หลังจากจบสิ้นการแข่งขันจักรยานในรายการเยาวชนแห่งชาติ  กาญจนบุรีเกมส์..พวกเราวางแผนอยู่เที่ยวต่ออีกสองสามวันค่อยกลับ..เพราะจะหาโอกาสมาเที่ยวแบบนี้คงยาก..เราวางแผนกันไว้ว่าอันดับแรกที่จะไม่พลาดเลยก็คือ..สะพานไม้มิตรภาพไทยมอญค่ะ..เริ่มเกินทางจากเขื่อนเขาแหลมหรือเขื่อนวชิราลงกรณ(ในปัจจุบัน)..ด้วยระยะ  70  กิโลเมตรค่ะ  ซึ่งเป็นเส้นทางบนเขาไม่สูงนัก..ข้างทางจะมองเห็นแอ่งน้ำจากเขื่อนเขาแหลมไปตลอดทางเป็นระยะ..

ก่อนถึงตัวอำเภอสังขละบุรี..เจอวัดสมเด็จอยู่บนเนินสองข้างทาง..แวะลงไปกราบพระกันค่ะ..

วัดสมเด็จตั้งชื่อตามสมณศักดิ์ของสมเด็จพระวันรัต วัดบวรนิเวศวิหาร ซึ่งท่านมาที่นี่ราวปี 2509 ท่านได้ปรารภกับหลวงพ่ออุตตมะว่าเนินแห่งนี้เป็นทำเลดีเหมาะแก่การสร้างวัด วัดจึงได้ถือกำเนิดขึ้นในเวลาต่อมา พระที่เรียงรายอยู่ที่ศาลาโถงข้างทาง

ไม่ทราบว่าองค์ไหนปางอะไรนะคะ  ชมภาพกันดีกว่าค่ะ

พระนางบีบมวยผม..และอีกองค์ไม่ทราบชื่อค่ะ

พระนอนองค์ใหญ่และสวยมากค่ะ

ที่วัดสมเด็จมีศาลาหรือวิหารที่สวยงามด้วย เป็นความสวยงามแบบพม่า

หลังจากนั้นเราก็เดินทางต่อไปยังสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในประเทศไทยค่ะ..เป็นสะพานที่ใหญ่และยาว  ระยะทาง  850  เมตร  น่าทึ่งจริงๆค่ะ  เป็นเรื่องพิศวงมากเลยนะคะเป็นความสามารถของชาวมอญและชาวบ้านแถวนั้นที่ร่วมแรงร่วมใจกันทำ  จำได้ว่าเคยออกรายการทีวี(แต่จำไม่ได้หรอกค่ะว่ารายการไหนอิอิ)ไม่ว่าจะเป็นการดำน้ำลงไปตัดต้นไม้ที่ตายแล้วใต้น้ำ  โดยที่ไม่มีเครื่องช่วยหายใจ กว่าจะได้ได้แต่ล่ะต้น  คิดดูเถอะค่ะว่าจะต้องดำลงไปกี่รอบ..กี่ครั้ง  จะต้องมีความอดทนสูงมากนะคะ

ทะเลสาบที่เห็นอยู่..เมื่อก่อนเป็นแม่น้ำสายเล็กๆสามสายไหลมาบรรจบกันเรียกว่า..*สามประสบ*  ซึ่งเป็นต้นน้ำของเขื่อนเขาแหลม..แม่น้ำสามสายชื่อว่า..ซองกาเรีย(เป็นแม่น้ำที่ไหลลอดผ่านสะพานไม้)..และอีกสองสายเป็นลำห้วยบิคลีและห้วยรันตี

ระหว่างนั่งรอเรือที่ตกลงเช่า (300 บาทไป-กลับ) ไปเที่ยววัดเก่ากลางน้ำกันค่ะ

ระหว่างนั่งเรือ..จะมองเห็นองค์พระเจดีย์พุทธคยา(จำลอง) สถานที่ตรัสรู้.. สวยงามมากค่ะ

มองไกลๆจะเห็นวัดใต้น้ำ  หรือวัดวังก์วิเวการาม  ซึ่งสร้างโดยหลวงพ่ออุตตมะ ซึ่งเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวมอญสังขละบุรี  ถูกน้ำท่วมเมื่อปี  พ.ศ. 2527  เพราะทางการปล่อยน้ำเข้ามาเพื่อใช้พื้นที่ทำเขื่อนกักเก็บน้ำ คือเขื่อนเขาแหลม  ทางการได้ชดเชยค่าเสียหายในการสร้างวัดขึ้นในที่แห่งใหม่  ไม่ห่างจากที่เดิมคือวัดวงก์วิเวการามในปัจจุบันค่ะ

อาคารและสิ่งปลูกสร้างเดิมก็ไม่รื้อถอน  คงปล่อยไว้เช่นเดิมเพียงแต่ขนของและสิ่งมีค่าออกมาเท่านั้น..

เมื่อเขื่อนสร้างเสร็จ  ที่ซึ่งเคยเป็นวัดเก่าจึงกลายมาเป็นเมืองบาดาล  มีนักท่องเที่ยวนิยมดำน้ำกันลงไปดู..เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ใครๆก็อยากจะมาเห็นด้วยตาตัวเองค่ะ..แต่ถ้ามาช่วงน้ำลง  ก็จะได้เดินเข้าไปชมกันแบบที่เห็นค่ะ

ชาวมอญอาศัยอยู่ตามตะลิ่ง..ช่างเป็นวิถีชีวิตที่เรียบง่ายน่าอิจฉาจังนะคะ

จากเมืองบาดาล..กลับออกมาแวะเที่ยวด่านเจดีย์สามองค์กันค่ะ  จากถนนใหญ่แยกเข้าไปอีกประมาณ  18  กิโลเมตรเท่านั้นเองค่ะ..

เด็กนักเรียนกำลังเลิกเรียนค่ะ..เห็นเด็กๆหิ้วปิ่นโตกันแบบนี้..คิดถึงสมัยเด็กๆจังเลย

ระยะทางประมาณ 18 กิโลเมตร เส้นทางลาดยางตลอดสาย พระเจดีย์สามองค์นี้เดิมเรียกว่า หินสามกอง เป็นที่สักการะของคนไทยโดยทั่วไปก่อนเดินทางออกจากเขตแดนไทยเข้าสู่เขตแดนพม่า ต่อมาในปี พ.ศ. 2472 พระศรีสุวรรณคีรี เจ้าเมืองสังขละบุรีได้เป็นผู้นำชาวบ้านก่อสร้างเจดีย์ขนาดเล็กสามองค์ดังที่เห็นในปัจจุบัน นอกจากนี้ด่านเจดีย์สามองค์ยังเป็นช่องทางเดินทัพที่สำคัญของไทยและพม่าในอดีต

มีร้านขายสินค้าจากประเทศพม่า

มีร้านกาแฟ  จัดร้านน่านั่งมากเลยค่ะ..

ถ่ายภาพกับป้ายว่าได้มาถึงจริงๆนะคะเนี่ย

เดินทางกลับเข้าที่พักเขื่อนเขาแหลม..พักผ่อนเอาแรงเที่ยวต่อในวันพรุ่งนี้ค่ะ..อย่าลืมคอยติดตามนะคะ..ว่าจะพาไปเที่ยวที่ไหนกันอีก..ขอได้รับความขอบคุณจาก  คมยส  เจ้า