่องอะไรก็จำไม่ได้หรอกเพราะนานมากกกกก 

ส่วนจะนานเท่าไหร่

เอาเป็นว่าตอนนั้น 

ผมอายุเท่าไหร่ ผมก็ยังไม่แน่ใจตัวเองเลย 

และครั้งที่ 2 ก็เมื่อช่อง 7 นำกลับมาฉายในช่วง Big Cinema

ซึ่งก็โปรดอย่าถามว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีต 

เอ๊ย!!! โปรดอย่าถามเลยว่าเมื่อไหร่

เพราะจำไม่ได้เหมือนกัน 

รู้แต่ว่าหลายปีดีดักแล้ว 

สำหรับเพลง แน่นอน 

ผมก็ได้ฟังเพียง 2 ครั้งเท่านั้น 

ก็พร้อมๆ กับตอนที่ผมได้ติดตาม 

เรื่องราวที่แสนจะโรแมนติกของความรัก 

ในการชมภาพยนตร์เรื่องนี้ 2 ครั้งไงครับ 

ส่วนครั้งที่ 3 และครั้งต่อๆ มา ก็ที่ร้าน HEMLOCK

ก่อนที่จะได้อัลบั้มพิเศษมาฟังอยู่ทุกวันนี้ 

ผมบอกไม่ได้ 

ว่าผมชื่นชอบเพลงนี้ 

หรือผมชื่นชอบภาพยนตร์เรื่องนี้ 

เพราะเมื่อผมได้ยินท่วงทำนองเพลงนี้ 

ความโรแมนติกของภาพยนตร์ “Somewhere in Time”

ก็จะปรากฏขึ้นในดวงใจของผม 

หรือเมื่อผมระลึกถึงความโรแมนติกของความรัก 

ท่วงทำนองที่แสนหวานนี้ 

ก็จะบรรเลงในใจผมเช่นกัน

ผมถึงกับตั้งใจไว้ว่า 

ถ้าผมมีโอกาสได้ขอใครแต่งงาน 

ผมอยากให้มีเพลง “Somewhere in Time” บรรเลงคลอเบาๆ

เพราะเป็นเพลงที่ทำให้ผมรู้สึกประทับใจ 

ถึงความรักที่อยู่เหนือมิติกาลเวลา 

เป็นแม้แต่ความตายก็มิอาจพรากจาก 

หรือทำลายความรักนี้ลงได้ 

http://www.youtube.com/watch?v=a0w3jMvZBy0&feature=related