ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ตำบล... อำเภอ... จังหวัด... (ขอสงวนตำบล อำเภอ และจังหวัด) ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกลทุรกันดารกลางหุบเขา ติดกับชายแดนประเทศเพื่อนบ้าน

ทีมข่าวทราบเรื่องจากชาวบ้านว่า ที่หมู่บ้านดังกล่าวมีชีเปลือยไม่สวมใส่เสื้อผ้ามาตั้งแต่เล็กใช้ชีวิตร่วมกับผู้คนตามปกติ มีชาวบ้านเป็นผู้นำทางให้ โดยต้องลัดเลาะผ่านหุบเขาเข้าไป

เมื่อเดินทางไปถึงทีมข่าวก็ยังไม่สามารถเข้าไปพบชายหนุ่มได้เพราะเขาไม่ชอบเจอคนแปลกหน้า จึงต้องอาศัยคนในพื้นที่เข้าไปเจรจากว่าจะเข้าพบได้ กระทั่งพบชายหนุ่มในสภาพเปลือยกาย

ชายหนุ่มอาศัยอยู่กับภรรยาในบ้านที่สร้างด้วยไม้ตีแปะแบบยกพื้นสูง ซึ่งภายในบ้านไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกใดๆ ขณะที่ด้านบนบ้านก็ไม่มีพื้นที่แบ่งกั้นห้อง มีเพียงที่นอนซึ่งเป็นผ้าปูบางๆ

ในบ้านของชายหนุ่มมีแต่เสื้อผ้าของภรรยา มีแต่ผ้าห่มผืนเก่ากันหนาว หมอนที่ทำจากถุงปุ๋ย และวิทยุแบบใส่ถ่านเครื่องหนึ่ง นอกจากนี้ยังแบ่งพื้นที่เล็กๆ ไว้ทำอาหาร

ใต้ถุนบ้านของชายหนุ่มเป็นที่เก็บฟืนและเลี้ยงไก่ ข้างบ้านเป็นยุ้งฉางเก็บข้าว

ชายหนุ่มใช้ชีวิตอย่างสมถะ ชีวิตประจำวันตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้าจะไม่แปรงฟัน แต่ใช้ยาสระผมและสบู่เหมือนคนทั่วไปตอนอาบน้ำ

เมื่อผู้สื่อข่าวถามว่า เหตุใดถึงไม่สวมเสื้อผ้า ชายหนุ่มเปิดเผยว่า ตั้งแต่จำความได้อายุ 3 ขวบ พ่อแม่นำเสื้อผ้ามาให้สวมใส่ แต่ปรากฏว่ามีโรคประหลาด ทำให้สวมใส่เสื้อผ้าไม่ได้

เมื่อสวมใส่แล้วจะเกิดอาการคันและระคายผิวเป็นผื่นแดงตามตัว จึงตัดสินใจไม่สวมเสื้อผ้าอีกเลยนับตั้งแต่นั้นมา มีพี่น้อง 3 คน มีเขาคนเดียวที่เกิดอาการดังกล่าว

เคยมีคนเอาเสื้อผ้ามาให้ แต่เขาก็ปฏิเสธทุกครั้ง เพราะไม่อยากเป็นผื่นคัน ส่วนช่วงฤดูหนาวก็จะผิงไฟกับห่มผ้าบางๆ แทน

ชายหนุ่มนั้นเหมือนคนปกติทั่วไป นิสัยดี มีน้ำใจกับชาวบ้าน เพียงแต่ไม่ชอบใส่เสื้อผ้าตั้งแต่เด็ก แต่ก็ไม่ได้กระทบต่อชีวิตประจำวันใดๆ ทุกวันจะออกไปปลูกข้าว เก็บฟืน เลี้ยงไก่ไว้กินเอง

ชายหนุ่มประกอบอาชีพออกหาของป่า เก็บดอกก๋งที่นำไปใช้ทำไม้กวาด ก่อนจะนำไปขายให้กับชาวบ้านในละแวกนั้น เพื่อนำมาใช้จ่ายในแต่ละวัน เมื่อขายได้เงินแล้วก็จะเดินไปซื้อของภายในหมู่บ้าน

เขาเข้าสังคมได้ตามปกติ ในหมู่บ้านมีงานก็เข้าร่วม มีงานวัดงานบุญก็ไปทำบุญที่วัด และไม่ใส่เสื้อผ้าตามปกติ พระเณรก็ไม่รู้สึกตกใจอะไร เนื่องจากเป็นลูกหลานคนในหมู่บ้านทั้งนั้น

ชาวบ้านต่างก็คุ้นชินกับพฤติกรรมของเขาในลักษณะนี้ เพราะถือเป็นเพื่อนบ้านนิสัยดีคนหนึ่ง และเป็นคนเก่าแก่ของหมู่บ้านจึงทำให้สามารถใช้ชีวิตอาศัยอยู่กับชาวบ้านในหมู่บ้านได้ตามปกติ

มีสถานที่ที่เขาไม่ไปคือ สถานีอนามัย เมื่อเจ็บไข้ได้ป่วย จะบอกอาการภรรยาเพื่อไปซื้อยาให้

ปัจจุบันชายหนุ่มใส่เสื้อผ้าได้เฉพาะตอนออกจากบ้าน เนื่องจากต้องเข้าไปติดต่อทำเอกสารเกี่ยวกับราชการ เนื่องจากต้องการสิทธิ์ในการทำนิติกรรม

ชายหนุ่มได้รับการรักษาจากภรรยาสาวที่เข้าใจเขา เพราะเธออยากให้เขาได้รับสิทธิ์ต่างๆ โดยเฉพาะการรักษาโรค