.

.

.. ทัพหน้า ย่าโมออกศึก คึกคักห้าวหาญ เชี่ยวชาญการบุก !! ..

สงคราม ๙ ทัพ : วิวัฒนาการแห่งพลังมวลชนของฝ่ายพันธมิตรฯ ..(๑) 

 วันนี้ ..

ที่หน้าร้านยามเช้า ..

ฉันตื่นมาด้วยอาการมึนๆงงๆเล็กน้อย ..รู้สึกปวดเมื่อยตามเนื้อตัว ออกอาการเกียจคร้านอย่างเห็นได้ชัด ได้กลับมานอนที่นอนนุ่มๆในห้องนอนเย็นสบายๆ ไม่อยากจะลุกตื่นขึ้นมาเลย อาจจะเป็นเพราะว่าฉันล้าและเหนื่อยจากภาระหน้าที่ของประชาชนคนไทยมาหลายร่วม ๓ - ๔ วัน ตากฝน ตากแดด เดิน ยืน นั่ง นอน อยู่กลางท้องถนน ท่ามกลางอากาศอันร้อนระอุ..เหนื่อยล้าจากการเดินทางไปกลับระหว่างขอนแก่นและกรุงเทพฯ ..

ฉันเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เมื่อวันที่ ๑๙ มิถุนายน ตอนบ่ายๆ..และเข้าไปที่สะพานมัฆวานในคืนนั้น อยู่ร่วมชุมนุมท่ามกลางสายฝนจนกระทั่งดึกดื่นตีสองตีสาม รอสซี่เพื่อนชาวฮังการีได้ขึ้นไปแสดงความคิดเห็นของเขาบนเวที ได้ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับความเหมือนและความต่างระหว่าง ประวัติศาสตร์การเมืองไทย และ ประวัติศาสตร์การเมืองฮังการี พลังมวลชนของไทย และ พลังมวลชนฮังการี และ ได้ย้ำเตือนสติพี่น้องประชาชนชาวไทยอย่าได้เป็นเหมือนฮังการี ที่ประชาชนฮังการีเป็นฝ่ายพ่ายแพ้และนับจากนั้นมาก็ไม่สามารถสร้างพลังมวลชนขึ้นมาต่อกรกับรัฐบาลนายทุนสามานย์ได้อีกเลย..

จากคำบอกเล่าของรอสซี่ ทำให้ฉันมองเห็นภาพหายนะจากการที่รัฐวิสาหกิจต่างๆของฮังการีถูกแปรรูปเป็นของเอกชนไปหมด ทั้ง ประปา ไฟฟ้า น้ำมัน ทุกสิ่งทุกอย่างรัฐไม่สามารถควบคุมราคาได้ ประชาชนเป็นผู้แบกรับภาระอยู่ฝ่ายเดียว ไม่แตกต่างไปจากอาร์เจนติน่าที่ล้มสลายไปก่อนหน้านี้ แถมฮังการีเองยังมีรัฐบาลที่เป็นเผด็จการรัฐสภาครองเสียงข้างมากเหมือนไทย นายกรัฐมนตรีฮังการีปากเสียเหมือนนายกรัฐมนตรีไทยเลย ( แต่คงปากหมาน้อยกว่านายกฯไทยเยอะ ฮ่าๆ ) ..

.

.. ฮังการีเละแล้ว เมืองไทยอย่าเละเหมือนฮังการี น๊าคร๊าบบบ !! สู้ สู้ !! ..

ประเทศไทยเราเองก็กำลังเดินหน้าเข้าสู่หนทางหายนะนี้ มีการผลักดันกันอย่างเป็นขบวนการเป็นขั้นเป็นตอน มีการคอรัปชั่นเชิงบูรณาการที่ครอบคลุมแจกจ่ายได้ทั่วถึงทุกหมู่ชนทุกหมู่เหล่า เพื่อเป็นกองกำลังสนับสนุนขบวนการล้างผลาญชาติ .. ขบวนการนี้มีตั้งแต่รัฐมนตรี ส.ส. อบจ. อบต. ไป ข้าราชการ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ตลอดจนนายทุน พ่อค้าคนกลาง เจ้าพ่อท้องถิ่น หรือ แม้แต่จิ๊กโก๋ หน้าปากซอย เหล่าอันธพาล อีกมากมาย คนเหล่านี้ต่างตกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดร่วมล้างผลาญชาติไปเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนแม้วหน้าเหลี่ยมแล้ว ..

..............................

.

.

.. อีกสักครู่ เราจะดัน ดัน ดัน ..

.

.

..  อ้าว !! ดัน ดัน ดัน .. อ้าว!!  เดิน เดิน เดิน !!! ..

.

.

.. วินาทีทำนบแตก แหวกแนวกั้นตำรวจเข้าไปปักธงหน้าทำเนียบเป็นทัพแรก  ..

.

.

.. ภาพสวยครับ !! ตำรวจปลอดภัย ประชาชน จุกอก เคล็ดขัดยอกเล็กน้อย ครับผม !! ..

.

.

.. เดินฝ่าช่องแคบแนวกั้นรถตำรวจ มุ่งหน้าสู่ทำเนียบรัฐบาล ..

วันที่ ๒๐ มิถุนายน ๒๕๕๑ ..

เป็นเสมือนวันประวัติศาสตร์ทางการเมืองอีกวันหนึ่งของประเทศไทย พลังมวลชนของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยในวันนี้มากันแบบมืดฟ้ามัวดินเต็มทั่วทุกท้องถนนโดยรอบทำเนียบรัฐบาลไม่สามารถประเมินตัวเลขที่แน่นอนได้ แต่เท่าที่ฉันเดินสำรวจในช่วงที่ผู้คนแออัดกันสุดๆ มองไปถนนหนทางใดก็สุดลูกหูลูกตา ต้องบอกว่าเป็นพลังมหาประชาชนที่มีจำนวนหลายแสนคนเลยทีเดียว  ..

เป็นบทสรุปของคำตอบทั้งหมดในรอบหลายสิบวันที่มีการปักหลักชุมนุมของฝ่ายพันธมิตร ฯ ..บทสรุปที่จะสามารถย้ำชัดให้เห็นถึงวิวัฒนาการของการขับเคลื่อนการเมืองภาคประชาชนไปสู่จุดยืนอันมั่นคงต่อไปในภายภาคหน้าต่อไป ..

ประชาชนของประเทศชาติเล็กๆที่มีความเจริญเติบโตทางด้านเทคโนโลยีสื่อสารในระดับที่ดีมากประเทศหนึ่ง แทบไม่น่าเชื่อว่า ประเทศชาติบ้านนี้เมืองนี้กลับโดนกีดกั้นข้อมูลข่าวสารอย่างน่าอดสูใจ เปอร์เซ็นต์ข่าวสารการบ้านการเมืองต่อวันผ่านช่องสถานีโทรทัศน์ฟรีทีวีมีไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์ เหลือเชื่อสุดๆว่าเรื่องพรรค์อย่างนี้มันมาเกิดขึ้นในปี ๒๕๕๑ ในยุคโลกาภิวัฒน์ ในยุคของโลกไร้พรมแดน ..

ฉันร่วมขบวนกับทัพหน้าของพลังมวลชนที่เดินทัพเข้ามาตามถนนในซอยวัดเบญจมบพิตร ผ่านเข้าสู่หน้าทำเนียบได้อย่างไม่ยากเย็นนัก พวกเราเป็นกลุ่มพันธมิตรกลุ่มแรกที่เข้าไปปักธงหน้าทำเนียบรัฐบาล เผชิญหน้าและผลักดันกับกำลังตำรวจปราบจราจลอยู่ไม่นานนักทำนบของแผงกั้นตำรวจก็พังทลาย ..

อาจจะเป็นเพราะว่าตำรวจหมดหนทางจริงๆในการกีดกั้นพลังมหาประชาชนเรือนหมื่นในถนนเส้นนั้น พวกเขาอาจจะมองไปจนเห็นว่าประชาชนมากันสุดลูกหูลูกตา มองไปทางไหนก็พบเห็นแต่ขบวนประชาชนยาวเหยียด และ พอหันกลับไปดูกำลังพลของพวกเขาแล้วมียืนเรียงกันไม่ถึงสิบแถว มีไม่กี่ร้อยคน หากดื้อดึงอาจจะแบนติดพื้นถนนเพราะบาทาประชาชนก็เป็นได้ ..

ฉะนั้นกองกำลังของตำรวจจึงจำต้องล่าถอยไป !!!

...........................

.

.

.. เท่ห์ซ๊าไม่มี ตำรวจไทย ไม่รู้ว่าโดนดันแล้วแว่นตาหลุดหรือเปล่าหนอ ? ..

.

.

.. แนวกั้นตำรวจตระเวนชายแดน แฟนๆเอเอสทีวีเพียบ ฮ่าๆ ..

.

.

.. แอ๊คอาร์ต เป็นที่ระลึก ก่อนแนวกั้นนี้จะสลายไปโดยละม่อม น้องละเมียด พี่ละมุน อิอิ ..

.

.

.. บล็อกเกอร์ปัจเจกตน ญาใจ และ วินเซนต์ เจอกันโดยบังเอิญ ..

เมื่อแรกเข้ามาถึงรั้วประตูทำเนียบ..

ฉันมองลอดช่องประตูไปเห็นแถวตำรวจปราบจราจลหลายร้อยนายยืนเรียงรายอยู่ภายในทำเนียบรัฐบาล ฉันมองเห็นนักข่าวสาวของสถานีโทรทัศน์ซึ่งเป็นกระบอกเสียงของรัฐคนหนึ่ง ยืนชี้โบ้ชี้เบ้สั่งช่างภาพเก็บภาพประชาชน เธอคนนี้ยืนอยู่ในภายในทำเนียบห่างจุดแนวกั้นตรงเชิงสะพานชมัยมรุเชฐเยอะมาก แต่เธอเป็นคนแรกๆที่รายงานว่า ประชาชนฝ่ายพันธมิตรทำร้ายตำรวจ เธอย้ำนักย้ำหนาว่าประชาชนทำร้ายตำรวจ  ..

สื่อมวลชนนางนี้เห็นหน้าเธอแล้วก็รู้สึกคลื่นเหียน เมื่อปี ๔๙ ที่หน้าทำเนียบที่เดียวกันนี้ ฉันเห็นเธอและช่างภาพของสถานีโทรทัศน์ไอทีวีสมัยนั้น เดินสัมภาษณ์ประชาชนที่มาร่วมชุมนุมนับสิบยี่สิบคน ไม่เห็นเธอเอาไปลงข่าวเลยสักคน ...

ฉันนึกสงสัยอยู่เหมือนกันว่า เธอคนนี้ สื่อมวลชนขี้ข้าหน้าเหลี่ยมคนนี้ สาวเสียงห้าวหุ่นล้ำบึ้ก เธอเอาข้อมูลที่สัมภาษณ์ประชาชนที่มาร่วมชุมนุมกับพันธมิตรนั้นไปให้ใครหรือเปล่า ทำไมถึงไม่เห็นเป็นข่าวตามหน้าจอทีวี ??

....................................

.

.

.. ไตรรงค์ธงไทยปลิวไสวสวยงามสง่า ..โบกสบัดชัย ! ..

.

.

.. โอ้ พระเจ้าจอร์จ มันยอดมาก ! ภาพนี้ต้องขยายไปทั่วโลก นะคร๊าบบบ  !! ..

.

.

.. ปีกซ้ายสุดลูกหูลูกตาเลยหน้าสนามม้านางเลิ้ง ..

.

.

.. ปีกขวามองเห็นสุดลูกลูกตาเลยแยกมิสกวัน ..

.

.

.. หมอผีนำขบวนพนักงานรัฐวิสาหกิจออกมาขับไล่พวกเปรตกินเมือง ..

หน้าทำเนียบรัฐบาล ..

ภายหลังโดนเจาะไข่แดงถูกพันธมิตรบุกปักธงได้สำเร็จ ..

ตรงถนนด้านหน้า ปปช. และ สำนักงาน กพ. ตอนนั้นยังมีกองกำลังตำรวจตระเวนชายแดน ที่ ๑๒ ยืนตรึงกำลังอยู่สามแถว มองข้ามไปไกลยังฝั่งแยกมิสกวันจะเห็นทัพหน้าของแนวร่วมพนักงานรัฐวิสาหกิจยังคงผลักดันอยู่กับแนวกั้นของตำรวจปราบจราจลอยู่ แต่หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็เคลื่อนผ่านแนวกั้นของตำรวจมาได้ พร้อมๆกับการสลายตัวของแนวกั้นของ ตชด. ก็สลายออกไปเหมือนกัน ..

ตำรวจไม่ได้ดึงดันที่จะขวางกั้นประชาชนอย่างสุดชีวิต พวกเราเจรจาและพูดคุยกันตลอด ตำรวจตระเวนชายแดนมีรอยยิ้ม พวกเรามีรอยยิ้ม ..ไม่มีความตึงเครียดของการเผชิญหน้าใดๆอยู่เลย ตอนที่พวกเราฝ่าแนวกั้นของตำรวจปราบจราจลตรงเชิงสะพานชมัยมรุเชฐก็เช่นกัน แม้ใบหน้าตำรวจจะไม่มีรอยยิ้ม แต่จากพละกำลังที่พวกเขาดันกลับมายังพวกเรานั้นพอจะรู้ๆได้ว่าพวกเขาไม่พร้อมที่จะยืนทานพลังมหาประชาชนต่อไปได้อีกแล้ว พวกเขาอยากพักเหนื่อยอยากดื่มน้ำอยากกลับบ้านไปอาบน้ำ ดูทีวีอยู่กับลูกกับเมีย ..

ตอนที่พวกเราฝ่าแนวกั้นตำรวจ ฉันเหลือบมองไปเห็นจ่าแดงเพื่อนร่วมหอพักเมื่อสิบปีก่อนเป็นคนยืนคุมแนวกำลังพลตำรวจอยู่ จ่าแดงในวันนั้นมาวันนี้ติดตาวที่บ่าหนึ่งดวง เป็นผู้กองแดงไปแล้ว แต่ว่าเราไม่ได้ทักทายกัน ทำได้เพียงตะโกนเรียกและโบกมือให้เพราะกำลังพุ่งตัวเคลื่อนผ่านแนวกั้นเพื่อเข้าไปยังหน้าทำเนียบรัฐบาล ..

ฉันถือกล้องดิจิตอลติดมือขวาไว้ตลอดเวลาเพื่อบันทึกภาพประวัติศาสตร์นี้ไว้.. ฉันพยายามบันทึกภาพเหตุการณ์ตอนชุลมุนนี้ให้มากที่สุด แต่ว่าสถานการณ์มันก็ไม่เอื้ออำนวยนักเลยเก็บภาพได้เท่าที่เห็นนี่แหละ ..

ตำรวจและประชาชน พวกเราทั้งผองพี่น้องกันจริงๆ !! ..

ฉันยืนพูดคุยกับตำรวจตระเวนชายแดนหลายนาย หลายคนมาจากนครราชสีมา หลายคนมาจากอุบลราชธานี หลายคนมาจากปราจีณบุรี พวกเขามาปฏิบัติหน้าที่ และ เราประชาชนเองก็มาปฏิบัติหน้าที่ของประชาชนคนไทยของเราเช่นกัน พวกเขา (ตำรวจ) และ พวกเรา (ประชาชน) ไม่ได้มามุ่งร้ายทำร้ายร่างกายกันและกันเหมือนอย่างพวกบ้าอำนาจ พวกบ้าสงครามทั้งหลายอยากให้เป็น และ อยากให้เกิดขึ้น ..

หลังจากผ่านเหตุการณ์ต่างๆมาแล้ว ฉันมานั่งพักเหนื่อยอยู่ตรงถนนหน้าทำเนียบ มองเห็นแนวตำรวจที่ไปยืนออกันอยู่ตามร่มไม้และริมฟุตบาธข้างทาง ..

นึกขำขำอยู่เหมือนกันว่าตำรวจไทยยุคนี้กลัวกล้องดิจิตอลเสียยิ่งกว่ากลัวบาทาประชาชนเสียอีก !!

.............................

.

.

..  พักเหนื่อยครับผม !! ..

.. อ่านต่อตอน ๒ ครับ ..

.............................

.......................................................