ความสำเร็จอีกครั้งที่ยิ่งใหญ่ของทีมวอลเลย์บอลสาวไทยในการคว้าแชมป์เอเชียได้เป็นสมัยที่ 2 คงไม่ต้องกล่าวกันมาก เพราะมันปรากฏแก่สายตาของคนไทยทั้งประเทศ ทั้งยังได้สร้างปรากฎการณ์ใหม่ๆ ลบล้างความเชื่อเดิมๆ ของคนในวงการวอลเลย์บอลหลายๆ อย่างลงอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ที่ผู้ชมเฝ้ารอเข้าคิวข้ามวันข้ามคืนเพียงเพื่อที่จะได้ซื้อตัวเข้าชมการแข่งขัน ลบล้างความคิดเดิมๆ ที่ว่าแข่งขันวอลเลย์บอลในเมืองไทยหากเก็บค่าเข้าชมจะไม่มีคนดู  หรือแม้แต่การเฝ้ารอชมการถ่ายทอดสดหน้าจอฟรีทีวี (ขอย้ำว่าฟรีทีวี) ไม่ต่างจากที่เคยเกิดขึ้นกับการชิงแชมป์มวยโลกในอดีต หรือแม้แต่คำวิพากษ์วิจารณ์ในการคว้าแชมป์ครั้งก่อน สิ่งต่างๆ เหล่านี้ที่เกิดขึ้น มิใช่โชคชะตาวาสนาหรือความบังเอิญ หากแต่เกิดจากความศรัทธา ความเชื่อมั่น ที่ทีมวอลเลย์บอลสาวไทยชุดนี้ได้ใช้เวลาในการสร้างสมผลงานเพื่อเป็นเครื่องพิสูจน์ให้ได้เห็น ทำให้เกิดการยอมรับเป็นวงกว้าง เกิดจากการร่วมกันทำงานอย่างหนักของหลายๆ ส่วน อย่างมีระบบและมีการวางเป้าหมายไว้อย่างชัดเจน เป็นกรณีศึกษาที่น่าเรียนรู้

โค้ชอ๊อด เคยกล่าวไว้ในหลายๆ ที่หลายๆ การสัมภาษณ์ว่า ต้องการสร้างทีมวอลเลย์บอลหญิงทีมชาติไทยให้เป็นทีมแห่งการเรียนรู้ และโดยส่วนตัวผมคิดว่าประสบผลสำเร็จหากตัวชี้วัดคือผลงานที่ปรากฏให้เห็น การสร้างกระบวนการให้ทีมมีการถ่ายทอดความรู้ซึ่งกันและกันภายในไม่ว่าจะเป็นนักกีฬากับโค้ช นักกีฬากันเอง และทีมงานอื่นๆ นักกายภาพ แพทย์ นักวิทยาศาสตร์การกีฬา ทีมเทคโนโลยีการกีฬา นักจิตวิทยาการกีฬา ด้วยองค์ประกอบเหล่านี้เราสามารถเปรียบทีมนี้ได้เสมือนกับองค์กรหนึ่งที่มีการการถ่ายทอดความรู้ซึ่งกันและกันภายในระหว่างบุคลากร ควบคู่ไปกับการรับความรู้จากภายนอก เพื่อเอื้อให้เกิดโอกาสในการหาแนวปฏิบัติที่ดีที่สุดนำไปสู่การพัฒนาและสร้างเป็นฐานความรู้ที่เข้มแข็ง ของทีม เพื่อให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของกีฬาวอลเลย์บอลอยู่ตลอดเวลา หากในวงการวอลเลย์บอลไทยเอง จะนำความสำเร็จครั้งนี้ของทีมวอลเลย์บอลหญิงไทยไปขยายโอกาสให้เกิดการเรียนรู้ในวงกว้างมากยิ่งขึ้น สร้างวงการวอลเลย์บอลให้เป็นวงการแห่งการเรียนรู้อย่างจริงจังเราคงจะได้ชื่นชมกับความสำเร็จต่างๆ ได้อย่างต่อเนื่องและยาวนานต่อไป

ขอขอบคุณภาพประกอบจาก http://www.smmonline.net