เรือมนุษย์

.

คำร้อง : สุรัฐ พุกกะเวส 

ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน

นักร้องต้นฉบับ : บุษยา รังสี

ผู้ขับร้องเพลงนี้ : หวานหวาน.

.

.

.

** ชีวิตมนุษย์นั้นสุดจะคิด 

.

แต่ละชีวิตไม่ผิดนาวา
.

จะลอยถอยหลังหรือเหินเดินหน้า
.

ด้วยวาสนาสร้างมาแต่หลัง
.
เรือมนุษย์ สุดลำบากมากล้น
.

ต่างคนดิ้นรนให้รอดพ้นถึงฝั่ง
.

บางเวลาพายุโหมโถมประดัง
.

แทบสิ้นกำลังหมดหวังเกือบอาสัญ
.

.ถึงคราวลมว่าว พัดผ่าวพราวใจ
.

เรือโลดลิ่วไปคล้ายอยู่ในสวรรค์
.

ขึ้นเหนือลงใต้ ไปได้ดังฝัน
.

พอลมหยุดพลันสวรรค์คืออเวจี

* ชาติหนึ่งพึงรู้ใครจะอยู่ค้ำฟ้า
.

มุ่งใจใฝ่หาศรัทธาแหละไมตรี
.

ทุกคนต้องตายร่างกลายเป็นผี

.

สถิตแต่ชั่วดีไม่มีวันดับสูญ

(ซ้ำ* และ **)

.

.

.

.

.

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ พี่ๆ และน้องๆที่รักและคิดถึง

.

ตั้งแต่เกิดมหาอุทกภัย รู้สึกว่าหัวใจห่อเหี่ยว ไม่มีอารมณ์เพลงเลยค่ะ

.

ต้องหลบไปทำเมนูไข่อยู่ในห้องครัว

.

http://www.oknation.net/blog/warnwarn/2011/11/01/entry-1

.

 ปล่อยทิ้งห้องเพลงจนฝุ่นเกาะ และพี่ไมค์...ไมโครโฟนก็คงจะน้อยใจ

.

วันนี้โอกาสดี เลขสวย 11-11-11 เลยจะร้องเพลงปลอบใจเพื่อนๆที่ประสบอุทกภัย

.

 เพื่อให้เข้ากับบรรยากาศน้ำๆ ขอมอบเพลง เรือมนุษย์ นะคะ

.

เพลงนี้ให้ข้อคิดเตือนใจหลายประการคือ ไม่ให้ประมาทในการใช้ชีวิต

.

ใดใดในโลกล้วนอนิจจัง สิ่งที่แน่นอนก็คือ ความไม่แน่นอน.

.

เหตุการณ์ต่างๆที่เราประสบ ย่อมมีเหตุมาจากบุญและกรรมที่สั่งสมมาแต่อดีต

.

นอกจากนั้นยังเตือนว่าไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ทุกคนต้องตาย ดับสูญหมดสิ้น

.

เหลือเพียงความชั่วและความดี ให้คนรุ่นหลังได้จดจำ

พฤษภกาสร ......อีกกุญชรอันปลดปลง

โททนต์เสน่งคง ...... สำคัญหมายในกายมี

นรชาติวางวาย ...... มลายสิ้นทั้งอินทรีย์

สถิตทั่วแต่ชั่วดี ...... ประดับไว้ในโลกา

(สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส : กฤษณาสอนน้องคำฉันท์).

~**หวานหวาน**~

.

.

.

.

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่กรุณาแวะมาเยี่ยมบ้านหวานหวานค่ะ

ขอบคุณบ้านคนรักสุนทราภรณ์

ขอบคุณ แกรมมี่โกล์ด

ซีรี่ส์ สุนทราภรณ์ชุด 4 ศิลปิน อรวี สัจจานนท์

ขอบคุณภาพตกแต่งจากอินเตอร์เน็ต

mcwdn.org

sailadagio.com

animationlibrary.com

http://www.glitter-graphics.com/

ขอบคุณYouTube