สวัสดีครับ ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน blog นายอยากบอก

.....เดินทางจากสนามบินสุวรรณภูมิถึงสนามบิน โฮจิมินห์ บ่ายสาม

สนามบินมองดูเล็กกว่าสนามบินดอนเมือง เงียบ...ห้ามถ่ายรูปภายใน

สนามบิน ได้รับกระเป๋าเร็วมากก่อนจะออกจากด่านตรวจคนเข้าเมืองเสียอีก

.....ภายในเมืองโฮจิมินห์ มอเตอร์ไซต์แยะมาก ขนาดมีช่องจราจรของ

มอเตอร์ไซต์โดยเฉพาะให้วิ่ง แต่ไม่มีชนหรืออุบัติเหตุสักเท่าไร? และไม่มี

รถยนต์เข้าไปวิ่งแบบบ้านเราเลย 

.....สำหรับโทรศัพท์ ซื้อซิมใหม่ที่โฮจิมินห์ ราคา 300 บาท(1บาท=

650 ด่อง) = 195,000 ด่อง 555 จ่ายแบบเศษรฐีเลยที่เดียว

.....จากนครโฮจิมินห์นั่งรถบัสมาเมืองมุยเน่อีก 4 ชม. แวะพักทานอาหาร

เย็นระหว่างทาง อาหารอร่อยแปลกๆดี แต่มีที่เหมือนบ้านเราปลาทอดทับทิม

ผัดผักบุ้ง ที่ชอบ เนื้อหมูสามชั้นจิ้มน้ำพริกกะปิ แต่ไม่ชอบรสชาดออกเปรี้ยว

กลิ่นถั่วเน่า เลยจิ้มซีอิ้วแทน มีผลไม้ส้มสามสี่ผลให้ทาน 7 คน/โต๊ะ

.....เมืองมุยเน่ เป็นเมืองเก่า(เมืองขึ้นของฝรั่งเศส) ที่พักอยู่ติดชายทะเล

แบบพัทยา ชะอำ แต่สี่ทุ่มหาคนเดินเล่นไม่มี ที่พักสะอาดเรียบร้อย ส้วมไม่มี

ที่ฉีดก้น อ่างล้างหน้ามีที่เปิด_ปิดก้นอ่างแปลกจากบ้านเรา ที่นอนน่านอน ทีวี

มีหนังให้ดูแบบยูบีซี

     จากเมืองไทยมาเวียดนามครั้งแรก วาดภาพว่าคนเวียดนามจะน่ากลัว

แต่ก็ไม่กลัวเกินเหตุคนน่ารักครับ เวียดนามปกครองแนวคอมมิวนิสต์อยู่ รัฐ

บาลเป็นผู้ดูแลสาธารณูปโภคทั้งหมด กฏหมายเขาน่าจะแรงพอสมควร คน

เวียดนามเขาจึงกลัวตำรวจมาก

.....จากนายอยากบอก