อาทิตย์ฉายแสง ใบไม้เขียวขจี  นกร้องเพลง ผืนป่าเงียบสงบ ทั้งหมดนี้ไกลจากความเป็นจริงของชีวิตลิงโคโลบัส ขณะนี้

ลิงพันธุ์หายากด้วยเอกลักษณ์มี 4 นิ้ว ลายพาดขาวดำ โครงสร้างกระดูกมวลเบา แขนขายาว สอดคล้องกับวิถีการดำรงชีวิตที่ต้องปีนป่ายจากกิ่งหนึ่งไปยังอีกกิ่งหนึ่ง

ลิงโคโลบัส แทบจะไม่ให้เท้าแตะพื้นดิน มันมักเกาะอยู่ตามคาคบไม้ในความสูง 115-130 ฟุต ศัตรูของโคโลบัส ก็ไม่ใช่สัตว์ร้ายที่ไหน แต่เป็นมนุษย์ที่คุกคามเผ่าพันธุ์ของมันโดยไม่รู้ตัว

รีสอร์ทริมหาดของชาวยุโรป ทางชายฝั่งตอนใต้ของเคนยา มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวก และกีฬาทางน้ำมากมาย เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยว ที่มากันหลายพันคนในแต่ละปี จนเป็นแหล่งรายได้ของประเทศไต่จากอันดับ 5 เป็นอันดับ 3 ของรายได้จากต่างประเทศในแต่ละปี

โอเนสมุส มาชาเรีย ผู้จัดการบริหารกองทุนโคโลบัส ในเมืองบอมบาซา บอกว่า ภาวะกดดันหลักๆ ที่มีต่อถิ่นฐานของลิงโคโลบัส มาจากการพัฒนาโรงแรม ที่หักร้างถางป่าจนเหี้ยนเตียนเพื่อสร้างสาธารณูปโภค ไว้สำหรับนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะ ความท้าทายขององค์กรอนุรักษ์ คือ ต้องตามการพัฒนาให้ทัน และ หาบ้านใหม่ให้ลิงโคโลบัส แม้ว่า ต้นไม้จะเหลือน้อยลงทุกวัน พร้อมกับการผุดขึ้นของอาคารใหม่ทุกวันเช่นกัน

 ลิงโคโลบัส มักจับกลุ่มสร้างอาณาเขต ระหว่าง 7 – 25 ตัว มีถิ่นอาศัยทางตอนใต้ของเคนยา และตอนเหนือของแทนซาเนีย เป็นลิงที่เรียกว่า ติดต้นไม้ มากที่สุดในบรรดาลิงอัฟกันทั้งหลาย และกิ่งไม้เป็นเหมือนเตียงผ้าใบสำหรับกระโดดสูง 50 ฟุต ตามความชำนาญ เชื่อกันว่า ขนที่คล้ายเสื้อคลุม และหาง มีไว้ใช้ทดแทนร่มชูชีพประจำตัว

ตามกิ่งก้านและใบหนาทึบ มีสายไฟฟ้าซุกซ่อนอยู่ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่คุกคามชีวิตของลิงโคโลบัส แต่ละปีมันถูกไฟช้อตตายหนึ่งในสามของจำนวนที่เหลืออยู่น้อยนิด อุปนิสัยการกินที่ไม่สมบูรณ์ของมันยังเป็นอีกปัจจัยคุกคาม โคโลบัสกินแต่ใบไม้ ดอกไม้ ต้นอ่อน วันละอย่างน้อย 3 กิโลกรัม แต่ไม่ค่อยกินผลไม้

เอมมา เชฟเฟิร์ด วอลวีน นักชีวโคโลบัส แสดงความวิตกว่า ประชาชนทั่วไปไม่ได้ร่วมตระหนักถึงภาวะฉุกเฉินในการปกป้องลิงโคโลบัส ทุกคนต้องสังวรไว้ว่า พฤติกรรมในชีวิตประจำวันในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง ไม่ว่าจะขับรถไปซูเปอร์มาร์เก็ต หรือ ซื้อกระดาษ ล้วนมีผลกระทบต่อสัตว์ โดยเฉพาะที่ใกล้สูญพันธุ์ นักอนุรักษ์สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจึงยังคงเด็ดเดี่ยวที่จะเห็นลิงโคโลบัส มีอายุยืนยาวกว่านักท่องเที่ยวที่คุกคามความอยู่รอดของพวกมัน