เคียงมูลที่ฮ่องอ้อ

                ในวันที่ 14 กุมภานั้นคงเป็นวันที่หลายคู่นั้นบอกรักกัน ปีนี้เป็นปีที่ฉันคิดว่าพิเศษสำหรับฉันมากๆ ก็เพราะการได้ไปดูบ้านฮ่องอ้อซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆที่อยู่ อ.สว่างวีระวงค์ จ.อุบลราชธานี  ที่มีการอนุรักษ์พันธุ์ปลาที่แม่น้ำมูล

          สภาพภายในหมู่บ้านนั้นชาวบ้านมีการอยู่ที่เรียบง่ายมาก พึ่งพิงธรรมชาติ และการต้อนรับก็เป็นกันเองซึ่งแตกต่างจากสังคมเมืองที่ต่างคนต่างอยู่ วันนี้ที่หมู่บ้านมีการทำบุญปล่อยปลา โดยใช้ชื่อว่า “ งานคืนชีวิตสู่ธรรมชาติ ครั้งที่ 4 ณ ชุมชนฮ่องอ้อ ต.ท่าช้าง อ.สว่างวีระวงศ์ จ.อุบลราชธานี ”

           โดยที่เรามาถึงชาวบ้านก็มาต้อนรับเราเป็นอย่างดี ก็คิดไว้ตั้งแต่ไปดูงานที่วัดหลวงตอนเช้าแล้วว่า ที่ อ.ธีร์ พามาก็คงจะเป็นแบบนี้ ธรรมชาติสองข้างทางที่มีป่าไผ่และถนนดินแดง และก่อนถึงหมู่บ้านสังเกตเห็นดอนปู่ตา ซึ่งบริเวณดังกล่าวมีความอุดมสมบูรณ์มาก

         พอถึงที่ วันนี้เรามาถึงตอนเที่ยงซึ่งเป็นเวลาที่กระเพาะเริ่มทำงานแล้ว อาหารที่ชาวบ้านนำมาให้พวกเราทานก็จะมีแกงหน่อไม้ ลาบหมู ส้มตำ แจ่วบอง อ่อมไก่และก็มีข้าวเหนียว ก็อร่อยดีนะ เพราะไม่ค่อยได้กินแบบนี้นานแล้ว คิดถึงฝีมือการทำอาหารของแม่ที่บ้านจัง

           กินเสร็จเราก็เดินสำรวจแม่น้ำมูล วันนี้ลมพัดแรงมาก เพื่อนๆส่วนหนึ่งก็ไปล่องแพกันแล้ว หลังจากนั้นฉันและเพื่อนๆก็มาฟังเกี่ยวกับการจัดงานครั้งนี้ ที่สำคัญฉันได้เจอคุณตาพงษ์ศักดิ์ที่ท่านเป็นนักแต่งเพลงที่ดังๆในสมัยก่อน เช่น เพลงมนต์รักแม่น้ำมูน  ฟ้าสางที่ฝั่งโขง แม้ว่าคุณตาจะอายุ 72 แต่เสียงที่ร้องเพลงให้เราฟังนั้นยังดีมาก

  

เป็นวงดนตรีที่เล่นให้เราฟังตอนที่เราทานข้าวกับชาวบ้าน

   

  ทานข้าวกับเพื่อนๆ อาหารพื้นบ้านมีประโยชน์มากกว่าที่คิด

เพื่อนกลุ่มแรกที่ล่องเรือไปชมวังปลาที่มีการทำการอนุรักษ์ โชคดีนะเพื่อนๆ

มีกันและกัน

 

ถ่ายรูปหมู่ เห็นไหมละว่าวันนี้ฉันมีความสุขขนาดไหน วันนี้และวันต่อไปโลกนี้ไม่เหงาเพราะเรามีกัน... (หลายคน)  ท้ายสุดขอขอบคุณ ชาวบ้านฮ่องอ้อทุกคนที่ให้เราไปกินข้าวเที่ยง ขอบคุณบรรยากาศที่แสนจะโรแมนติกในวันแห่งความรัก และที่ขาดไม่ได้ก็ต้องเป็นเพื่อนๆพัฒนาสังคมปี 2 ทุกคนและอาจารย์ธีร์ ที่พาพวกเราทุกคนไปดูวังปลาที่ฮ่องอ้อ

มาถึงที่ถ้าไม่ได้ล่องแพ ก็ไม่รู้ว่าจะเสียดายไหม ด้วยความที่ใจกล้าก็สนุกมากๆ เพื่อนบางคนก็ออกอาการมึนก็มี