อย่าเพิ่ง งง คร๊าบบบบ อย่าเพิ่ง งง ว่าทำไมจู่ๆ โผล่มาก็ตอน 2 เลย แบบว่า เรื่องนี้คงช่วยกันเขียน เพราะนัยหนึ่งคือ เพื่อนคิด แต่ป๋มแฮบ เพราะงั้นเพื่อนโพสต์ตอน 1 ป๋มก็โพสต์ตอน 2 ซะเลย จะได้ไม่ต้องเปลืองหัวคิด ก็ชื่อเรื่องมันใช่เลย ตรงกับสิ่งที่ผุดขึ้นในความคิด ระหว่างที่เดินชมตลาด ทั้งแบบเบียดเสียด และแบบหลวมๆ หรือ แบบบางช่วงไม่มีคน อ่ะ อ่ะ ลองอ่านดูนะคร๊า http://www.oknation.net/blog/chutin/2008/12/22/entry-1 ช่วงเวลา 2 วัน แบบไม่เต็ม 48 ชั่วโมง ทำให้ได้เห็นมุมมองต่างๆ ของอัมพวา แม้ไม่ลึกซึ้งมากมาย แต่ก็ไม่ผิวเผินจนเกินไป สารพัดตลาดน้ำ ที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดปลายฝน อย่างที่เพื่อนป๋มยกตัวอย่างไว้ ทั้งตลาดที่ประกาศตัวเองเป็นของโบราณ ต้องอายุ 100 ปีอัพ ล่าสุด มีตลาดน้ำเกิดใหม่อีกเพียบ ตลาดน้ำจริงมั่ง ตลาดน้ำเทียมมั่ง ก็ว่ากันไป ในชีวิตตั้งแต่เกิดมา ไปตลาดน้ำก็บ่อยครั้ง ก็บ้านป๋มมันอยู่ติดลำน้ำนินา ความเป็นเด็ก ก็จะคอยฟัง เมื่อไหร่เสียงกระดิ่ง เรือไอติมจะมา บ้านเราอยู่ท้ายคลอง กว่าจะเห็นเรือพวกนี้ ก็ตกบ่าย แต่ถ้าช่วงสายๆ ก็จะได้ยินเสียงเรือก๋วยเตี๋ยวมั่ง เรือปู๊น ปู๊น ขายกาแฟเย็น ของโปรดของแม่มั่ง ซึ่งนั่นมันวิถีชีวิตริมฝั่งคลอง ร้านค้าบนบกริมฝั่งคลองวิกกี้ก็เห็นบ่อยครั้ง ในสมัยก่อน จะซื้อหา ก็ต้องพายเรือไปซื้อ หรือถ้าสะพดวกเดินไปก็ไม่เกี่ยง ซึ่ง ตลาดน้ำอัมพวา ก็ดูจะมีให้เห็นครบครัน แต่ของกินมักอยู่ในเรือ ของอุปโภค บริโภค ของกิ๊บช็อป ก็ยกพลขึ้นบก
ความรู้สึกแตกต่างระหว่างตลาดน้ำดำเนิน ที่เคยไปเจอมา ...ก็นั่นมันตลาดเช้า ส่วนอัมพวาก็เป็นตลาดเย็น ตลาดน้ำราชดำเนินพลุกพล่านในล้ำคลองเล็กๆ ถึงแออัดยามเช้า กับเรื่องรับนักท่องเที่ยว ล่องเลยไปตามสวน ขึ้นดูเตาตาล หรือเลาะซื้อของจากเรือนแพริมน้ำ พอสายๆ ทุกอย่างก็เบาบางลง ในขณะที่ตลาดน้ำอัมพวา กลับมาคึกคักในยามเย็น แต่เรือที่ล่องลอยในสายน้ำ กลับเป็นเรือที่มารอรับนักท่องเที่ยวไปดูหิ่งห้อย ซะเป็นส่วนใหญ่ ขณะที่เรือขายของซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นของกิน มีไม่มากเท่าที่คิดไว้ ฝ่ายนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ไปอัดแน่นกันอยู่บนสะพานปูนแคบๆ ข้ามคลอง จากถนนเลียบนที ประมาณว่า เดินไหลตามกันไป ที่ติดขัดก็เพราะคนหยุดถ่ายรูปมุมสูงจากสะพานนั่นเอง ....แต่ป๋มก็หยุดแฮะ "โห คนขึ้นไปอัดกันแน่นขนาดนี้ เกิดสะพานถล่มขึ้นมาหล่ะก้อตายเลย" เสียงคนด้านหลังเปรยกับเพื่อนๆ ส่วนป๋มอดอมยิ้มไม่ได้ ก็ข่าวเรื่องสะพานถล่ม มันเกิดขึ้นบ่อยๆ แต่บางทีเราก็หลงลืมไปซะงั้น ของขายในเรือส่วนใหญ่เป็นของกิน ที่ว่ากันว่า รสชาติอาจไม่เท่าไหร่ แต่คนมาแล้วเป็นต้องกิน เพราะเป็นการมาเสพวิถีชีวิต วัฒนธรรม บรรยากาศริมฝั่งคลองซะมากกว่า ว่าแล้วก็มาเที่ยวกับวิกกี้ผ่านภาพถ่ายนะคร๊า เอาของเก็บเข้าที่พักก่อนนะคร๊าบบบบบ "รีสอร์ทบ้านครูปู" ที่ป๋มไปพัก
อ่ะไม่เป็นไร ซื้อกันไปซะ 3 ตัว ... แต่เจ้าไก่กุ๊ก กุ๊ก จิกข้าวเปลือกเนี่ยะ ขายแค่ 49 แต่ป๋มแอบเห็นที่ร้านอื่นฝั่งตรงข้าม(ร้านในรูปข้างบน ตั้ง 99 บาทแน่ะ (แอบกระซิบนะเนี่ยะ) "ชีวิตที่นี่เปลี่ยนไปเย๊อะ ไม่สงบเหมือนเก่า แถมกลายเป็นเรื่องธุรกิจ บางทีขายของเหมือนกันก็ไม่ยอมกัน เรื่องที่เรื่องทาง แต่นี่หน้าบ้านเราเอง ก็เลยขายไม่แพงได้ คิดซะว่า วันหยุดได้กลับมาเยี่ยมแม่ด้วย" ความคิดของพ่อค้า ที่คุยไปคุยมา อ้าว เป็นนักเที่ยว-นักโบก เหมือนกันนี่หว่า
แล้วก็มาเห็นทีหลังว่า ป้ายข้างบนที่อยากได้ก็ขาดหายไป 5 5 5 5
แล้วเราก็ต้องข้ามสะพานกลับมาอีกฝั่ง เพื่อเดินกลับที่พัก รีสอร์ท"บ้านครูปู" เช้ารุ่งขึ้น ป๋มตื่นตั้งแต่ยังไม่ทัน 6 โมง ออกมาเดินถ่ายรูปตักบาตรยามเช้า ให้อารมณ์นิ่งๆ ดีกั๊บ สายลมเย็นพัดวูบ
ขอบคุณพี่จ๋าย จำรัส เศวตาภรณ์ ที่สร้างสรรค์บทเพลงเพราะๆ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่ติดตามชม |
ถึง บล็อกเกอร์ ทุกท่าน โปรดอ่าน
ด้วยทาง บริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน) ได้ติดต่อขอความร่วมมือ มายังเว็บไซต์และเว็บบล็อกต่าง ๆ รวมไปถึงเว็บบล็อก OKnation
ห้ามให้มีการเผยแพร่ผลงานอันมีลิขสิทธิ์ ของบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ บนเว็บ blog โดยกำหนดขอบเขตของสิ่งที่ห้ามทำ และสามารถทำได้ ดังนี้
ห้ามทำ - การใส่ผลงานเพลงต้นฉบับให้ฟัง ทั้งแบบควบคุมเพลงได้ หรือซ่อนเป็นพื้นหลัง และทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือ copy code คนอื่นมาใช้ - การเผยแพร่ file ให้ download ทั้งที่อยู่ใน server ของคุณเอง หรือฝากไว้ server คนอื่น สามารถทำได้ - เผยแพร่เนื้อเพลง ต้องระบุชื่อเพลงและชื่อผู้ร้องให้ชัดเจน - การใส่เพลงที่ร้องไว้เอง ต้องระบุชื่อผู้ร้องต้นฉบับให้ชัดเจน จึงเรียนมาเพื่อโปรดปฎิบัติตาม มิเช่นนั้นทางบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ฯ จะให้ฝ่ายดูแลลิขสิทธิ์ ดำเนินการเอาผิดกับท่านตามกฎหมายละเมิดลิขสิทธิ์
OKNATION
กฎกติกาการเขียนเรื่องและแสดงความคิดเห็น
1 การเขียน หรือแสดงความคิดเห็นใด ๆ ต้องไม่หมิ่นเหม่ หรือกระทบต่อสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ หรือกระทบต่อความมั่นคงของชาติ
2. ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่นในทางเสียหาย หรือสร้างความแตกแยกในสังคม กับทั้งไม่มีภาพ วิดีโอคลิป หรือถ้อยคำลามก อนาจาร 3. ความขัดแย้งส่วนตัวที่เกิดจากการเขียนเรื่อง แสดงความคิดเห็น หรือในกล่องรับส่งข้อความ (หลังไมค์) ต้องไม่นำมาโพสหรือขยายความต่อในบล็อก และการโพสเรื่องส่วนตัว และการแสดงความคิดเห็น ต้องใช้ภาษาที่สุภาพเท่านั้น 4. พิจารณาเนื้อหาที่จะโพสก่อนเผยแพร่ให้รอบคอบ ว่าจะไม่เป็นการละเมิดกฎหมายใดใด และปิดคอมเมนต์หากจำเป็นโดยเฉพาะเรื่องที่มีเนื้อหาพาดพิงสถาบัน 5.การนำเรื่อง ภาพ หรือคลิปวิดีโอ ที่มิใช่ของตนเองมาลงในบล็อก ควรอ้างอิงแหล่งที่มา และ หลีกเลี่ยงการเผยแพร่สิ่งที่ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือวิธีการใดก็ตาม 6. เนื้อหาและความคิดเห็นในบล็อก ไม่เกี่ยวข้องกับทีมงานผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซต์ โดยถือเป็นความรับผิดชอบทางกฎหมายเป็นการส่วนตัวของสมาชิก คลิ้กอ่านเงื่อนไขทั้งหมดที่นี่"
OKnation ขอสงวนสิทธิ์ในการปิดบล็อก ลบเนื้อหาและความคิดเห็น ที่ขัดต่อความดังกล่าวข้างต้น โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ต่อเจ้าของบล็อกและเจ้าของความคิดเห็นนั้นๆ
|
||
![]() ![]() |
โมโกจู | ||
![]() |
||
เดินทางไกลเพื่อหินเรือใบ |
||
View All ![]() |
เปรโต๊ะลอซู ภาค 3 | ||
![]() |
||
ไปจับหมอกกันมั้ย |
||
View All ![]() |
<< | มกราคม 2009 | >> | ||||
อา | จ | อ | พ | พฤ | ศ | ส |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |