หากใครที่ผ่านการเรียน ชั้น ม.ศ.3 หลังปี 2520 เป็นต้นมาคงจะปฎิเสรธไม่ได้ว่า ไม่รู้จักเรื่องสั้นเรื่อง “แข่งหนังตะลุง”โดยภิญโญ ศรีจำลอง เพราะว่าเป็นเรื่องสั้นที่ถูกบรรรจุไว้ในหลักสูตรการเรียนภาษาไทยในสมัยนั้น...และตัวละครอย่าง พริ้ง พระอภัย ละครตัวเอกของเรื่องก็ถูกภิญโญ ศรีจำลอง จับวิญญาณของนายหนังตะลุงบรรจุไว้ในชีวิตไว้อย่างเต็มเปี่ยมทุกอณูเส้นเลือดก็ว่าได้....

     นั่น...เป็นเรื่องแต่งที่จำลองเอาเหตุการณ์จริงๆ เข้าไปใส่ในตัวละครสมมุติ ทว่าใกล้เคียงและสมจริงสมจังที่สุดเท่าที่มีการแต่งเรื่องเกี่ยวกับศิลปวัฒนธรรมทางใต้มา....และหลังจากท่านอาจารย์ภิญโญ ศรีจำลองได้เสียชีวิตไปแล้ว ก็ยังไม่มีใครเขียนเรื่องแนวนี้ออกมาอีกเลย...

      นครศรีธรรมราช เมืองที่ได้ชื่อว่าเป็นสนามประชันหนังตะลุงได้อย่างเอกอุที่สุด...อาจจะเป็นเพราะสนามหน้าเมืองอันกว้างขวางใหญ่โต รองรับผู้คนได้มากมาย หรือว่าเป็นเพราะโปรโมเตอร์ผู้ชำนาญการอย่าง นายถวิล บุญช่วย นายพ่วง ช่วยคงทอง หรือ “ลุงเริญ” นายเจริญ คลิ้งทอง (นามสกุลจริง คือ เกลี้ยงทอง) หรือเปล่า ที่นายหนังแต่ละคณะให้ความเชื่อมั่น เข้าร่วมแข่งขันกันอย่างล้นหลาม นอกเหนือจากค่าราษฎร์โรง(เงินค่าแสดง)แล้ว รางวัลโล่ห์มงกุฎทองคำฝังเพชร ถือว่าเป็นประกาศนียบัตรชิ้นสำคัญ ที่จะทำให้นายหนังคณะนั้นๆ ก้าวขึ้นชั้นเป็นคณะหนังตะลุงมืออาชีพที่มีค่าตัวแพงลิบลิ่ว...ซึ่งจะกลายเป็นโลโก้สำคัญเขียนติดไว้หน้าโรงตลอดอายุการเป็นนายหนังตะลุงคณะนั้นๆ...

      ผมยังเด็กเรียนป.ขี้ไก่ แต่ยังจำได้เลือนลาง การแข่งหนังตะลุงนัดสำคัญในชีวิต เป็นการแข่งขันระหว่าง หนังปฐม ศิษย์ปล้องอ้ายลูกหมี กับหนังครูวิรัตน์ สี่หิ้ง ผอ.โรงวัดท่าม่วง ผู้จัดหรือโปรโมเตอร์ครั้งนี้คือ ลุงเริญ หรือ เจริญ คลิ้งทอง นั่นเอง

      หนังปฐม ศิษย์ปล้องอ้ายลูกหมี หรือคนเมืองคอนรู้จักกันในนาม หนังถม เป็นนายหนังดาวรุ่ง ทีมีลีลาการแสดงคล้ายคลึงกับราชาหนังตะลุงอย่าง หนังพร้อมน้อย ตะลุงสากลมากที่สุด กล่าวคือ มีการร้องเพลงคล้ายกับการแสดงคอนเสิร์ต หรือแม้แต่มุกตลกต่างๆ ก็ชวนทะลึ่งเป็นที่ถูกอกถูกใจคอหนังตะลุงอยู่ไม่น้อย

      ส่วนหนังครูวิรัตน์ สี่หิ้ง มีอาชีพเป็นข้าราชการครู ตำแหน่งผอ.รร.วัดท่าม่วง ต.ปากพูน อ.เมือง จ.นครศรีฯ ท่านก้าวมาเป็นนายหนังเพราะถูกครอบครูมาจากบิดา (ทางใต้เรียก “รับเหมรย”) ซึ่งบวชเป็นเจ้าอาวาสอยู่ทีวัดใหญ่รัตนโพธิ์ อ.ท่าศาลา จ.นครศรีฯ ท่านมีความสามารถรอบตัวจึงได้ฉายาสี่หิ้ง คือแต่ละหิ้งหมายถึง หนังตะลุง ,มโนราห์ ,เพลงบอก และอีกหิ้ง คือเป็นครูนั่นเอง....

      ก่อนประชันขันแข่งกันในงานประจำปีของเมืองคอน ลุงเริญนำเทปของหนังตะลุงหลายคณะมาเปิดผ่านรายการวิทยุ แล้วให้แฟนรายการทำการโหวต ตัดคณะที่มีคะแนนน้อยออกไปเดือนละ 1 คณะจนกระทั่งเหลือ2 คณะอย่างที่ว่า....ส่วนวิธีการโหวตจะใช้วิธีไหน ต้องรออ่านตอนหน้าครับ.(รับรองว่าไม่ใช่ส่ง เอส เอ็ม เอส อย่างแน่นอน).

คนเล่าเพลง หน้าวัดใหญ่รัตนโพธิ์ เป็นวัดที่นายหนังครูวิรัตน์ สี่หิ้ง ไปบวชจำพรรษาเป็นเจ้าอาวาส หลังเกษียณ และเิลิกแสดงหนังตะลุง