การเดินทางของญาติเพื่อนมาเยี่ยมเพื่อนครั้งที่สองเพื่อนเลยชวนให้พาไปไหว้พระทำบุญอีกครั้ง ครั้งนี้เลยเปลี่ยนมุมจากฝั่งพระนครพามาสัมผัสบรรยากาศฝั่งธนบุรีบ้าง

ระหว่างที่เดินสายไหว้พระ เปรยๆกับเพื่อนเสมอๆ ว่าไว้คราวหน้าหากญาติมากรุงเทพอีกจะพาไปไหว้พระทองส่องพระลาว ในกรุงเทพให้ครบทุกองค์สักครั้ง นานหนได้มีโอกาสมาเยียมหลานอย่างเพื่อน แล้วควรจะไปเยี่ยมสักการะพระบรรพบุรุษที่พลัดถิ่นมาอยู่กรุงเทพสักครั้ง หนึ่งในชีวิต แม้ว่าครั้งนี้มีโอกาสได้สักการะเพียงสามองค์

หลังจากใช้เวลาค้นคว้าข้อมูลอยู่พักใหญ่ ในวันถัดมาเลยตัดสินใจออกเดินทางสำรวจตามหาพระทองส่องพระลาวที่ประดิษฐานในกรุงเทพ สักการะเสริมบุญให้กับตัวเองสักครั้ง

โดยเริ่มตั้งหลักไหว้พระทองคำ หรือหลวงพ่อทองคำ(พระพุทธปฎิมากร) วัดไตรมิตร เป็นองค์แรก เป็นที่รู้จักกันทั่วไปทั้งไทยและเทศ

                                   หลวงพ่อทองคำหรือพระพุทธปฎิมากร วัดไตรมิตร     

จากนั้นจึงนั่งรถเมล์สาย๔๐ มุ่งหน้าไปยังวัดปทุมฯ เข้าไปไหว้พระพุทธรูปลาวศิลปะล้านช้าง วัดหลวงแห่งนี้นับได้ว่ามีพระพุทธรูปที่อัญเชิญมาจากประเทศลาวที่สำคัญอยู่หลายองค์

องค์แรกที่ได้เข้าไปไหว้ในพระอุโบสถ คือพระสายน์หรือพระใส ตอนแรกเห็นชื่อก็เอะใจ ชื่อไปพ้องกับองค์พระใส องค์อยู่ที่วัดโพธิ์ชัย จ.หนองคาย  ไฉนเล่ามีพระสายน์มาอยู่ที่นี่ พอเดินออกมาเห็นประวัติบอกว่าในสมัยรัชกาลที่๔อัญเชิญมาจากถ้ำเมืองมหาไชย ประเทศลาว ซึ่งเป็นคนละองค์กับองค์ที่อยู่ที่หนองคาย

                    หลวงพ่อพระสายน์หรือหลวงพ่อพระใส ในพระอุโบสถ วัดปทุมวนาราม

                    ศิลปะสมัยล้านช้าง คนละองค์กับหลวงพ่อพระใสที่วัดโพธิ์ชัย จ.หนองคาย

                    อัญเชิญมาจากถ้ำแขวงเมืองมหาชัย ในประเทศลาว

ขณะที่ไหว้พระสายน์เสร็จ นึกได้แล้วหลวงพ่อพระเสริมอยู่ที่ไหน ได้ยินประวัติมาว่าถูกอัญเชิญมาประดิษฐานที่วัดแห่งนี้นี่น่า จึงเดินเลียบโบสถ์ไปด้านหลังมีวิหาร เห็นป้ายบอกชื่อหลวงพ่อพระเสริม แต่โชคไม่ช่วยพระวิหารปิดสนิท พลาดไหว้และชมองค์จริง เอาล่ะยกมือไหว้ด้านนอกวิหารนี่และ  ออกมาเจอประวัติพระเสริมที่ป้ายด้านนอกเลยถ่ายภาพจากป้ายมา

สงสัยอีกครับ ในป้ายระบุว่า มีองค์พระแสนประดิษฐานด้านหน้าพระเสริม  ทำให้งงไปกันใหญ่ แต่ก็เก็บความงงสงสัยกลับมาด้วย

ประวัติเกี่ยวกับพระเสริม องค์นี้บอกไว้ว่า เดิมมีพระร่วมพี่น้องสามองค์ อีกสององค์คือ พระสุก ซึ่งว่ากันว่าจมน้ำหายเมื่อครั้งที่อัญเชิญข้ามลำน้ำโขงและหลวงพ่อพระใส อัญเชิญข้ามมาได้สององค์ ประดิษฐานในวัดหนึ่งที่หนองคาย ครั้งต่อมารัชกาลที่๔ของไทยให้อัญมาประดิษฐานที่วัดปทุมฯครั้งเมื่อสร้างโบสถ์เสร็จ โดยอัญเชิญทั้งองค์พระเสริม และพระใส  แต่เกวียนที่อัญเชิญพระใสเพลาหัก เปลี่ยนเกวียนแล้ววัวที่เทียมลากก็ไม่ยอมเดิน จึงอัญเชิญพระใส ประดิษฐานไว้ที่เมืองหนองคายให้ชาวไทยลาวทั้งสองฝั่งโขงได้สักการะ ส่วนพระเสริมได้อัญเชิญลงประดิษฐานยังวัดปทุมฯได้

                พระเสริม พระสุก พระใส เป็นพระพุทธรูปที่ ธิดาทั้งสามองค์ดังชื่อพระพุทธรูป ของพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช กษัตริย์อาณาจักรล้านช้าง สร้างขึ้นเพื่อเป็นพระพุทธรูปบูชาประจำพระองค์สมัยนั้น มีตำนานเล่าที่น่าสนใจ ใครที่สนใจลองหาประวัติอ่านต่อนะครับ

                                 หลวงพ่อพระเสริม ประดิษฐานในพระวิหารวัดปทุมวนาราม

                                องค์ด้านหน้าเป็นหลวงพ่อพระแสน อัญมาจากถ้ำเมืองมหาชัย

หลังจากไหว้พระทั้งสามองค์จากวัดปทุม เท่าที่เพ่งดูองค์พระ พุทธศิลป์ บ่งบอกความเป็นพุทธศิลป์สมัยล้านช้างอย่างเห็นได้ชัดแม้ว่ารายละเอียดบางองค์ผิดกันบ้าง แตกต่างจากพระพุทธศิลป์ศิลปะอื่นๆที่ได้พบเห็นมาจนเจนตา

                พระพุทธรูปทั้งสามองค์ ถือว่างดงาม แม้จะไม่ใหญ่โต ส่วนที่ว่าองค์พระหล่อจากวัสดุชนิดใดนั้นดูไม่ออกครับ แต่เท่าที่เห็นจากระยะไกลๆความเหลืองเปล่งปลั่ง เข้าใจว่าน่าจะเป็นทอง แต่จะเป็นทองชนิดใดก็ยากที่จะหยั่งรู้ ใครรู้ช่วยเล่าสู่กันฟังนะครับ

                ออกจากวัดปทุมพร้อมความสงสัย กับหลวงพ่อพระแสนว่าทำไมทำไมไปพ้องกับชื่อองค์พระแสนที่วัดหงษ์ฝั่งธน แถมยังอัญเชิญมาจากลาวเช่นกัน และถ้ำเมืองมหาไชยว่าอยู่ที่ไหนของลาวทุกวันนี้

                นั่งรถเมลล์สาย ๔๘ รามคำแหง-วัดโพธิ์ มาลงตรงหน้าตลาดท่าเตียนข้างวัดโพธิ์ รีบนั่งเรือข้ามฟากไปยังวัดอรุณ  และไม่พลาดเช่นกันเพราะรู้มาว่าที่วัดนี้ก็มีพระพุทธรูปสมัยล้านช้างที่อัญมาจากประเทศลาวเช่นกัน เข้าออกไหว้พระวัดนี้บ่อยครั้งรู้แต่ไม่สังเกต ว่ามีพระพุทธรูปสมัยล้านช้างประดิษฐานอยู่ในพระวิหาร ตอนแรกนึกว่าเป็นพระองค์ใหญ่ในวิหาร แต่เพ่งมององค์ท่านเท่าไหร่ก็ไม่เหมือนพระพุทธรูปแบบล้านช้างเลย  จนเลือบไปเห็นพระพุทธรูปสีทององค์เล็กๆเบื้องหน้าเขียนบอกว่า “หลวงพ่อแจ้ง” เพ่งดูไปดูมาจึงถึงบางอ้อ  ในใจบอกเป็นองค์นี้แหละ แถมชื่อยิ่งชวนให้แน่ใจว่าเป็นพระองค์ที่ตามสักการะ                   

                                     หลวงพ่อแจ้งหรือหลวงพ่ออรุณ วัดอรุณฯ

พระพุทธรูปองค์นี้อัญเชิญมาจากเมืองเวียงจันทร์ ประเทศลาว ในสมัยรัชกาลที่ ๓ องค์พระว่ากันว่าสร้างจากทองสำริด องค์พระและผ้าครองหล่อจากวัสดุสีต่างกัน แต่สังเกตุดีๆเปลวรัศมีไม่เห็นมี ทรวดทรงองค์พระ เพรียวงดงาม ตามแบบศิลปะล้านช้าง

                วัดแห่งนี้นับเป็นวัดที่เคยมีพระพุทธรูปสำคัญจากลาวมาประดิษฐาน ไม่จะเป็นพระบาง พระแก้วมรกต พระแซกคำ ใครแวะเวียนไปก็อย่าลืมไปไหว้เสริมศิริมงคลกับตัวเองนะครับ

                เดินดุ่มๆเลาะเลียบวัดอรุณมาพักใหญ่ได้สักการะพระสมัยล้านช้างอิ่มบุญ ไม่รอช้าเลือกเดินต่อเลียบถนนเข้าใต้สะพานข้างมัสยิดต้นสน ผ่านซอยหน้ามัสยิดมุ่งไปยังวัดหงษ์รัตนาราม

                                                ภายในพระอุโบสถ วัดหงษ์รัตนาราม

วัดแห่งนี้แหละจะไขปริศนา ลดความสงสัยลงบ้าง จากเมื่อครั้งวัดปทุมเกี่ยวกับพระแสน แต่ถึงกระไรก็คิดว่าพระแสนทั้งสององค์ที่อัญเชิญมาจากประเทศลาว น่าจะเป็นคนละองค์กันเพราะเคยมาไหว้พระที่วัดแห่งนี้บ่อย เห็นพระแสนที่วัดหงษ์ก่อนหน้านี้แล้ว พอไปเห็นที่วัดปทุม เทียบเคียงลักษณะทำให้ พอประมาณได้ว่าน่าจะเป็นคนละองค์กัน

                พระแสนที่วัดหงษ์รัตนารามริมคลองบางหลวง ดูพุทธศิลป์แล้วเป็นศิลปะลาวสมัยล้านช้างที่งดงามไม่แพ้องค์ที่เห็นมา

                รัชกาลที่๔โปรดให้ข้าหลวง อัญเชิญมาจากเมืองเชียงแตง ปัจจุบันคือเมือง สตึงเตร็ง ในภาคเหนือของกัมพูชา เดิมเป็นส่วนหนึ่งในเมืองการปกครองของอาณาจักรล้านช้าง จำปาสัก ว่ากันว่าพระองค์นี้สร้างโดยพระครูโพนสะเม็ด

                หลวงพ่อแสน หรือ พระแสนแตง ประดิษฐานภายในอุโบสถ วัดหงษ์รัตนาราม

องค์พระหล่อขึ้นด้วยวัสดุทอง สำริด รายละเอียดส่วนต่างๆขององค์พระสำคัญดูอลังการหรูหรากว่าพระลาวที่ไปเห็นมาสวยงามแปลกตา

                                                    หลวงพ่อแสน องค์จำลอง

และทราบประวัติมาว่าที่วัดแห่งนี้มีพระทอง ขนาดใหญ่ รองจากพระทอง วัดไตรมิตร อายุอันนาม เก่าแก่ร่วมสมัยสุโขทัยเช่นกัน ดูสวยงามยิ่งนัก                              

หลวงพ่อทองคำ ประดิษฐานภายในพระวิหาร วัดหงษ์รัตนาราม